kotlet_schabowy

Słynny camel toe EDI chyba też zniknął. W ogóle by mnie nie zdziwiło, jakby jeszcze zmniejszyli te cycki przez jakichś internetowych płaczków xD Ogólnie dobrze to wygląda, choć kolorystyka jakaś zmieniona, trochę bardziej "nijaka", ale to już czepianie się.

Też po zaliczeniu gry miałem odczucie, że muzyka strasznie nijaka, przynajmniej klasę gorsza od utworów z trylogii, ale z czasem, słuchając sobie OST już poza grą, zacząłem doceniać kilka kawałków coraz mocniej, a motyw z walki (a właściwie walk) z Nieznajomym jest genialny i wracam do niego regularnie po 3 latach od pierwszego usłyszenia. Deliverance, The Dragon, Stone Mason, The Valkyries: świetne, moje ulubione utwory. Main Theme zupdate'owany do nowych klimatów też na propsie. No także nie jest tak źle, tyle, że kawałków nie ma ~30, jak w prequelach.

Dobrze, że grałem w to przed Wieśkiem 3, bo jakbym odpalił to jak ludzie grający na bieżąco, w 2015, pół roku po Wiedźminie, to bym pewnie mocno prychnął poznając potężne lore i robiąc sidequesty xD. Ale i tak bawiłem się całkiem dobrze, wciąga i tyle.

Ile Cię wyszła taka usługa?

A propos jeszcze całego tego wątku hałasowania, sąsiadów etc. Sam znajduje się teraz w sytuacji analogicznej do "wrogów" Wiśniera i niestety o ile ich metody i reakcje są przesadzone (aczkolwiek niektóre pomysły sobie muszę odnotować xd), tak jestem w stanie zrozumieć ich wkurw. Są rzeczy, które raczej każdy normalny przyjmie ze zrozumieniem, bo są zwyczajne niezależne od nikogo (płacz chociażby, ale u mnie tego prawie nie słychać). Ale to bieganie po mieszkaniu jak po wybiegu, skakanie, rzucanie jakimiś przedmiotami czy chujwi czym i inne zwierzęce harce, mogą naprawdę wyprowadzić człowieka z równowagi, bo to nawet nie tyle hałas, co niosące się po ścianach wibracje. Czuję się coraz częściej jak Miauczyński. Wolność działa w obie strony i ja w swoim mieszkaniu nie zamierzam żyć wg harmonogramu sąsiadów. Jeszcze pół biedy, jak faktycznie ktoś ma tłumiący to dywan. A ta gadka, że dziecku nie przetłumaczysz (wiadomo, zależy od wieku), to dobra wymówka na wychowywanie osoby nie zwracającej uwagi na innych, co zresztą obserwuję wszędzie dookoła. Jeżeli rodzic nie potrafi powiedzieć 2-3 latkowi stanowczego "nie krzycz/nie skacz", to co będzie jak gówniak zostanie nastolatkiem xD? Ludzie mają w dzisiejszych czasach pierdolca na punkcie swoich dzieci (co samo w sobie jest naturalne, ale idzie to w kierunku jakiejś bezkarności) i broń Boże zwrócić uwagę ich skarbowi, bo gotowi chwytać z a sztachetę. Kraj kultu kobiet i dzieci, ehhh.

Abstrahując już od całej otoczki i realiów jakie panowały w momencie premiery Kosmicznego Meczu (moda na NBA, również w Polsce, postać samego MJa, szczytowe lata popularności klasycznych kreskówek, trendy muzyczne, no ogólnie 90s w pigułce) i które w dużej mierze przyczyniły się do sukcesu filmu, mimo jego wątpliwej dla wielu jakości (sam nie jestem w stanie go na zimno oceniać, dla mnie to ultraklasyka i złego słowa nie powiem): parę lat temu jeszcze miałem naiwną nadzieję na fajny sequel, łechcący nostalgicznie starych pryków, jednocześnie będący świeżym i odnoszącym się do teraźniejszych realiów. Teraz nie liczę już na nic więcej, niż pstrokaty, tandetny, nijako prezentujący się misz-masz (śmierdzi to Player Number One, i to bynajmniej nie pochwała), wszystko polane sosem dzisiejszej poprawnej, bezjajecznej popkultury. No i animacja 2D>CGI, wiadomo. Ale może się zaskoczę pozytywnie. A co do tekstów, że to i tak film dla dzieci i nie nam się ma podobać: no tak, bo przecież nie pojawiają się każdego roku "bajki" zachwycające nie tylko dzieciaki, ale też dorosłych xd.

