Rtooj

Mi w grze tylko przeszkadzało zbyt częste przerywanie głównej gry wspominkami, te z Abby były już wyjątkowo nudne.

Pomijając że nie postawiłbym więcej niż 100 zł że gra wyjdzie w 2024, to skrócenie czasu przygotowywania kolejnej gry z 4 do 3 lat to nie jest jakieś sci-fiction, tym bardziej że doskonale wiemy że zostali przytuleni przez Sony, i raczej będą mieli przyjemniej niż ciężej. Oczywiście nie wiadomo też na jaką wielkośc gry postawili. Tak czy tak 3 a 4 lata to nie jest przepaść.

Liczę że podrasują TLOU2do tego stopnia, że za 2 lata dostaniemy TLOU1 remaster, żeby przypadkiem któraś nie było brzydsza.

Oczywiście że pobożne życzenie, nie wiem czy muszę wyjaśniać słowo "może" przyprawione wielką miłością do studia i po prostu trzymaniem kciuków by się to udało. To nie jest tak że grę robią rok, na pewno najwyższa pora by się w 2024 roku pochwalić jakimś zarysem chociaż. Dziękuję za emotkę, ale niestety świadczy to raczej o Tobie.

Zaraz Pacific Drive, dodatek do TLOU2, Final 7R2 a to sam styczeń/luty. Dodatki do spider-mana 2, może w tym roku gra Housemarque, jakiś Ronin wychodzi, Silent Hill 2, remake'i tomb raiderów 1-3, ultros, hades 2. To będzie ciężki rok by nadrobić rzeczy z poprzednich lat.

Dokładnie to. Pół biedy gdybym nie był zbieraczem. A tak to granie muszę sobie psuć. No i poziom twardziel za łatwy.

Gram w rise of the tomb raider i wszystko pięknie fajnie tylko połowę gry podobnie jak w pierwszej części oglądam w czarno-bieli. Co za idiotyczny patent.

No właśnie gram już 2h i jest pieknie. Lece całą trylogię, 2 i 3 pierwszy raz.

Tomb Raider (2013) Skończyłem na premierę, i przyznam że grając obecnie ciężko mi było sobie przypomnieć czy to wyszło na ps3 czy ps4. Patrząc jak ta wersja HD jest piękna, to sądziłem że oryginalna gra wyszła na ps4. Bardzo fajna strzelaninka, po 10 latach prawie żadnej miejscówki nie poznaję, fajnie że mimo poziomu hard to można nie dbać o amunicję i oddać się miłemu wybijaniu przeciwników. Tylko problemy dzwiękowe są, np. podczas strzelania pistoletem, czasami mam zamiast odgłosu wystrzału odgłos pustego magazynka.

No tu nie ma do czego się doczepić, ja po 12-13 przejściach już odpuściłem bo jednak powtarzalność jest bardzo duża,a system upgrade'ów jest zbyt szczegółowy i mały by w ciągu jednej pętli coś poważnie rozbudować. Chyba nie ma żadnego bonusa za wykonanie wszystkich prac, zostało mi z 3.

Czy ten tryb polega na tym że nie ma przeciwników w ogóle? Nie no, to wtedy tak trochę słabo. Było parę momentów że zrobiono to całkiem fajnie. Poza tym w większości momentów wystarczy po prostu uciec, bo nawet po złapaniu nie ma game-over tylko zaczynasz lekko pobity w tym samym miejscu, w sumie nie wiem dlaczego w niektórych miejscach była plansza koniec gry a później był respawn. Tak czy tak zdecydowanie warto, ale na pewno do tej gry powrotu nie ma

No zdecydowanie dwie sceny (przenoszenia i rozmowa z ostatnim) są najbardziej depresyjne. Cała ta otoczka brudu i opuszczonej ziemi tworzy ohydne uczucie samotności. Dokładnie to samo miałem w Nier Automata, biegając po ruinach i lasach.

