Lukas_AT

Na PS2 było znacznie więcej multiplatform, które sprzedały się powyżej 1 miliona sztuk względem Switcha. To na PS2 ludzie grali w FIFE, Mortal Kombat, MGSa, Tekkena czy Burnouta i to właśnie sumaryczna marża jest największym zyskiem. Na Switchu mamy ogrom indyków, ale wątpię by ich sprzedaż była jakaś ogromna prócz tych znanych mega hitów. Pewnie i tak Nintendo zarobi więcej na sofcie, bo dziś mają jeszcze 100% przychodu z cyfrowej dystrybucji, mikropłatności, DLC i abonament. Sama stacjonarna konsola nie ma sensu. Nintendo także dopadł długi czas produkcji gier, więc wszystko i tak musieliby wydawać na stacjonarkę i przenośniaka. A więc lepiej zrobić hybrydę. To już nie czasy, gdy studia Nintendo mogły być podzielone na pół i tworzyć te „popierdółki” na Wii i DS/3DS oddzielnie. Nie zanosi się na to by Switch miał w najbliższym czasie zwolnić. Chciałbym jednak zobaczyć wersję Pro i byłbym zadowolony. Mam duże obawy do wydajności Zelda: Breath of the Wild 2. Ta gra będzie się dusić na zwykłym Switchu.

Jak dla mnie jedno z najlepszych życiowych doświadczeń growych. Chyba sobie jeszcze raz przejdę na hardzie tym razem.

W sumie macie rację. Muszę się z tym uwinąć przed armageddonem premier w nowym roku (tak samo jak z Niohem, gdzie zostało mi jakieś 25% do końca). Nie chciałem lawirować pomiędzy Eternalem i Niohem, ale trzeba się z tym szybko uwinąć by pozamykać zaległości.

Naczytałem się trochę negatywnych opinii o tym rozwiązaniu, ale właśnie przeszedłem Eternala drugi raz wraz ze znalezieniem wszystkich znajdźek i ten patent bardzo mi się podobał. Że niby brakuje amunicji? Ciah piłą i po sprawie - a że paliwo szybko się regeneruje, animacja zabójstw jest mega efektowna, to robi się to często. Nie miałem większego problemu z amunicją. Również elementy platformowe przypadły mi do gustu. Raz, że urozmaicają rozgrywkę, a dwa, że znów animacje przylepiania się do ścian wyglądają mega efektownie i czuje się, że się gra jakimś madafaką. Na tym poziomie wyżej od normala dałoby się grę spokojnie przejść, ale problem jest taki, że co jakiś czas pojawiają się kill roomy z kilkoma mocnymi przeciwnikami i wtedy stanowi to barierę, szczególnie w drugiej połowie gry. Może bym dał radę, ale za bardzo męczyć mi się nie chce. Na youtubie widzę, że ci co grają na ostatnim poziomie trudności to już pamiętają gdzie jacy przeciwnicy się pojawiają, ale ja na takie hardcore w przypadku tej gry nie mam ochoty. Teraz zrobie sobie od Dooma przerwę i potem wezmę się za dodatki.

A nie było tak, że pierwszy loading podczas uruchomienia gry jest dłuższy na PS5 niż PS4 Pro? Edit: a jednak nie, ale loading jest wciaz dlugi. Reszta loadingow jest ukryta w cut scenkach, a po śmierci odradzamy się od razu nawet na PS4, więc akurat loadingi nie były problemem w tej grze. Niemniej natywna wersja na PS5 podbiła by tekstury i przede wszystkim wyeliminowała by te widoczne artefakty znane z wersji gier na PS4 Pro - np. migające włosy, co rzuca się w cut scenkach. Np w Ratchecie w trybie z niską rozdzielczością ich w ogóle nie ma i wszystko jest ładnie ostre. Oczywiście gra gniecie graficznie nawet na PS4, więc to tylko takie małe życzenia (malo wazne w sumie) by zbliżyć grę do ideału pod względem graficznym.