Brzmi to wszystko fajnie (cieszę się, że nie zrezygnowali z systemu przegrzewania broni w ME1), choć poza sensownymi zmianami w upierdliwych i źle rozwiązanych kwestiach (ekwipunek) czuć, że mocno to idzie w uproszczenie całości dla dzisiejszych odbiorców.

Skończyłem całość bez Sezonu Burz i wzięło mnie na napisanie paru zdań na ten temat. Tytułem wstępu: zbierałem się poważniej za czytanie chyba od czasu premiery pierwszej albo drugiej części gry (a pierwszą styczność ze światem Wieśka miałem prawie 20 lat temu na zielonej szkole, niestety nie poszedłem wtedy za ciosem, a przyznam, że przeczytany fragment zrobił na mnie wielkie wrażenie), po boomie jaki nastąpił w 2015 to już przygody Geralta wskoczyły na listę lektur obowiązkowych, no ale koniec końców kupiłem niedawno W3 (nie grając w żadną poprzednią część xd), pograłem parę godzin i dostałem impuls "nie no kurwa to nie w porządku", po czym poleciałem do biblioteki po opowiadania. Wchłonąłem oba tomy w dwa dni (dla mnie naprawdę świetny wynik czasowy) i w sumie poczułem, że już poznałem trochę świata. Sukcesywnie czytałem kolejne tomy sagi, grając sobie po trochę i nie pchając fabuły jakoś mocno do przodu. W skrócie: opowiadania>>>saga. Zacząłbym od rzucenia wyświechtanego (chyba) stwierdzenia, że saga o wiedźminie jest "o wiedźminie" bardzo na wyrost. Główną bohaterką jest Ciri i tyle. Momentami to wręcz powiedziałbym, że Geralt jest postacią trzecioplanową. No mi to nie pasowało. Nie chodzi tylko o to, że chciałem czytać o przygodach Wieśka i jego walkach z potworami (choć epizodyczna formuła opowiadań zdaje tutaj egzamin w całości). Sęk w tym, że Ciri nie jest zbyt ciekawą postacią (przeznaczenie, moc, geny, przepowiednia, zieeew), w sumie nie budzi też sympatii. To w ogóle problem wielu postaci, na czele z Yen (w ogóle ten pseudo romans to dla mnie duży niewypał, a Geralt to zwyczajny simp). Nie mam problemu z klimatami polityczno-wojennymi, wręcz przeciwnie, ciekawiły mnie bardzo i czekałem na fragmenty z mocniejszym zarysowaniem sytuacji geopolitycznej (Sapkowi średnio wyszło zarysowanie świata, ja wiem, że nie każdy jest Tolkienem, ale gość lubi zarzucać czytelnikami nazwami krain, miast czy miejsc, które w wyobraźni odbiorcy nie bardzo jest jak ulokować, bo wiemy o nich tyle, co nic. Brakowało mi więcej takich momentów, jak wizyta Dijkstry w Kovirze, fajne zarysowanie realiów i sytuacji tego obszaru). Ogólnie całość jest trochę chaotyczna (swoją drogą autor ma styl rozpoczynania rozdziałów, którego nie lubię, mianowicie pisząc o kimś/czymś, czego nie znamy, osobiście mam problem z wkręceniem się w każdy nowy epizod). W ogóle brakuje tu dobrze łączącego całość głównego wątku, głównego złego, jakiejś stawki. W praktyce skaczemy po lokacjach i szukamy Ciri xd. To już wolałbym chyba sztampową walkę z jakimś "złem", w jakiejś mocniej zmaterializowanej postaci. Tak czysto subiektywnie to drażniła mnie ta feminocentrycznść całości, Sapek wyprzedził zachodnią popkulturę i wpychał co krok strong female protagonist. Momentami mocno na siłę. Na plus mimo wszystko większość postaci i oczywiście dialogi, szeroko pojęty język i styl. Generalnie Sapek pióro ma lekkie, pomijając nudniejsze (raczej z powodów fabularnych, niż pisarskich) fragmenty, czyta się to bardzo dobrze i szybko, po książki po prostu wciągają.

