Lukas_AT

Też właśnie ukończyłem akt III. Do tego wpadły ostatnio 3 trofea za zbadanie 3 biomów. Zostały jeszcze pozostałe 3, które powinny niedługo wlecieć. Platyna jest już blisko. Jak głupi szukałem fragmentu po całym 5 biomie, a okazało się, że Tak jak 15h temu drony w 5 biomie mi sprawiały trudność, tak teraz jadę z nimi jak chcę i się bawię. Oczywiście bronie są teraz też ulepszone, a więc nie wiem ile w tym rzeczywistego skilla, a ile to wynika z ulepszen.

Moim zdaniem cały wątek z kanibalami mógłby spokojnie być przedstawiony w dwóch odcinkach. Tam się sporo działo. Jeszcze przesłuchanie Joela - ciekawe czy będzie.

Po 3-krotnym przejściu dodatku, pamiętam doskonale. Dla mnie wyobrażanie sobie gry i wduszanie klawiszy wiało nudą. Dobrze, że tego nie odtworzyli w serialu.

Dopiero teraz zacząłem grać jako spóźniony fan Soulsów, po Nioh, Demon’s Souls Remake i Elden Ring. Oczywiście zwiedzanie tego zamczyska i wioski na początku wciągnęło mnie niczym bagno i chce się eksplorować każdy zakamarek. Dopiero po przejściu Elden Ring i Demons Spuls na PS5 i zagraniu w Dark Souls III we wstecznej kompatybilności widać jak ogromna różnica jest w grafice pomiędzy obiema generacjami (a przecież we wstecznej na PS5 hula ulepszona wersja z PS4 Pro). Ale nie przeszkadza mi to, bo nie odbiera to warstwie artystycznej tego świata. I tak zatrzymuję się w miejscu i robię screeny.

Dobrze, że

To, co u mnie zatrybiło od razu, to ciekawość w odkrywaniu świata. Żadnych znaczników, widoki, masa sekretów na każdym kroku czy brak wiedzy, gdzie jest granica świata. I tak nabiłem 140h przeszukując każdy metr kwadratowy. Była to dla mnie jedna z gier 10/10, gdzie wspomnienia z gry zostają na zawsze i zostają tylko kac i smutek po ukończeniu.

Straszne gowno. Tyle lat dewelopingu na marne. A moglibysmy grac teraz w next-genowego Batmana.

Patrząc na cenę, nie patrzę na koszty produkcji, tylko na to, co gra może mi zaoferować i jakim będzie dla mnie doświadczeniem. Breath of the Wild było dla mnie przygodą 10/10 i na taką grę mogę wydać 300zł. Wtedy mam gdzieś jaki był koszt produkcji, bo wiem, że zaplaciłem za ciężką pracę dewelopera by dostarczyć grę wybitną. Najważniejszym efektem końcowym zawsze będą nasze wrażenia i jakie mamy wspomnienia. I o ile nowa Zelda wzbudza u mnie obawy, bo gra będzie się dusić na Switchu i może już nie powtórzyć tego zauroczenia światem, tak liczę, że pozytywnie się zaskoczę.

Jesli chodzi o te samą mapę to liczę na niej na duże zmiany. Np. w Breath of the Wild był wulkan, to niech teraz będzie wygasły, niech będzie tam duża osada, niech będzie można wejść w głąb wulkanu. Pustynia niech będzie zalana itp. Takie zmiany akceptuje + plus te wszystkie wyspy w chmurach.

Dla mnie do tej pory najlepsza gra na PS5 (obok Elden Ringa, ale to multiplatforma). Bawiłem się o wiele lepiej niż w God of War czy Horizonie. A to przez to, że gra oferuje unikatowe doświadczenie jakiego nie znajdziemy w żadnej innej grze (a przynajmniej nie znam takiej). Do tego ma ogromne replaybility. Teraz właśnie na takie gry poluje. Subnautica również zaoferowała mi niespotykane wcześniej doświadczenie, a grę z ciekawości odpaliłem na PS5. Nie będę tracić czasu już na te generyczne open worldy. I nawet tego wyjściowego 1080p nie czułem. Owszem, gra może nie jest tak ostra jak Ratchet w 4k, ale nadal chce przystawać, robić fotki i podziwiać widoki, a to w odbiorze oprawy najważniejsze i kluczowe, nie liczby. Nigdy też nie znudzi mi się rozwalanie tych posągów i słupów. Przechodze obok i rozwalam je kilkoma strzałami. Destrukcja otoczenia, choć minimalna, robi swoje.

Na myśl, że już niedługo może być zapowiedź zaczyna się we mnie iskrzyć powoli ogień. Jeśli trailer dowiezie hajp pewnie wystrzeli w kosmos. W końcu 10 lat czekania. Ale pewnie obawy mam, bo co jak Rockstar za bardzo podąży za klimatem GTA Online. Patrząc na RDR2 o singla powinienem być spokojny, ale nawet Rockstar już nie można ufać.

