Bzduras

Często kupuję dany tytuł dwa albo więcej razy, na innych platformach. Zazwyczaj ogrywam sobie na XOX, jak się spodoba to dorzucam do biblioteki Steama. DMC5 kupione drugi raz (mody to jest najlepsze co mogło spotkać ten tytuł, oprócz samego faktu jego istnienia), FFXV dla słodkich 60 klateczek również. Kurna, samo DMC3 kupiłem z 8 razy i jak wyjdzie na Switcha to dokupi się i dziewiąty. Jak się z tym czuję? Normalnie, a jak mam się czuć? Zakup gierki to nie jest coś, nad czym dumam godzinami analizując wady i zalety. Gry na konsolę kupuję głównie z zamysłem "jak wyjadę na święta/w podróż to mogę zabrać konsolkę ze sobą i będę mógł pograć w tytuł X", nic więcej. Najchętniej kupowałbym wszystko na PC (NFS Heat na blaszce to zupełnie inna gra i + oczko do oceny przez wyższy framerate), ale tachanie stacjonarki jakoś mi się nie widzi.

Z kim?

Sugerowanie się energejem przy czymkolwiek oprócz "Zagrajmy w crapa"? To tak się da? Daj namiar na PW, muszę poznać Cię osobiście i zobaczyć, bo nie wierzę w istnienie takiego człowieka.

User score już ma wyższy, a i tak zaniżają jacyś fanboje-debile, co widać po ich ocenkach (na przykład ten ananas: https://www.metacritic.com/user/Pablo618 ).

Z recek wynika, że to gra wybitnie dla fanów serii i to oni będą z niej zadowoleni.

Rzucam granat i uciekam. SROGIE SPOILERY W FILMIKU, NIE OGLĄDAĆ PRZED SKONCZENIEM

To nazwa chwilowa. Mogę Ci powiedzieć pełne dane osobowe tego gościa jak chcesz, tylko żebyś potem nie mówił, że spoilery

Na pewno mózg frostiego działa słabo, niezależnie od trybu

Historia nabiera tempa dopiero w dwóch ostatnich rozdziałach i dopiero po odpuszcza. Zamiast klepać paczki dla randomów skończcie fabułę, rozyebie Wam głowy, a potem wracajcie do maksowania gwiazdeczek i budowania autostrad.

Fajnie się czyta, że "historia nabrała tempa" po skończeniu gry NIC NIE WIDZIELIŚCIE, NIC

Ależ to musi być potężne uczucie - być fanem serii, zostać na 20 lat bez trzeciej części i nagle nierealne marzenie ziszcza się w dłoniach w postaci pudełka (albo chociaż ziszcza się na HDD w postaci gigabajtów danych). Nie powiem, jeśli są na forum Szenmue świry to okrutnie Wam tego uczucia zazdroszczę

Tyle dobrego, że te 30 klatek jest solidne, stabilne i stałe, nie ma żadnych odchyłek pod tytułem "spadki do 25" czy "spalony framepacing"

Polecam koszulki od @Zdunek - porządne i porządnie wykonane

Z tym, że rzeczone wymagania były już dostępne od jakiegoś czasu w chwili gdy wrzuciłeś stare, nieaktualne i spekulowane przez jakichś speców. Nawiasem mówiąc, ten artykuł z Eurogamera również jest nieaktualny, bo kilka dni temu wyszedł patch z masą fixów poprawiających stabilność/wydajność gry. EOT z mojej strony.

Czyli nie umiesz szukać informacji za pomocą internetu. To nie docinka, to fakt, który sam potwierdzasz swoim postem.

Pytasz gościa, który "pracuje w bezpieczeństwie IT", a nie potrafi znaleźć wymagań gry w Googlu. Nie zapominajmy o tym.