Rozumiem, że to sarkazm, ale TLOU 2 przydałoby się to podbicie rozdzielczości dla PS5. Zwykły patch dla wstecznej podbijający klatkarz mnie nie do końca satysfakcjonuje. Chętnie przejdę jeszcze raz gdy pojawi się real update na PS5. A co do Uncharted - do czwórki nie mam po co wracać, chyba że zacznę grę od Madagaskaru. Niemniej do LL chętnie bym wrócił na dwa - trzy wieczory, bo to fajna skondensowana przygoda.

Przede wszystkim by grać na hardzie muszę mieć dobry i miodny gameplay. W takie Soulsy chce się grać, bo gameplay gra pierwsze skrzypce. Ale jeśli mam się męczyć z jakąś durną i niedopracowaną mechaniką to to strata czasu i wtedy nawet mnie sumienie nie gryzie po przełączeniu na easy (no ale takie gry raczej i tak omijam).

Mogliby zrobic jak w Ratchecie - tryb 4k i 40 klatek dla tych co maja ekrany 120Hz. I w sumie wydaje sie to prawdopodobne.

Doom Eternal zaliczony na normalu i było ultra miodnie, ale te poziomy eksperckie to już chyba zaliczę z ciekawości na easy. Szło całkiem nieźle aż do polowy - momentu, gdy w małym pomieszczeniu zamknęli mnie z dwoma ogromnymi tyrantami i mniejszymi przeciwnikami biegającymi wokół. Totalna rzeź. Gdyby nie takie chamskie momenty (gdzie Doom polega na bieganiu po duzych poziomach), to bym kontynuował na normalu. Ale zobaczymy, może akurat moj pierwszy poziom ekspercki jest taki pechowy i inne beda pozbawione takich chamskich momentow.

Czaiłem się ostatnio na przerobionego Xboksa, który moze odpalac gry w 720p -

Mam nadzieję, że gra nie będzie za duża, tak jak ostatnie Assassyny. Oby Sony zostało przy swoich mniejszych open worldach, w sam raz na 30-60h. Pierwszy Horizon był największym z nich i taka sama długość by wystarczyła.

W punkt. Właśnie dlatego przeszedłem Metro Exodus na easy. Mechanika strzelania i poruszania się postaci nie do końca mi przypadły. Było za bardzo drewnianie, a walki zbyt chaotyczne w negatywnym sensie, przez co się frustrowałem i po jakiś 4h przełączylem normal na easy. Chciałem grę przejść dla klimatu, fabuły i settingu, który uwielbiam. I dzięki temu czerpałem z gry przyjemność. Przechodzenie na easy to u mnie rzadkość, ale dobrze, że w Metrze była taka opcja. Wszystko zależy od gry. Nie przeszkadzało mi to w ukończeniu TLOU na survivalu i ukończeniu Demon’s Souls na PS5. Na hardzie przechodziłem również rimejki Residentów, Wiedźmina 3 na ostatnim poziomie trudności, a swego czasu nawet Killzone’a 2 na hardzie na PS3. Do tego wychowałem się w erze 8-bitowców, więc zręczności mi na pewno nie brakuje. W Kenę jeszcze nie grałem, ale nie sądzę by to był typ gry, który wymaga wysokiego stopnia trudności, by się dobrze bawic.

Mi pierwsze przejście RE4 na PS2 zajęło jakieś 20h i z tego co kojarzę, to dość powtarzająca się liczba godzin u wielu osób. RE4 też miał słabsze momenty. Czy nie jest tak, że ta wyspa na końcu jest uważana za przeciąganie gry na siłę. Gdzieś tam zacząłem czuć znużenie. W grze jest także trochę backtrackingu, ale to normalne w tej serii. Mi długość TLOU2 nie przeszkadzała, bo po takim czasie oczekiwania mogłem się grą nasycić. 12h to stanowczo za krótko na porządną grę singleplayer, jeśli na grę czeka się 7 lat. Owszem, 7 lat czekania to za długo, ale studio pracowało także nad Uncharted 4. Jedyne naprawdę słabe momenty dla mnie to retrospekcje Abby (prócz tej pierwszej w szpitalu), które nie miały szans wywołać takiego efektu jak retrospekcje Ellie.

Jeśli do 1080p z ray-tracingiem wymagany jest RTX 3080 to w 4K z ray-tracingiem zagramy dopiero na RTX 5080?