HMQ za każdym razem tworzy nowe IP i niech tak zostanie. Niemniej, oddał bym wiele za sequel Dead Nation.

Mam z tym tytułem miłe wspomnienia. Ciekawe jaki byłby powrót po ograniu 250h w Stardew Valley, które jest znacznie bardziej rozbudowane. Chyba lepiej zostawić ten tytuł we wspomnieniach i poczekać na remake A Wonderful Life, który wyjdzie na Switcha.

W erze kiedy ogolna sprzedaz poszczegolnych gier była o wiele mniejsza niż dziś i było od groma gier do wyboru. Dlatego nie porównywał bym tego co było wtedy 1:1.

Tylko kiedy to było. W erze PSX i PS2, bo późniejsze odsłony to crapy. Przesadziłem z tym 5mln, bo gra wyjdzie tylko na PS5 i PC, ale ludzie są głodni dobrych AAA, więc sprzedaż wcale nie musi być niska.

Gra może być zrobiona w stylu remake’u Resident Evil 2. Taka gra nie będzie mieć horrendalnego budżetu. Resident Evil 2 remake sprzedał się w nakładzie 10 mln, a to też był tytuł, który nie celował w młodych, a właśnie w pokolenie, które wychowało się w latach 90-tych. Owszem, remake RE2 mógł bardziej wkraść do świadomości masowego odbiorcy przez dobry marketing i te wszystkie filmy, które powstały właśnie pod mainstream, ale sądzę, że 5mln jest w zasięgu ręki jeśli się postarają i dostaniemy hit.

Wtedy by trzeba chyba jakiś parkour zaprojektować niczym w Dying Light. Ale pomysł na lokację niezły.

Ciekawe jak się będzie grało na myszce, ale dla mnie haptyczne wibracje to już nieodłączny element tej gry, dodający miodu do rozgrywki. Nie wyobrażam sobie używać np. Nosiciela bez tych wibracji w triggerach. Na PC bankowo bym grał przy użyciu dobrego pada. Akurat gra jest tak zaprojektowana, że super precyzyjne sterowanie nie jest wymagane - nie walimy headshotów itp., a wiele broni ma duży obszar działania.

Nieźle. Widać więcej detali no i te odbicia i deszcz.

Zginąłem przez to, że nie trafiłem tych latających przeciwników i kule poleciały w siną dal w stronę nieba. Minęło kilka sekund zanim wróciły i wtedy byłem narażony na ataki. W ostatnim biomie również nie używałem Nosiciela, bo tam moja taktyka sprowadzała się do ostrożnego ostrzeliwania z daleka.

Na początku myślałem, że trofeum mi się zgliczowało, ale teraz rozumiem. Po ukończeniu gry ochota na dalsze granie nie mija. Wczoraj, po ukończeniu gry, wróciłem do pierwszego biomu. Szybko znalazłem Nosiciela i moja pewność siebie poszybowała ku górze. Szybko zostałem jednak sprowadzony na ziemię przez nieostrożne granie i zginąłem. Nawet pierwszy biom potrafi być nadal groźny.

Ostatni boss padł przy drugim podejściu. Był to łatwy boss, ale napięcie podczas walki było i tak ogromne, bo wiedziałem o jaką stawkę toczy się gra. Po 50 godzinach, wreszcie nastał koniec, ale grania jest jeszcze sporo. Dalsza eksploracja biomów, wieża, multiplayer, wyzwania - spokojnie kolejne 30h mogę w grze spędzic. Świetna produkcja. Polecam wszystkim nie bać się tej gry i spróbować. Dla mnie 9.5/10.

Ostatnim moim GT bylo GT4. Myślałem o GT7, a jeśli mam grę przeżyć w VR, to będę miał niezły come back.

Tak, mówimy o tej samej lokacji pobocznej. Dla mnie ta lokacja była nudna prócz oczywiście wątku nawiązującego do wątku głównego. Problem tej lokacji to dla mnie jego nijaka warstwa artystyczna. Jest tam niewiele, co bym zapamiętał na lata. To samo dotyczy tych dżungl. Jak to porównam do God of War I i II, no to tam to inna bajka. God of War 2018 dla mnie tez pod tym wzgledem lepiej stal, bo tam było więcej Midgardu i fazowa eksploracja jęziora naprawdę mi się podobała

Ja po ukończeniu Ragnaroka mam ochotę wrócić znów do odsłony z 2018 roku by popływać łódką po Jęziorze Dziewięciu. Uważam, że wywalenie tych pobocznych lokacji i skupienie się tyko na mięsku na 10h spowodowało by efekt odwrotny. Po jakimś czasie brakowało by tych chwilowych odskoczni. Jednakże w Ragnaroku jest ich trochę może nie za dużo, ale są za długie. W takim kraterze spędza się kilka godzin i nic się tam nie dzieje. W odsłonie z 2018 roku było to chyba lepiej wyważone.