Nemesis

Czekam do nocy, Bright Fall już się pobiera.

Piszę do Roberta o wydanie specjalne Kmiot Extreme.

Red Dead Redemption w zestawieniu z Quake II to praca typowo na odwal się. Dopiero teraz pojawiła się możliwość 60 klatek na sekundę, czyli oczywistości, której jako gracz, oczekuje bezwględnie od każdego remastera i nie przemawiają do mnie argumenty twórców typu "no sorry, zgubiliśmy kod źródłowy" jak dżentelmeni z Konami, gdy robili kolekcję HD Silent Hilla.

Że też o tym nie pomyślałem

Inwestowaliście środki w tarczę? Muszę zdobyć teraz

Niestety, widać, że przy grze dłubała większość świeżaków. Teraz graficznie jest ok (gram w trybie wydajności), więc w ruchu jest git, ale wystarczy przystanąć na sekundę i wychodzą bolączki oprawy. Jakość tekstur płacze, niektóre modele zombiaków również wołają o pomstę do nieba. A Przemieńcom brakuje ikry oryginału. Sytuację ratuje parkour w tej grze.

Nemesisowi ucięli czas antenowy, niestety. Nie brakuje mu tej dawnej ikry, ale dostał zbyt wąskie pole manewru. Raccoon to ledwie skrawek. Grę i tak uwielbiam, bo jest po prostu dobra.

W tej chwili robią co mogą, że przybliżyć DL2 do jakości oryginału. Biegam teraz po Villedor i dostrzegam wiele różnic. Po pierwsze, trudniejsze noce, choć wciąż nie tak ciężkie jak w Harranie, po drugie, zwiększona intensywność wirali, bo biega ich więcej i przy każdej opcjonalnej rozróbie z bandziorami zaraz przybiegają, a po trzecie, ten filtr graficzny z Harranu robi dobrą robotę. Co nie zmienia faktu, że wciąż mamy grę gorszą od oryginału, lecz lepszą niż była do tej pory. Storytelling nawet ciekawy, jeśłi mówimy o zadaniach pobocznych. Ciekaw jestem, w którym momencie fabuły widać przerwanie scenariusza przez Avellone'a.

Chociaż Przemieńcy biegają teraz po mieście, bo wcześniej to myślałem, że noc jest tak samo łatwa do przeżycia jak dzień. Gram obecnie po wszystkich aktualizacjach i choć jest znacznie lepiej niż w okresie premierowym, tak gra poprzedniej grze może lizać buty. W każdej dziedzinie. Bohater, historia, miasto, wykonanie, zombie, walka, aktywności poboczne, environmental storytelling i popremierowy kontent.

Półtora roku twórcom zajęło dodanie trybu Koszmar, funkcji naprawy oręża u kupców, a na koniec dostępna będzie broń palna. Akurat tę ostatnia wydedukowało się już dawno, bo w misji, gdzie udajemy się na pomnik upamiętniający "marcową masakrę" w Villedorze, zleceniodowca mówi o składzie broni i amunicji ukrytej gdzieś w mieście przez dowódcę Pratta. Lubię DL2, fajnie, że gra jest nieustannie poprawiana i rozwijana (wracają Toluka i Fahim z jedynki), ale czy nie dało się wielu tych opcji umieścić już na premierę?

Gram od wczoraj. Pierwsze chwile z grą wyglądały tak Wystarczyło następne pół godziny, dostęp najpierw do warszatu a następnie do sklepu z częściami. Szybkie, dynamiczne misje, ale wcale nie polegające na szczęściu, tylko taktyce. Szybko wpada kasa za małe i duże zwycięstwa. Inwestować w dwa karabiny, czy mieć załadowany miecz lewym ramieniu mecha? Pewnie mi odpiszecie, że nie ma dobre i złej logiki w grze, bo ze wszystkiego można złożyć Ravena. Ja jednak stawiam na szybkość maszyny, niż mocniejszy pancerz.

Strukturalnie gra powinna być dla blooberkowych prosta technicznie do okiełznania. 80% same wąskie korytarze, z okazjonalnymi wypadami na miasto.

Bloober niech spojrzą w strone Remedy, które jawnie korzysta z metody rozgrywki opracowanej przez Capcomowych. Można? Można. Statyczna narracja jest złotem, ale dla gier AA, jak Tormented Souls 2, na które czekam najbardziej.

No co? Będziesz miał doświadczenie jak za dawnych lat, w imię nostalgii

Ten Star Citizen to w sumie jest dobry materiał na tekst i opowieść jak ludzie sfinansowali (prawdopdobonie) największego spacesima w dziejach. Nawet świeży Starfield wymięka, bo Roberts dostaje te pieniądze od ludzi, tzn. nie wiem jak obecnie ma się kwestia finansowania gry, ale przez lata tak właśnie było.

Kariera Chrisa Robertsa to jest ogólnie materiał na książkę.

Koniecznie do sprawdzenia. Z Ghostrunnerem uczysz się do perfekcji, bo nie ma miejsca na drobną pomyłkę.

Kmiot powinien dostać kącik opinii w magazynie, albo wydać zbiór jego rekomendacji na Patronite. Zgłaszam wniosek!

Lepsze trupy widziałem chyba tylko w Resident Evil (2002). Postawiono na jakość, nie ilość. Huby nie są rozległe i przez to teksturki ostre jak żyletka. Nie ma to jak kroczyć sobie po Venice Beach i ćwiczyć strzelanie do zechlaków. W Dying Light 2 takich atrakcji nie ma.

To są pojedyczne akcje, kompletnie wyrwane z kontekstu. Starfield jak na projekt takiej skali wygląda i porusza się fantastycznie. Jednokierunkowość platformy czasem popłaca. Na 99% gdyby gra trafiła jeszcze na PS5 to bez wsparcia Microsoftu oczekiwalibyśmy albo do wiosny 2024, albo gra podzieliłaby gehennę konsolowej wersji Skyrima z 2011 roku.

A ja chce tylko grać Venomem. Pany od Insomniac, może jakiś mięsny dodatek z Venomkiem do tego nowojorskiego ciasta?

Uświadomiłeś mi, że przeyebałem 280 zł. Kupiłem premierowo i jeszcze nie odpaliłem. Rozumiem, że aktualizacje niewiele zmieniają?

Pan Kmiot, prawdziwy lider opinii. Należy Ci się rubryka w PSX Extreme. Zgłaszam wniosek!

Moja najświeższa fakturka to 177,18. Wcześniej 392,76. Również ogromna rozbieżność, a zużycie miałem bardzo zbliżone w obu okresach rozliczeniowych.

Lubię to Kalisto. Gierka sfilmowana, ale na tyle inna od Dead Space, że poświęciłem dwa wieczory. Dodatek wezmę, bo chcę poznać prawdziwe zakończenie. Jednak, złe nawyki Shofielda nie opuszczają. Za czasów Dead Space 3 (minęło równo 10 lat) również "sprezentował" finał gry w formie płatnego dodatku. Nieładnie, oj nie.