Za 3 lata miejmy nadzieje wyjdą mocniejsze wersje konsol i zostaniemy przy 60 fps. Niska rozdzielczość jednak boli, nawet jeśli jest tak wysoki poziom detali. Ja wolę jednak ostrość obrazu nawet jeśli ogólny poziom oprawy jest niższy.

Zawsze chcieliśmy duży ruch uliczny w grach, ale to demo pokazuje, że co za dużo to niezdrowo. Wiele ulic jest nieprzejezdnych ze względu na korki i w normalnej grze na dłuższą metę by to irytowało.

Myślę, że można się spodziewać różnic jak pomiędzy Halo Infinity na Xbox One i Series X - np. w przypadku złożoności terenu. Jeśli przypadku Horizona będzie podobnie, to będzie to spora różnica. Wiem, że pewnie filmik był w temacie Halo, ale jest to dobry wyznacznik róznic w cross genie, szczegolnie 8:07.

Mały hajpik powoli zaczyna rosnąć.

Ale na PS4 Pro te 970p czy ileś tam i nieustanne spadki z trybu „50” klatek do 30 albo poniżej to totalny żart. GTA V chodzi lepiej.

Nie rozumiem czemu dali taki draw distance, że widać całą mapę i pozbyli się chmur. Śmiesznie wygląda jak stojąc na szczycie wieżowca w Los Santos widzimy całe San Fierro i Las Venturas. No niby jak z Los Angeles widać Las Vegas? Psuje to poczucie wielkości mapy. To samo gdy lata się samolotem bez chmur - nie ma już tego poczucia wysokości, że rzeczywiście lata się gdzieś odrzutowcem nad chmurami. Efektownie to zawsze wyglądało, gdy człowiek zbliżał się do Mount Chilliad i jej czubek był owiany mgłą - teraz natomiast wydaje się małą górką. Nawet lecąc samolotem nad pustynią miało się wrażenie, że jest ona ogromna, bo nie było widać jej końca. A teraz wydaje się małym kawałkiem mapy. Kompletnie skopane decyzje designerske, jeśli w ogóle takie były. Dlatego nie wydam ani złotówki.

Nie jestem specjalistą, ale wydaje mi się, że w grze z szóstej generacji łatwiej więcej poprawić w kwestii grafiki ze względu na jej prostotę jak na dzisiejsze standardy. Mamy np. nowe elementy otoczenia, ale nadal one są dość prostymi obiektami, gdzie w grze z 7 generacji poprawienie nawet małej rzeczy może zająć de facto tyle same albo więcej czasu. Też bym sprawdził z gamepassie jeśli już, ale Xboksa póki co jeszcze nie mam. A że gry dobrze pamiętam i przechodziłem wielokrotnie, to nie ciągnie mnie do zakupu. Dla mnie już zamknięty rozdział i piszę z perspektywy fana serii. Grafika grafiką, ale gdyby nie było tych spadków płynności, dużego pop upu i cena by nie przekraczała 100zl to gry by były inaczej odebrane. Mam nadzieje, ze na Rockstar wyleje sie wielki hejt, bo to, co wyprawiaja ostatnio to masakra.

Ponoć najgorzej sobie radzi San Andreas, gdzie na PS5 występują ciągłe spadki do 45-50 klatek nawet podczas jazdy samochodem. Czyli ciekawi mnie co się dzieje podczas konkretnej zadymy, gdy do akcji wkracza wojsko, rzucamy granatami, eksplodują samochody itd. Pewnie jak w klasycznej wersji gry znika wtedy ruch uliczny i przechodnie by silnik dał radę.

Nieporozumieniem są dla mnie tryby wydajności na next genach i jakiekolwiek spadki klatek, bo przecież to nadal gra z PS2. Po prostu robione na kolanie. Wstydziłbym się na miejscu dewelopera. Do ilu klatek spada, gdy do akcji wkracza wojsko, robimy rozpierduche itd?

Raczej dam sobie spokój. San Andreas także platynowałem jakieś 3 lata temu i wszystko pamiętam. Wszystkie te gry przeszedłem kilka razy i pomimo ładniejszej grafiki nie ciągnie mnie by znów przeznaczyć dziesiątki godzin na te gry. To jednak te same gry. Zbyt dużo gier wychodzi i zbyt duzy backlog, by bawić się w to.