Nemesis

Mi się tą grę przemierza łatwiej, po prostu. Tyrolek faktycznie nie używam. Bo jedynka jest mimo wszystko grą lepszą, albo to wynika z faktu, że była czymś świeżym. Tutaj mamy powtórkę rozgrywki z nowymi terenami. Więcej jest na pewno sekcji z Wynurzonymi, ale ponownie nie opuszcza mnie wrażenie, że łatwiej im umknąć. Za to pojazdów zostawionych przez innych jest pełno. W Death Stranding wolę grac na piechotę, z podpiętym aerobagażnikiem, a tymczasem więcej jeżdżę, bo środków transportu nie brakuje. Druga sprawa, że w jedynce więcej chciało mi się tworzyć dla innych, a teraz tylko korzystam z "usług" innych graczy.

Przeczytałem art. Jeśli firma rzeczywiście planuje taką strategię to wizja zaproponowana dawno, dawno temu przez Tripa Hawkinsa spełni się. W czasach, gdy wierzył on w sukces 3DO, konsoli, której podzespoły wychodziły od różnych producentów również miała unifikować je jedna marka, 3DO. Gdyby Nadella faktycznie zgodził się na taki model produkcji, to Xbox staje się duchowym następcą 3DO, tylko tym razem sukcesywnym. To tylko moja mrzonka, ale who knows?

Oni tłumaczą dobór randomowej obsady (Ethan, Grace) potrzebą utrzymania horroru, bo już Leonem przecież bać się nie możemy - to słowa producenta. Szkoda, że ten sam gość nie wziął pod uwagę ile razy można podskoczyć ze strachu w RE2R, nie wspominając, gdy zza rogu ciemnego korytarza nagle wyłoni się przerośnięty Kapelusznik, pan X we własnej osobie.

Odpaliłem dwa tygodnie temu. Niebywałe, jak ta gra jest systemowo "pocięta" - na pierwsze mapie mamy kilkanaście ekranów ładowania, za to patent z przybieraniem kamuflażu otoczenia (kombinezon OctoCamo) nadal uważam za absolutną rewolucję w grach. Nikt potem już tej mechaniki nie powtórzył. Gra ma bardzo dużo kontentu od odblokowania, możliwości w zakresie arsenału i jego modyfikacji, ale przegrywa jako sama gra właśnie, bo gameplay wydaje się być tutaj tłem, a powinno być odwrotnie. Za to reżyseria nadal mi się w grze podoba.

Ten grind w DS2 jest o wiele szybszy niż w oryginale. Spoiler Teren jest łatwiejszy na pierwszej mapie (Meksyk? Bo nie pamiętam), plus preppersi i centra dystrybucji są położone blisko siebie i można realizować kilka(naście) wysyłek na jednej trasie. Zauważyłem również, że system przyznawania ocen za dostaw jest łaskawszy, bo często łapię się na tym, że dowożąc paczki lekko uszkodzone przez opady temporalne, ich zleceniodawcy i tak dają mi S-kę, ale też wiem, że kluczowy jest tutaj czas realizacji i trochę mi to psuje etykę pracy Sama. Niemniej, wciąż kocham tę grę.

Trzeba jeszcze strzelić bukmacherkę o ilość edycji GTA VI.

Poddaję się. Od tygodnia walczę o zdobycie wszystkich Shine Sprites. Te sekcje bez FLUDDa, gdzie biegamy "gołym" Marianem to kwintesencja hardkorowego platformingu. Podpiąłem Wii, kabel Wii2HDMi, pożyczyłem (od Whiskera) pada bezprzewodowego Wavebird i rzuciłem się z motyką na słońce. Nie chciałem grać na Switchu, bo nie wiem, czy sterowanie w Sunshine jest tak intuicyjne, jak w oryginale.

Podziękował!

Drugi volumen kolekcji musi powstać. Wróciłbym do 2008 roku, gdy granie dziadkiem w nanoskafandrze było na topie. Grze oberwało się za dysfunkcję oprawy, bo rejony Bliskiego Wschodu odstają od późniejszych aktów. Dzisiaj, mam tylko YT, bo PS3 dawno sprzedane. I gierka, chyba jak żaden inny tytuł z epoki PS3 wymaga tytanicznej optymalizacji.