To na jakich zasadach, skoro "bez kombinacji"? Jeśli mówisz o lokalach operujących typowo na czarno, dla wtajemniczonych, to inna bajka i od tego abstrahuję, bo wiadomo, że w ten sposób to można ćwiczyć cały czas od marca 2020, no ale jednak zakres klientów i dostępność jest mocno ograniczona. A jeśli mówimy o oficjalnie działających, to zważywszy, że już przed najświeższymi zmianami było z nimi ciężko (w Krakowie funkcjonowało praktycznie tylko Platinium i to w jednej lokalizacji, wyrabianie licencji included, a od paru tygodni prawie nie dało się zapisać na normalne godziny) to ciekaw jestem, jak to niby funkcjonuje teraz.

Mój ma już prawie 9 lat i jest to raczej "staromodny" góral, ale i tak nie odważyłbym się go zostawić bez przypięcia, ba, planuję na dniach zaopatrzyć się w jakieś solidniejsze, niż mam. No ale to Kraków, coraz częściej docierają do mnie sygnały, że rowery lubią znikać. Oczywiście jest różnica między zostawieniem na 10 minut pod sklepem, a przechowywaniem cały sezon w garażu, gdzie przez noc złodzieje mogą zrobić, co chcą. W jeździe jako formie przemieszczania cenie sobię też pewnego rodzaju "wolność", oderwanie od ludzi, których nie muszę mijać na chodnikach, przejściach czy spędzać z nimi czas w MPK. A i jak mnie ktoś podkurwi na drodze, to zawsze bezpieczniej pokazać faka i zawinąć się szybciutko na rowerze xd.

Grałem na nowoczesnym. W późniejszych światach zdarzały się sytuacje, że przy pierwszym podejściu do levelu ginąłem kilkanaście razy, więc bawiąc się w stylu retro można by się lekko wkurwić (i pewnie po game over pełne ładowanie poziomu, nie, dziękuję). W praktyce pewnie lootowałbym wumpa i nabijał życia w łatwiejszych miejscach, generalnie niepotrzebna uciążliwość. To ja zapytam, czy gracie z cieniem-kółkiem? Ja tak zacząłem i już zostawiłem i to trochę broń obosieczna, bo wyrabia się nawyk skupiania na tym elemencie, przez co można ominąć inne szczegóły akcji na ekranie. Ale ciężko się potem przestawić na latanie "na czuja". Mimo wszystko skoki i fizyka są dużo bardziej fair niż np. w trylogii, gdzie takie ułatwienie by się chyba bardziej przydało.

No to teraz już całkiem nikt nie poćwiczy na siłkach. Wczoraj ponoć weszły przepisy ukrócające wszystkie kombinacje typu "polski związek przeciągania liny". Pocieszające jest to, że aura coraz bardziej sprzyja ćwiczeniom w plenerze. Niedawno skorzystałem z siłowni na otwartej przestrzeni, na której wyposażeniu były maszyny prawie jak z siłowni, z regulowanym obciążeniem etc. Są tam nawet hantle przyczepione łańcuchami, jak sztućce w barze w Misiu xD. Ogólnie rewelka.

Ja wiosenny sezon, rozumiany jako jakieś rekreacyjne wycieczki, otworzyłem jakiś czas temu, ale standardowa jazda do sklepu/do kumpla/do urzędu była uskuteczniana całą jesień i zimę, co niestety nie pozostało obojętne dla roweru (sól, piach, wilgoć). Oddałem sprzęt do przeglądu i kilku podstawowych napraw jeszcze przed pełnym wiosennym boomem, a i tak czekałem tydzień na jego przyjęcie (w porównaniu do konkurencji, która miała terminy za ponad miesiąc, to i tak był luksus). Trochę dostałem po kieszeni, ale trudno, raz na jakiś czas trzeba, a przecież nowego nie kupię xd. Te dni bez roweru czułem się jak bez ręki, musiałem od nowa przyzwyczajać się do chodzenia pieszo xd. Słyszałem właśnie już w paru miejscach, że popyt na rowery duży, a podaż mała, co mnie trochę zaskoczyło, bo w marketach sprzęt leży i się kurzy, a miałem wrażenie, że raczej do takich miejsc kierują się niedzielni kolarze.

@grzybiarzPS3 to chyba najlepsza opcja na odpalenie gierek z szaraka (poza emu) i jak najbardziej warto grać na niej podpiętej do CRT (bo na LCDku to już słabo wygląda). Tylko kabel RGB a nie kompozytowy. Wierna emulacja plus opcje lekkiego podkręcenia grafy (wygładzenie tekstur i upscaling rozdziałki zauważalnie poprawiają wygląd, ale jednocześnie całość jest wierna oryginalnej prezencji i nie wygląda sztucznie).