Nie zawiedziesz się, tutaj malowanko i reszta to jest creme de la creme ze wszystkich części Fury prowadzą się inaczej, każdą tuningujesz, możesz nawet odpalić w dowolnym momencie podczas jazdy swobodnej tak zwany Live Tuning i tam pozmieniać suwaczkami, czy chcesz ustawić sobie furę bardziej pod drift, offroad czy do wyścigów. Proste, a świetne - zamiast lecieć do garażu czy zmieniać furę przed wyścigiem specjalnie na tę okazję to cyk, chwila zabawy i masz auto dostosowane do tego, co chcesz zrobić, a po akcji znów minuta i wracasz do tego, co miałeś. Są aktywności poboczne (strefy driftu, fotoradary, bilboardy) i jeśli model jazdy Ci podejdzie to jest co robić. No i te pościgi, ajjjj Jak Ci nie przeszkadzało w średnich częściach to i w bardzo dobrej nie będzie, jednak po sprawdzeniu triala z EA Access moje hajsy poszły na wersję PC i raczej do konsolowej wersji już bym nie wrócił. Poczucie pędu jest zbyt potężne, żeby z niego rezygnować.

Kurła, ale to jest dobry racerek Grałem na XOX i na PC, zdecydowanie polecam opcję numer dwa. 30 klatek kaleczy ten tytuł niesamowicie i jestem cholernie zły na Ghost, że na konsolach premium nie dali opcji 1080p/60fps. Co tu dużo mówić, jest kozak qurwa gierka. Pierwsze kroki w świecie Heat potrafią być bolesne po przejściu z innych racerów, model jazdy jest specyficzny i typowo Ghost-NFSowy, do driftowania trzeba się przyzwyczaić, ale jak już wyczuje się auta to śmiganie jest przyjemne, płynne i satysfakcjonujące. Poczucie pędu urywa łeb przy samych piętach, generując adrenalinę jak za najlepszych czasów serii i pozwala się wyszaleć po ciężkim dniu. Jeżdżonko podzielono na dwie sekcje, dzień i noc (dodałbym do listy trzecią pozycję która imo zasługuje na osobne wyróżnienie, czyli jazdę swobodną w open worldzie), podczas których zdobywamy albo kasę na nowe furki, upgrade'y i pierdółki do kupienia, albo reputację, która owe furki, upgrade'y i pierdółki do kupienia odblokowuje. Jeśli jest jedna rzecz, którą NFSy robiły od zawsze dobrze to dawanie graczowi poczucia progresji w miarę upływu czasu i nie inaczej jest tutaj. Podział na wyścigi legalne i nielegalne z osobnymi walutami jest bardzo zgrabnie wpleciony do gry i zmusza gracza do przeplatania pór dnia i aktywności z nimi związanych jednocześnie wprowadzając swego rodzaju urozmaicenie między wyścigami. I pewnie, gra w czasie gdy słońce świeci na niebie, a panie kasjerki w Biedrze odliczają ile jeszcze czasu zostało im do końca zmiany wygląda zaledwie dobrze, za to gdy jeździmy w nocy oczy mogą cieszyć się tym, co oferuje silnik Frostbite. Mokre nawierzchnie, neony, gra świateł - Palm City po zmroku wygląda obłędnie i potrafi zachwycić zarówno od strony technicznej, jak i designerskiej. W całym tym przepychu razi tylko niewielki ruch uliczny i brak jakichkolwiek NPCów, ale to trochę czepialstwo na siłę (z tego co pamiętam to w peaku open-worldów w NFS było podobnie). Noc ma też do siebie to, że przywodzi mi na myśl... Dying Light. Ściganko w eventach to jedno, ale ulice patrolowane przez policję - to drugie. W każdym momencie nocnego wożonka po mieście, niezależnie od tego, czy jeździmy sobie swobodnie czy bierzemy udział w zawodach, na naszej drodze może pojawić się Sierżant Bagieta z kolegami i rozpocząć pościg. Kurła, nie jest łatwo ich zgubić! Skurczybyki są zawzięte, szybkie i nie odpuszczają w taranowaniu fury gracza, a wraz z wydłużającym się czasem pościgu zwiększa się nasz heat level (taki odpowiednik gwiazek z GTA - im więcej