Suavek

Dlatego bym sprobowal zmodyfikowac FOV. Ja np. nie moge grac w FPSy z niskim FOV, bo tez po kwadransie robi mi sie niedobrze. A tak jak pisalem, AH domyslnie FOV ma bardzo niski.

Może spróbuj jakiś mod na zwiększenie FOV. Pierwszy lepszy wynik z google - https://community.pcgamingwiki.com/files/file/2109-ace-combat-assault-horizon-field-of-view-mod/ Bo faktem jest, że Assault Horizon postawił na grafikę kosztem FPSów (na konsolach) oraz FOV. Może to by pomogło na mdłości. Albo spróbuj Ace Combat 7. Tam już wszystko wygląda lepiej, a całość nie wygląda jak klip z produkcji Michaela Bay'a. No i sama gra z pewnością lepsza.

Huh, czyli jednak trzeba będzie zrobić miejsce na półce dla jeszcze jednej gry NS. Można w to grać bez znajomości fabuły XB 1-3 ? Bardziej do mnie przemawiają te mechy i klimaty sci-fi, a jedynka XB tak mnie znudziła, że na resztę średnio mam póki co ochotę. Kiedyś na pewno, ale jeszcze nie teraz. No i tak jak piszą inni, ciekawe, czy trzeba będzie poczekać na NS2, żeby grafika nie była rozmazaną breją ledwo wydalającą 20fps.

U mnie drobiazgi. Nowość pudełkowa na PC. Rzecz dziś wręcz niesłychana, szczególnie w normalnej dystrybucji. A żeby było śmieszniej, to pudełko z kluczem Steam i mapką było tańsze, niż gra na samym Steam. Parę staroci na PC. MGS2 trochę fanaberia na półeczkę, ale była porządna sztuka w przystępnej cenie, więc się skusiłem. BfME też niedrogo. Lubię RTSy, a nigdy w to nie miałem okazji zagrać, więc się może kiedyś sprawdzi. Szczególnie, że w cyfrowej dystrybucji tego nigdzie nie ma i raczej na pewno nie będzie. I parę spontanicznych zakupów na klocka do wstecznej. Miał być sam Crimson Skies, ale licytacja zamknęła się poniżej 40zł, to "musiałem" coś dobrać jeszcze do darmowej wysyłki. I tak trochę się ta kwota powiększyła. Sam nie wiem, po co mi Morrowind, ale może z ciekawości sprawdzę wersję kĄsolową. Mapka w zestawie w stanie idealnym, to zawsze plus. Natomiast SC za grosze, a w Chaos Theory nigdy nie grałem, choć wszyscy chwalą.

Dwójka, akurat jest na GOG - https://www.gog.com/pl/game/knightshift

W1 był bardzo dobry. Podobały mi się misje w lochach, których w W2 już nie było. Pamiętam też zabawę po LAN u kuzyna na wakacjach. Zabawna rzecz - grając wtedy nie wiedziałem, że można zaznaczyć więcej niż jedną jednostkę (max 4) przytrzymując Ctrl. Byłem przyzwyczajony do nowszych RTSów, przez co uznałem, że jak w Dune 2 można wydawać rozkazy tylko pojedynczo. Nie trzeba chyba mówić, jak topornie przez to wypadały niektóre większe potyczki. Grałeś w Polanie? To był właśnie taki polski Warcraft 1, ale zaskakująco dobry. Szkoda, że nigdzie nie idzie tego legalnie kupić, nawet na GOG.