Właśnie ta otoczka CIA (gadżety, inwigilacja, brudne zagrywki za kulisami) mi bardzo przypasowała, mimo momentami mocnego naciągania scenariusza, pachnącego serialami typu Prison Break (prym tu wiodą "odpały" Carrie) i częstych deus ex machin, ale właśnie obawiam się, że jeśli serial oprze się już w całości na perypetiach naszej zaburzonej agentki (za którą, jako postacią i aktorką, osobiście nie bardzo przepadam), to może być średnio. No ale skoro tak mówicie, to wezmę się za czwarty sezon.

Alpha, który przybiega na każde zawołanie tej całej Mary jak ostatni simp, z nadzieją na "spróbowanie znowu" jak jakiś uczniak xd.

Podpisuję się pod postem Dahaki. Jeśli miałbym komuś sugerować, jak najsensowniej podejść do nowego Crasha i co w nim zaliczyć, to powiedziałbym: przelecieć każdy level starając się zebrać wszystkie pudełka (i tak 100% nie wpadnie, ale można zebrać 3 gemy). Powtórzyć level, żeby zebrać kasetę VHS i zaliczyć wszystkie etapy oldschoolowe. Zdobyć wszystkie kolorowe gemy (wytyczne są mocno z dupy, trzeba sięgnąć po poradnik) i sprawdzić, co jest za wrotami, które otwiera ich komplet. Na koniec powtórzyć ulubione levele w trybie odwróconym i pobawić się bez spiny w czasówki. O platynie nawet nie myśleć. Sam obrałem za cel zdobyć wszystkie skiny, ale wymagania dla części z nich to już był hardkor. Gdyby nie koszmarne loadingi, to MOŻE w przyszłości bym próbował gierkę wymaksować, ale w sumie wątpię. Tak czy siak, zapewniła mi w cholerę dobrej zabawy. A soundtrack odpalam do dziś, miodzio.

Warto to w ogóle oglądać po trzecim sezonie i zakończeniu wątku ? Czy to będzie taka lepsza wersja typowego tasiemca o przygodach agentów w różnych miejscach świata, co sezon z nowymi "złymi" do pokonania?

To niestety tak nie działa. Ba, powiedziałbym, że jak się źle trafi, to działa wręcz odwrotnie: jak jesteś miły i tolerancyjny, to na głowę wejdą i będą mieli w dupie na zasadzie "nie no gość spod siódemki jest spoko, na pewno nie zadzwoni na psy, dawaj głośniej!". Takie relatywizowanie nie jest do końca prawidłowe. Są wskaźniki, które można sobie sprawdzić (np. relacja średniej czy tam minimalnej krajowej do średniej ceny metra kwadratowego etc.) i to nie jest tak, że "wszystko w górę idzie". Były lata lepsze i lata gorsze na zakup lokalu, i tak samo prawdopodobnie będzie w przyszłości. Już abstrahuję od indywidualnych przypadków życiowych, bo o ile moja pensja nie wzrosła od 2015 o 50%, tak cena za metr mieszkania to często nawet ponad 200% ówczesnej. Na przykładzie Krakowa to sytuacja staje się wręcz absurdalna. Znajomi dzwonią po ogłoszeniach i zdarzało się, że zanim dotarli na oględziny, to dostali zwrotne info, że mieszkanie już poszło za gotóweczkę xD. Negocjacje ceny? Zapomnij.

A wg mnie jak ktoś nie ma ciężarów/z jakichś przyczyn nie robi martwego, to unosy na takiej ławeczce, jak wrzucił Suavek to najlepsze, co może być na prostowniki grzbietu. A chyba każdy się tu zgodzi, że wzmocnienie tych mięśni jest niezwykle ważne nawet nie tyle z punktu widzenia ćwiczeń siłowych, co po prostu sprawnego i zdrowego ciała. Co do brzuszków, to zwyczajnie wystarczy się położyć na podłodze na plecach i nogi oprzeć o łóżko/kanapę/krzesło, tak, żeby mieć między łydkami a udami kąt zbliżony do prostego. Ja mimo średniej "prasy" tego ćwiczenia, nie wyobrażam sobie bez niego treningu brzucha. Do tego wszelkiego rodzaju ćwiczenia z uniesionymi nad podłogą nogami ("scyzoryki", unosy itd.) no i jak warunki pozwalają (czyt. jest na czym zwisać), to tak jak przedmówca mówił, unoszenie nóg etc.