tym bardziej mamy przeyebane), co prowadzi do zwiększenia liczby goniących nas aut, rozstawienia kolczatek czy blokad, aż po helikopter i jednostki typu Rhino, szarżujące na nas i dążące do dewastującej czołówki. Deawstującej, bo każde auto ma swoją wytrzymałość - gdy zostaniemy mocno obici i spadnie ona do zera wózek zwyczajnie się rozkraczy i wystawi nas bagietom na srebrnej tacy. I gdzie to Dying Light, o którym wspomniałem? Otóż im więcej nocnych wyścigów zaliczymy pod rząd i im dłużej bawimy się w ściganego tym bardziej rośnie nam multiplier reputacji, którą zdobywamy. Jednak gdy złapią nas psiarskie - cała zdobyta tej nocy reputacja przepada (wraz z jakimś procentem kasy, którą zdobyliśmy ścigając się legalnie). Wprowadza to element "high risk-high reward" do zabawy i działa to wyśmienicie. Tylko od nas zależy, jak bardzo zaryzykujemy i kiedy skończymy noc (a ta kończy się wraz z wjazdem do bezpiecznego garażu). Jest to niewielki powiew świeżości w serii, ale był on bardzo potrzebny i tutaj sprawuje się tak, jak powinien. Osobny akapit należy się tuningowi, i o ile ten mechaniczny jest dość standardowy (podziałka na części, odblokowujemy coraz lepsze i coraz droższe ulepszenia do furki, standard), tak ten optyczny, wiejski jest po prostu banderasem, o takim o: Uwielbiałem dłubać się w wyglądzie aut w NFS:U2 i tutaj opcji jest tyle samo, jak nie więcej, co w tamtej części. Można malować, wlepiać wlepki, nakładać vinyle, zmieniać spoilery, felgi, spinnery, zderzaki, progri, walnąć neony, zmienić kolor ognia z rury wydechowej przy użyciu nitro, zmienić dźwięki wydechu... Jest tego naprawdę OGROM i jeśli graliście w Undergroundy i z łezką wspominacie swoje najbardziej obciachowo odpicowane auta to tutaj możecie zrobić wręcz remasterka tamych projektów. Nie ukrywam, że to właśnie ten bajer jest dla mnie najbardziej rajcujący w NFSach i tutaj został on zrobiony mistrzowsko, przez co michałek urus mocno. Dodatkowo można, na wzór Forzy Horizon, przejrzeć i ściągnąć sobie projekty z sieci bądź wrzucić owoce swojej ciężkiej pracy wieśniackiego tunera na serwer i udostępnić je do pobrania innym. A że community jak zawsze ma kilku magików to i niektóre wzory robią niesamowite wrażenie. Zresztą, co ja będę mówić, wrzucę parę takich fotek w spoiler: Do tego zero mikrotransakcji, możliwość grania online w ekipie albo offline samemu... Byłem bardzo sceptycznie nastawiony do tego Heata przez fabułkę (która jest głupia i upchnięta na siłę) i całą tą elo otoczkę dla milenialsów, ale to są detale, które giną w morzu tego, jak za(pipi)istą ścigałką jest nowy NFS. Z minusów wrzuciłbym to, co napisałem przed sekundą i OST (chyba, że ktoś lubi umcyś umcyś rytmy i mruczących murzynków), w którym brack rocka, metalu i jakichś ikonicznych kawałków znanych z poprzedniej części. Poza tym - warto w wuj, EA w końcu zrobiło coś dobrze!

Jest możliwość.

4, 5, 6, 7, to jest NIC w porównaniu z tym, co czeka.

Skończcie tę grę, bo nic nie widzieliście jeszcze

Zagrajnik wszystkie tytuły traktuje w ten sposób, mój trzeci ulubiony recenzent z polskiej tuby giereczkowej.

Jeszcze tylko słowo na niedzielę co do wcześniejszej dyskusji: gierka ma potencjał do polaryzowania jak żadna inna. Ale używanie "argumentu" pod tytułem "to gierka Kojimy, to fanatycy i jehowi Kojimy tak pieją nad nią, gdyby nie żółtek to byłoby inaczej!" jest równie słabe i rakogenne, co "nie podoba ci się gra? nie znasz się na sztuce, wracaj do Fortnajta i CoDa". (pipi)la idzie dostać.