Nie wiem, czy porzuciłem na amen, ale przyznam, że mocno rozczarowałem się Unreal Championship 2. Miałem nadzieję, że będzie to swego rodzaju Unreal Tournament 2003/2004 z dodanym trybem walki wręcz. Że sobie pogram niezobowiązująco na konsoli, odpalę jakiś deathmatch i rozpruję trochę botów Flak Cannonem. Niestety, gra nie jest tak satysfakcjonująca jak wersje PC, nawet ten nieszczęsny 2003. Odnoszę wrażenie, że w ogóle nie czuć mocy broni, detekcja trafień jest minimalna, zaś pokonani wrogowie zamiast satysfakcjonująco rozbryzgać się po otoczeniu są grzecznie teleportowani z mapy. Przez większość czasu nawet nie wiem, czy moja broń zadaje jakiekolwiek obrażenia. Tyczy się to również trybu melee, który niby jest ciekawym dodatkiem, ale w praktyce sprawia, że zamiast skupić się na jednym stylu rozgrywki walczę ze sterowaniem i przełączam się między dwoma trybami. Mapy są nieszczególne, niektóre tryby gry niezbalansowane, a muzyka to stuprocentowe rozczarowanie, bo równie dobrze mogłoby jej nie być. Story jest dość rozbudowane, ale mało porywające. Tym bardziej, że często walczymy z tylko jednym przeciwnikiem. To nie tak, że gra jest zła, czy kiepska, ale z jakiegoś powodu miałem nadzieję na coś więcej. Nie jest to klasyk, który teraz bym chciał odpalać częściej, a zamiast tego wolę jednak wrócić na konsoli np. do TimeSplitters.

Tak obserwuję co niektóre posty @Ukukuki i prawdę mówiąc podziwiam, bo choć nieco młodszy wiekiem od chyba większości forumowiczów, to pasję do retro przejawiasz większą, niż niejedna osoba, która faktycznie się w tamtych czasach wychowała. Dla mnie to przeszłość i wspomnienia. Kupuję gry na GOG i czasem zdarzy mi się do którejś wrócić, ale składanie osobnego PC specjalnie pod stare gry nawet by mi nie przyszło obecnie do głowy. Jednocześnie zazdroszczę takiego oddania sprawie. Prawdę mówiąc ciekaw jestem, jak co niektóre stare gierki poznawane w dzisiejszych czasach po raz pierwszy mogą wypadać. Mnie od dłuższego czasu korci powrót do oryginalnego UFO: Enemy Unknown, ale oczywiście wrogiem numer jeden w tej kwestii jest odwieczny brak czasu. A pamiętam była to gra nie tylko długa, ale też dość wymagająca.

Muzyczka z pierwszego filmiku to ładna nostalgia. Pamiętam program z TV, ale młody byłem i spraw sprzętowych nie rozumiałem. Patrzyłem raczej na gierki, jak były. Informatykiem w domu był starszy brat i tak już zostało. Nawet gdybym chciał się czegoś nauczyć wtedy, to zawsze było "nie ruszaj", "nie dotykaj", "ty tego nie zrozumiesz" - zwykle w dużo ostrzejszej wersji, której już nie będę cytował... Ogólnie zainteresowanie grami było od najmłodszych lat, ale w domu o droższych sprzętach czy grach można było co najwyżej pomarzyć. Dlatego oglądało się m.in. jeszcze Escape, a odcinki nagrywało na kasety VHS. Tylko w ten sposób mogłem "skosztować" co niektórych gier, za sprawą tych kilku minut gameplay'u z komentarzem Knapika. Szczególnie tych konsolowych. Był jeszcze potem Multimedialny Odlot, ale to nieco późniejsze lata, podobnie jak Hyper. W domu było Atari, a pierwszego PC kupiliśmy po mojej komunii, gdy był zastrzyk gotówki. Z bratem mi się nie układało, byłem uzależniony od tego, co on zainstalował, ale i tak te doznania z pierwszych gier, instalowania nowych, pozyskiwania kolejnych (no piratów, no, nie oszukujmy się), oraz sprawdzania wersji Demo z rozmaitych czasopism dobrze to wspominam. W dodatku mnóstwo gier miało wersje Shareware, zwykle 1/4 lub 1/3 zawartości pełnej wersji. W takiego Duke Nukem 3D można było się konkretnie nagrać w sam pierwszy epizod, czy chyba nawet też multiplayera. Pamiętam brat ze znajomym raz podłączyli dwa PC po LAN i miałem okazję trochę pograć. No i również przywołam nieśmiertelne Heroesy. W dwójkę, trójkę i piątkę dużo graliśmy Hot Seat z kumplami, aż do czasów liceum. Z czasem pełne wersje gier w czasopismach stały się bardziej powszechne i wtedy można było faktycznie więcej ograć oryginałów. Ale pamiętam też z jakiegoś powodu zafascynowałem się wypatrzonym w MO niszowym RTSem WarGames. Zawsze lubiłem strategie, a materiał MO pokazał mi do tego mechy i niezłą muzykę, to pomimo średnich ocen i tak chciałem zagrać. Jakimś sposobem była to moja pierwsza oryginalna gra pudełkowa Big Box, a oryginalny egzemplarz posiadam do dziś. Na swój sposób było to fajne, bo obecnie, to i młodzieży, jak i nam wszystkim się w głowach już poprzewracało od ilości gier i swobody w ich pozyskaniu. Wtedy często grało się w to, co się miało, bo nie było internetu, pieniędzy, a na bazarze też nie wszystko dało się zdobyć. Liznąłem tym sposobem sporo gier, których pewnie normalnie bym nie brał pod uwagę i też się dobrze bawiłem. Czasem nawet i w przypadkach, jak totalnie nie miałem pojęcia, co robię i przechodziłem raptem jedną czy dwie misje/poziomy. No ale od czego były kody...