Ostatni AC w jakiego grałem to Origins, trochę ponad rok temu (fabuła i trochę pobocznych, nawet całej mapy mi się nie chciało odkrywać) i na podstawie posta Kmiota mogę tylko utwierdzić się w decyzji, żeby za Odyseję się nie brać. Wychodzi na to, że poza zmianą miejscówki i historyjką ta seria nadal powiela dokładnie te same schematy. Też pewnie bym się chwilę napawał widoczkami, też bez większego bólu, a nawet z momentami frajdy, porobił misje i pozwiedzał okolice, ale to jest ten moment, kiedy zadaję sobie pytanie: w sumie po co? Nadrobiłbyś lepiej FF VII zamiast 100h odhaczać pytajniki xD.

Sęk w tym, że tu nie chodzi o zaburzanie proporcji publicystyka:recenzje ogółem, tylko recenzje popierdółek na 1/3 stron:recenzje dużych tytułów. Jeśli już miałbym coś wrzucić pod nóż, żeby dostać więcej tematów okołogrowych, to byłyby właśnie te strony. Ja wiem, że typowych hitów AAA już coraz mniej, ale coś tam się jednak w każdym numerze znajdzie. Ale odkąd w PE tak mocno postawiono na te słynne recki na 1/3 strony, to dołączam do grona skipujących te strony. Osobiście zlewam większość takich recek po przeczytaniu pierwszego akapitu (który z reguły zaczyna się od czegoś w stylu "to kolejna metroidvania/kolejny rogalik/kolejny symulator chodzenia, ale tym razem..."). No ale zdaję sobie sprawę, że część czytelników może mieć "szersze horyzonty" i chcą wiedzieć o jak największej ilości miesięcznych premier. Współczuć tylko recenzentom, bo średnia tych gierek to chyba coś w okolicach 5/10. Eh gdzie te czasy, że w okresie jesień/zima wychodziło miesięcznie kilka kozaków, potencjalnie kandydujących do GOTY, a w pozostałe mechy też nie było źle.

Ostatnio brałem chyba z rok temu i już nawet nie jestem do końca pewien, czy to była KFD, ale chyba tak. No w każdym razie, działała jak należy, czyli jak monohydrat xD. Zawsze biorę bezsmakowe, więc te kwestie ignoruję, rozpuszcza się jako tako, no ale nie popijam tego jak herbatkę, tylko wypijam szybko na raz. Sam trochę sobie odpowiedziałeś: to jest towar tak prosty, powszechny i tani, że dużych kombinacji raczej nie powinno się obawiać. Zresztą firma firmą, warto patrzeć zawsze na skład, konkretnie ile krety jest faktycznie w 1 gramie proszku, bo już różne dziwaczne połączenia widziałem, gdzie zawartość faktycznie interesującej nas substancji to było jakieś 70%. W KFD też chyba nie ma 100% tak notabene. Jabłczan swoją drogą warto sprawdzić. Też już daawno nie używałem i nie pamiętam marki, ale pamiętam, że ostatnio pięknie podziałał u mnie na przyrost siły.

Też ostatnio bawię się trochę na emu, ale staram się ustawiać grafę na zapewniającą maksymalnie zbliżone doznania do tych z CRT (co z oczywistych przyczyn na monitorze LCD FHD nie jest możliwe, no ale próbować można, np. dodając scanlines). Podpinam pad do PS4 i jazda. Ale to jednak nigdy nie jest to samo. Brak tej słynnej magii, odgłosów lasera itd. Zresztą zwyczajnie nie lubię grać na kompie. Owszem, mój PSX działa i czasem coś na nim odpalam na kineskopowcu, ale konsola ma mocno wybredny laser i nie wszystko na niej śmiga. A co do dylematu z poprzedniej strony: ja bym brał klasycznego szaraka, najnowszy możliwy model (o ile, jak wspominali przedmówcy, nie potrzebujesz portu parallel).

Ad 1: nic z tym nie próbowałem robić (choć kusiło mnie rozebrać i złożyć całość od nowa), uznałem, że "tak ma być" i wychodzi na to, że chyba się nie myliłem. Faktem jest, że jest to denerwujące i w sumie może spróbuję coś tam pogmerać. Ad 2: tak ma być.