MindsEye? Tak, Roger docenił moje poświęcenie i zadbał o dobrostan psychiczny. Napiszę tak: to jest gra zrobiona na raty i w ratach sprzedawana. Wątpię, aby Benzies ją skompletował, bo branża łypie na GTA VI, do tego gierka byłego producenta w R* za mocno bije się z wizją futuryzmów i AI. Odpuść sobie, chyba, że bardzo chcesz wesprzeć Build a Rocket Boy. Zakulisowa opowieść Death Stranding różni się na tle reszty dokonań Hideo i jest wyjątkiem od reguły wielkich nazwisk gamedevu zdanych na siebie po zakończeniu korporacyjnych karier. Okoliczności odejścia Kojimy z Konami nie brałem pod lupę, bo raz: miejsce na core txtu, a dwa: temat przewałkowano zbyt wiele razy, a okazuje się, że i sam Hideo niespecjalnie chce o tym mówić. Pod fotą dopisałem, że kiedyś się podejmę tej sprawy, tylko nie wiem, ile faktów z tej historii uda się wyciągnąć, bo o usuwaniu z listy płac, kasowaniu witryn KojiPro i anulacji głównego zakończenia Phantom Pain wiedzą już (chyba) wszyscy. P.S. Niezmiennie dziękuję za feedback. I dziękuję w imieniu wszystkich redów.

"Keep it simple" - zapamiętam. Kazanie przeczytane, pokutę rozpocząłem Spoiler

Po skończeniu On the Beach akurat niosłem się z zamiarem powrotu do najlepszej mechanicznie części Metala

Bo ta gra ma wajb Phantom Pain. Scenerie w Mekyku przypominają Afgan z tamtej gry. Ale to nie koniec, bo Spoiler Sam noszący kapsułę z Lou odczuwa coś w rodzaju bólu fantomowego, jeśli weźmiemy poprawkę na wydarzenia z końcówki pierwszego rozdziału gry.

Raczej nie. W pierwszym DS takie możliwości chyba nie było. Nie wiem, czy modyfikowano to w wersji reżyserskiej.

To Hideo, trzeba przywyknąć. Za mną dwie godziny i dokładnie tego oczekiwałem - powtórnej przeprawy przez nowe, wyjęte chyba żywcem z amerykańskich pocztówek krajobrazy. Ogarnę się do południa ze wszystkim i lecę z paczkami.

Najlepszy statek był akurat w RE7, ze straszącą Eveline.

Ja przy graniu pierwszą godzinę oczywko nie wyekwipowałem żadnej zapasowej broni, bo gra niestety wprowadza tutorialowy chaos w kontekście kuźni - tj. musimy spędzić trochę czasu, aby nauczyć się kucia ostrzy, co jak się po czasie okazało nie jest takie skomplikowane, ale autorzy powinni dbać o spójność. Potem już idzie gładko, i gra ma szerokie pole do popisu, jeśli idzie o grind, ja korzystałem z ubijania szkieletów, a surowce wypadały gładko, bo w BoF chodzi o upgrade broni, a nie postaci. Gierka jest poprawna, choć niedostatecznie wypromowana, co dziwi, bo jest jedną z bardzo niewielu, współczesnych gier, której twórcy bazują na autorskim techu, w tym przypadku - Mercury Engine. Stylowa i baśniowa ta gierka jest.

W Sony chcieli opracować konkurencję dla FF7 i podpiąć się pod gatunek jrpg zdominowany wtedy przez Squaresoft. Jeśli ukończyłeś grę to widziałeś nazwisko Yoshidy na creditsach.

Źle się dzieje. Ten marathon Bungie zakończy się nie metą, a anulacją, bo w Sony chyba zmieniła się logika produkowania samych GAASów - gry usługowe nie są dla PlayStation zdrowe.

Silent Hill 2: Remake to poprawna mechanicznie gra, ze wszystkimi współczesnymi adnotacjami do trendów gier akcji, plus dokłada duszną, pełną rdzy atmosferę i tworzy klimat oryginału, który przecież i tak był surowszy. Tego samego oczekuję od 1. Nic więcej. Blooberów nie stać na eksperymentowanie z takimi markami, a jedno Shattered Memories, choć absolutnie świetne, wystarcza.

Hola, hola, uwielbiam Village za surowy klimat, a że jestem świeżo po seansie "Nosferatu" Eggersa załapałem zajawkę i wracam do tej przygody. Gunplay, eksplorka, wszystko jest megi, choć bazowym surowcem jest czwórkowy wajb i sami autorzy bili się tutaj w pierś. You’ll notice we took a lot of inspiration from Resident Evil 4. The team has put a ton of effort into creating a truly authentic feel, - rzekł Peter Fabiano z Capcomu.

Problem Village leżał w usilnej próbie naśladowania RE4 - w wielu fragmentach dostajemy retusz klasyki - osaczenie w wiosce, starcia na otwartej wodzie, kopalnie, zamek, lochy i fabryka wyjęta z serii Wolfenstein.

Fun fact (zobaczcie, kto się podpisał) jako autor(ka) tekstu o zaginięciach z Resident Evil 7. Spoiler

W tekście sporo osób ma cameo)

Mnie najbardzije interesuje wyświetlacz - jak ta jakość LCD ma się do OLEDA w pierwszym Switchu?