Ciekawe, ilu było takich, co to samo mówili z początku o SV w kontekście serii Harvest Moon/Story of Seasons.

Okropny styl graficzny. To już bardziej tym bym się zainteresował: https://store.steampowered.com/app/2142790/Fields_of_Mistria/

Super okładki, nawet jeśli nie do wszystkich gier mam specjalny sentyment. Zamówiona limitka i MGS4.

Trochę skromnie. Ale wygląda na to, że kolejne DLC wyjdą do końca listopada. Nie zdziwię się, jak wydadzą więcej Season Passów niż ten jeden obecny. Próbowałem się pobawić trybem Diorama, ale się zniechęciłem. Potrzeba dużo cierpliwości, żeby coś fajnego poskładać. Fajnie się ogląda co niektórą twórczość innych graczy, ale mi szkoda już na tym etapie czasu.

Nie.

Mam płytkę PS2 i kartridż PSV. Do domu nikogo nie wpuszczę.

Kurczę, przez tę dyskusję zacząłem mieć lekkie obawy, jakie zmiany mimo wszystko mogą wprowadzić w remaku. Dobrze chociaż, że oryginału nikt już mi nie zmieni.

O to poniekąd chodziło z Kanjim. Był agresywny, bo wolał być tak postrzegany, żeby społeczeństwo nie oceniało go jako pedałka, co lubi zwierzaczki i szycie maskotek w wolnej chwili. Ekipa przyjęła go takim, jakim był naprawdę i tak rozwijane były ewentualne wątki poboczne, czy S-Link. A to nie było w P3? To faktycznie zmienili w Reload, z tego co wiem.

Ale do czego się przyczepili? Bo nie chce mi się szukać i czytać artykułu, ale czy był to kolejny lewacki wysryw, przyczepili się do stereotypowego przedstawienia jego wersji Shadow, czy coś innego? Plusem japończyków jest to, że jeszcze nie ulegają aż tak presji zachodu w tych kwestiach. Liczę, że ewentualnego remake'u P4 nie zmienią zbyt mocno. Nie wiem, dla mnie było to po prostu normalne. Mam od lat kumpli homo w IRL, zupełnie normalnych ludzi, i tak samo postrzegam Kanjiego. Dopóki nikt się z tym specjalnie nie obnosi, to jest to w moich oczach w porządku. Wątek Kanjiego był o tyle fajny, że na tym etapie dorastania sam poznawał swoje wewnętrzne "ja" i swoje zainteresowania, jak i nietypowe zainteresowania. No nie wiem, ja w tym nie widziałem nic złego. Wręcz przeciwnie właśnie.