Soma Chyba moja pierwsza gra od tego developera. Miałem czas w święta więc skończyłem w 3 posiedzeniach. Ciężki klimat, fajna fabuła, grafika przyzwoita, akcja umowna, poza paroma starciami (beznadziejnymi) gra to dreptanie po pomieszczeniach, z paroma fajnymi zagadkami, w większości jednak pachnące wonią "to już było". Najbardziej będę pamiętał z gry klimat, który był często na tyle duszący że leciałem do przodu byle w końcu znaleźć się w przyjemniejszych miejscówkach, co łatwe nie jest, bo w zasadzie jest coraz bardziej mrocznie, odpychająco i niebezpiecznie. Cieszyłem się gry zobaczyłem napisy końcowe, cieszyłem się z rozwiązania fabularnego, cieszyły pewne zwroty akcji i pomysły. Udźwiękowienie do druga najlepsza cecha gry i to ona głównie znięchęca do dłuższego przebywania w pomieszczeniach. Z jednej strony bardzo fajna gra, z drugiej wiem że ten gatunek to nie moja bajka, nie czułbym radości chodząc po mrocznych korytarzach w pozostałych grach twórców i uciekając przed wrogami których nie da się albo nie ma czym zabić.

Najgorsze zboczenie jakie może zdarzyć się w TLOU3 to pacyfizm.

A to pardon, ostatnio widziałem w jakimś lombardzie za 100 zł, myślałem że od tego czasu szybko spadło. Co nie zmienia faktu że kupno używki, przejście darmowego DLC, i odsprzedanie może się wiązać ostatecznie z opłatami wysyłki.

Ale ta gra chyba jest za 39,99 w koszach tesco ;] Co zabawne, mimo tego nadal ani widu ani słychu o premierze na PC. A miało być już zaraz.

Bardzo dobra decyzja, w sumie nie rozumiem jak nie można robić obu projektów naraz, ale jeżeli się nie da, to ja jednak poproszę TLOU3.

Dla antyfanów rogali - na poziomie normal jeżeli ma się skilla to przejście bez śmierci jest całkowicie możliwe, wychodzi wtedy normalna gra z paroma powtórzonymi komnatami ale z innymi przeciwnikami. Dla reszty po skończeniu gry zaczyna się główna zabawa

Skonczone, został jeszcze jeden quest z figurkami i wymaksowanie. Wspaniała przygoda, jeszcze nigdy gow nie był tak bliski pierwszej trylogii. Marzę o 2 częściach zrobionych w ten sposób.

Ja wczoraj byłem o krok od odinstalowania gry gdy przez 3h nie mogłem przejść drugiego cyklu, jednak mechanika walki nie sprzyja małym przestrzeniom z 8 wrogami, do tego kompletnie nie podoba mi się system przyznawania szczegółowych właściwości danej broni, bo ciągle trzeba czytać co trzeba zrobić by mieć te 5% więcej siły. Bieganie ciągle od plaży też trochę za długie. Ale stwierdziłem że jedna rzecz uratuje sytuację, poziom trudności, który chyba nawet wskazuje że powinien być podnoszony przez gracza wraz z progresem, a nie od razu latanie na ultra hard. I nagle zabawa wróciła, gra w 3 i 4 cyklu rośnie o drugie tyle mechanik i wydaje się ogromna, do tego fabularnie jest super. Nie wiem ile to potrwa ale od czasu returnala nie było tak pysznie za darmo.

One są zabójcze, ale wymagają skilla w obsłudze. Dyskownica to czasami pamiętam robiła większy popłoch niż kryształki.

Rownież z biegiem czasu porzuciłem karabin, ale jednak nigdy nie przyzwyczaiłem się do tych dwóch z małymi magazynkami, dyskownica i plujka, musiałbym być perkusistą by zgrać tańczenie po planszy, i pilnowanie przeładowania takiej broni i być zadowolonym z efektu.

Podejrzewam że gra na najniższym poziomie trudności będzie do przejścia bez większych problemów bez "zbędnego" powtarzania cykli. A z tego co czytałem to warto. Ja gram na przedostatnim i mielą mnie strasznie, doszedłem do jakiś drzwi z czaszką i dwa wilkołaki mnie rozniosły.