Może i nie na czasie (no bo Keviny i całe ,,ho ho ho.. MeryKristmas" i ,,weź jeszcze jedno pierożka zjedz" przed nami), ale z cyklu ,,doksów" do 1h30min czasu trwania... polecam mega gorąco:

https://www.filmweb.pl/film/Ucieczka+z+Korei+Północnej-2012-678139

Ucieczka z Korei Północnej, 2012. około 72min. - Film mało szczegółowy, bardziej obfity w dramatyzm ludzi, którzy pomagają uciekającym, jak i tych, którzy ryzykują wszystko, aby raz na zawsze wynieść się z ,,Północy" i zapomnieć o tym miejscu. Te historie zasługiwały na dłuższy czas trwania filmu. Reportaż, który miał siłę podźwignąć więcej tej emocjonalnej opowieści, no ale... I tak efekt okazał się dość dobry. Ocena: 7/10...

A w kwestii tego ,,podsumowania" Filmwebu, zrobiłem sklejkę, ale taką delikatną z kilkoma tylko statsami:

Sisu 2

Czy można sfilmować bez wygładzania Metal Sluga? Można.

Cieszy wierne oddanie prawdziwych wydarzeń, bez zbytniej przesady, tak, Aatami Korpi przeskoczył w czołgu granicę, ale zrobił tylko jeden obrót w powietrzu, zgodnie z prawdą, a nie 3 jak w jakiś komiksach.

Fakt, dryfowanie na kilku tonach belek i sterowanie nimi kijkiem może wydawać się dziwne, ale jednak był to bohater który wcześniej tymi belkami za pomocą jednej kuli stworzył rampę z której uchronił swój pojazd przez zderzeniem z myśliwcem.

I tak, może wydawać się że kolej rosyjska nie była przystosowana do prędkości wagonów na oko 800 km/h, ale może akurat w momencie uruchomienia napędu rakietowego Aatami jechał na odcinku prostym.

Dla mnie film historyczny roku, i dawno się tak nie bawiłem.

Skoro ,,ho ho ho meri kristmas" Święta są tuż tuż... to... z tej okazji wybrałem się do Multikina na watching ,,Grincha" z 2000 roku, z Carrey'em w roli głównej. Oczywicha, film z napisami, świetnie udźwiękowiony (5.1 albo 7.1). A co do całości, moja ocena tytułu, to: solidne 8/10. Napiszę o nim tyle, że jak na mój gust to jeden z najbardziej wyjątkowych filmów świątecznych, jakie kiedykolwiek powstały. Ciepło, ta fantasmagoria kreowanego Uniwersum (koniec końców: bardzo oryginalnego, tak twórczego i Ktosiowo-cosikowatego, że głowa mała!), teeeeeen klimat, ta muzyka, ta kolorystyka i ten przekaz, no i Jim Carrey! Co istotne, to pierwszy seans! I to na dodatek... dopiero w kinie! Na reemisji! Ha! No i było warto! Poleconko!

U mnie w domu w te święta cos czuje ze za rządzi: "Kronika świąteczna" - świetne zrealizowany film ktory mi gdzies umknął. K.Russell wymiata w roli mikolaja, poza tym dzieciaki tez robia swietna robote. No magiczny film. Jest tak dobry a jeszcze jest druga cześć ze moze sie uda spedzic Wigilie bez Kevina. Zobaczymy.

A teraz wrocilem z Avatara: Ogien i Popiol - coz to rzec.. typowo kinowski film (blockbuster), ktory to wlasnie najlepiej sie prezentuje na srebrnym ekranie. Ma rozmach lecz to wciaz wiecej tego samego w nowej historii. Efekty specjalne to pierwsza liga. Krajobraz Pandory wraz z detalami i ujeciami urywaja leb przy samej du.pie. J.Cameron zdazyl nas do tego przyzwyczaic. W kinie na lezaco milo sie ogladalo lecz w domu nie widze sensu ogladac go ponownie, nawet za jakis czas. Zbyt rozciagniety, kompletnie bez efektu w moim domowym zaciszu.

F1 - generyczny blockbuster, taki Top Gun w bolidach, pełen klisz fabularnych, przesadzonej gry aktorskiej, z zupełnie niepotrzebnym wątkiem romantycznym, przeplatany świetnymi momentami akcji na torze, super rozwiązanymi zdjęciami (te obrotowe kamery na bolidach sztos) i dobrą muzyką. Jako wierne oddanie klimatu F1 super, jako film średniawka, 6/10 i trochę przerost hype nad treścią.

Eyes Wide Shut nie widzialem tego „dziela” z 10 lat albo wiecej. Postanowilem powtorzyc, i nagle wszystko mi sie przypomnialo.

Mozna by napisac, oczy mi sie otwarly ;)

Nie wiem co jest z tym filmem ale wprowadza mnie w pewna hipnoze niepokoju, nie wiem co to, czy te nawiedzone stukniecia w fortepian, czy te xl rozmiarow naturalne kadry, a moze po prostu opowiedziana historia; ale cos w tym jest. Wspaniala uczta filmowa, ktora przyjmuje wprost

Podobnie mam z filmem, nieco innego kalibru, o nazwie dziewiate wrota. Tam tez podobna aura takiej realnosci realnej w telewizorze. Tez niedawno przypomnialem sobie.

Albo z Prisoners. To sa moje filmy wlasnie jakie lubie, musze je pozniej rozchodzic

Sny o pociągach - no nie spodziewałem się, że jeszcze robią takie filmy. Plastyczne, oszczędne, statyczne kadry kręcone w 4:3, mnóstwo przyrody jako osobny aktor, dużo warstwy poza dialogami, w gestach, w mimice, w tym co się dzieje na drugim planie, do tego hipnotyzująca muzyka przez niemal cały film i aktorzy, którzy stają się osobami, które grają. Widać inspiracje Malickiem, ale tutaj mamy o wiele bardziej strawny film. Dla osób wrażliwych będzie to z jednej strony uczta wizualna dla oka ale i ból, bo trudno się nie wzruszyć.

Historia jest prosta, bo oto towarzyszymy drwalowi pracujacemu przy budowie kolei w początkach XX wieku i z jednej strony widać zmiany jakie jakie następują w świecie, z drugiej strony główny bohater wiedzie spokojne życie z żoną i córką, które jest proste, ale w tej prostocie piękne i przypomina jak czasem niewiele w życiu trzeba do bycia szczęśliwym i jak warto celebrować małe chwile. Edgerton gra oszczędnie, ale kupujemy go od pierwszych chwil i czytamy z jego twarzy cały przekrój emocji jakie mu towarzyszą przez całe życie i podczas gdy spotyka na swojej drodze różne osoby, a każda z nich coś w jego życie wnosi. Film jest pełen tęsknoty za tym co było i już nie wróci, ale też ciągle przypomina jak życie potrafi być jednocześnie kruche i piękne. Końcówka idealnie spina klamrą całość i twórcom w tak krótkim filmie udało się zmieścić ładunek emocji jak w finale Six Feet Under. Trafił do mnie i poruszył. 8.5/10