Kanji to jedna z najlepiej ukazanych postaci potencjalnie homo, jakie widziałem w grach. Może inne czasy to były jeszcze, LGBT nie było nachalne jak dziś, dlatego w moich oczach było to po prostu "normalne", a cały jego wątek i S-Link naprawdę sympatyczne. Nie był stereotypowym pedałkiem, ani zawziętym aktywistą. Można dyskutować, jakie w ogóle ostatecznie miał upodobania, czy po prostu dopiero to i sam siebie poznawał. Moim zdaniem w taki sposób mniejszość powinna być reprezentowana, jeśli już koniecznie musi. Ostatecznie bardzo go lubiłem jako postać, a nie przez pryzmat tego, kogo preferuje. Ale tak jak Krychu mówi, romans był już w P2, ale również nie znam szczegółów. W Persona Q i w Tactica również były drobne, nie wiążące scenki typu "what if", ale fajnie przedstawione.

P4G najlepsza Persona nawet po latach. Bardziej przystępna od oryginalnej P3, krótsza od P5. Gra życia. Tak serio, ekipa i atmosfera pierwszorzędne i nawet jeśli trafi się kilka archaizmów, to warto dać gierce szanse, szczególnie za takie pieniądze.

Zamówiłem z ciekawości, choć Ahrn nie oglądam, tylko wybiórczo niektóre filmiki. Akurat mieli w sklepie również Retro #7, to wziąłem paczkę. Felietony chętnie poczytam, szczególnie jeśli to "jednorazówka". Zamówiłem też tę jego książkę, głównie z ciekawości i ze względu na niewygórowaną cenę.

Nie wiem, czy offtop, ale damn... A jeszcze niedawno oglądałem filmiki, gdzie pokazywał swoje zbiory.

No spowolnienie w pewnym sensie jest, mimo wszystko. Zależy wiele od marki. Jako ktoś, kto ma mocno specyficzny gust jeśli chodzi o gry japońskie, to jednak brakuje mi nowych odsłon np. serii Super Robot Wars, jakichś Gundamów, Hatsune Miku, Ace Combat itp. A przecież nie mówimy tu o grach wysokobudżetowych, czy bardzo wymagających od strony oprawy. Nie wiem, co się za tym kryje, bo to nie są wbrew pozorom niszowe serie, gdyż przez lata cieszyły się dużą popularnością.

Ja bym chętnie oddał zrobienie Fallouta komuś innemu niż Bethesda. A gdyby jeszcze zrobili z tego izometrycznego turowego cRPGa, to już w ogóle. No ale nie, teraz trzeba sięgać po Wasteland i inne gierki "inspirowane" Falloutem, żeby zaznać czegoś innego w klimatach postapo. Tymczasem Bethesda za 5-10 lat może wypuści Fallouta 5 wciąż na tym samym silniku co reszta ich gier od czasów Obliviona. Przy założeniu, że ktoś by nie oczekiwał od takich mniejszych gier bycia pełnoprawną, numerowaną odsłoną danej serii, to ja bym chętnie takie rozwiązanie przyjął. Takie mniejsze gierki, spinoffy, też swój urok miały. Trochę brakuje mi czasów handheldów, właśnie GBA, PSP, czy NDS, kiedy często każda duża marka miała jakąś ekskluzywną pierdółkę na handhelda. Częściej były to średniaki, niż faktycznie dobre gry, ale jednak perełki też się trafiały. Jak by nie patrzeć na samo PSP wyszły trzy części GTA czy dwa Silent Hille i cztery Metal Geary.