Lukas_AT

Doom Eternal zaliczony na normalu i było ultra miodnie, ale te poziomy eksperckie to już chyba zaliczę z ciekawości na easy. Szło całkiem nieźle aż do polowy - momentu, gdy w małym pomieszczeniu zamknęli mnie z dwoma ogromnymi tyrantami i mniejszymi przeciwnikami biegającymi wokół. Totalna rzeź. Gdyby nie takie chamskie momenty (gdzie Doom polega na bieganiu po duzych poziomach), to bym kontynuował na normalu. Ale zobaczymy, może akurat moj pierwszy poziom ekspercki jest taki pechowy i inne beda pozbawione takich chamskich momentow.

Czaiłem się ostatnio na przerobionego Xboksa, który moze odpalac gry w 720p -

Mam nadzieję, że gra nie będzie za duża, tak jak ostatnie Assassyny. Oby Sony zostało przy swoich mniejszych open worldach, w sam raz na 30-60h. Pierwszy Horizon był największym z nich i taka sama długość by wystarczyła.

W punkt. Właśnie dlatego przeszedłem Metro Exodus na easy. Mechanika strzelania i poruszania się postaci nie do końca mi przypadły. Było za bardzo drewnianie, a walki zbyt chaotyczne w negatywnym sensie, przez co się frustrowałem i po jakiś 4h przełączylem normal na easy. Chciałem grę przejść dla klimatu, fabuły i settingu, który uwielbiam. I dzięki temu czerpałem z gry przyjemność. Przechodzenie na easy to u mnie rzadkość, ale dobrze, że w Metrze była taka opcja. Wszystko zależy od gry. Nie przeszkadzało mi to w ukończeniu TLOU na survivalu i ukończeniu Demon’s Souls na PS5. Na hardzie przechodziłem również rimejki Residentów, Wiedźmina 3 na ostatnim poziomie trudności, a swego czasu nawet Killzone’a 2 na hardzie na PS3. Do tego wychowałem się w erze 8-bitowców, więc zręczności mi na pewno nie brakuje. W Kenę jeszcze nie grałem, ale nie sądzę by to był typ gry, który wymaga wysokiego stopnia trudności, by się dobrze bawic.

Mi pierwsze przejście RE4 na PS2 zajęło jakieś 20h i z tego co kojarzę, to dość powtarzająca się liczba godzin u wielu osób. RE4 też miał słabsze momenty. Czy nie jest tak, że ta wyspa na końcu jest uważana za przeciąganie gry na siłę. Gdzieś tam zacząłem czuć znużenie. W grze jest także trochę backtrackingu, ale to normalne w tej serii. Mi długość TLOU2 nie przeszkadzała, bo po takim czasie oczekiwania mogłem się grą nasycić. 12h to stanowczo za krótko na porządną grę singleplayer, jeśli na grę czeka się 7 lat. Owszem, 7 lat czekania to za długo, ale studio pracowało także nad Uncharted 4. Jedyne naprawdę słabe momenty dla mnie to retrospekcje Abby (prócz tej pierwszej w szpitalu), które nie miały szans wywołać takiego efektu jak retrospekcje Ellie.

Jeśli do 1080p z ray-tracingiem wymagany jest RTX 3080 to w 4K z ray-tracingiem zagramy dopiero na RTX 5080?

Za 3 lata miejmy nadzieje wyjdą mocniejsze wersje konsol i zostaniemy przy 60 fps. Niska rozdzielczość jednak boli, nawet jeśli jest tak wysoki poziom detali. Ja wolę jednak ostrość obrazu nawet jeśli ogólny poziom oprawy jest niższy.

Zawsze chcieliśmy duży ruch uliczny w grach, ale to demo pokazuje, że co za dużo to niezdrowo. Wiele ulic jest nieprzejezdnych ze względu na korki i w normalnej grze na dłuższą metę by to irytowało.

Myślę, że można się spodziewać różnic jak pomiędzy Halo Infinity na Xbox One i Series X - np. w przypadku złożoności terenu. Jeśli przypadku Horizona będzie podobnie, to będzie to spora różnica. Wiem, że pewnie filmik był w temacie Halo, ale jest to dobry wyznacznik róznic w cross genie, szczegolnie 8:07.

Mały hajpik powoli zaczyna rosnąć.

Ale na PS4 Pro te 970p czy ileś tam i nieustanne spadki z trybu „50” klatek do 30 albo poniżej to totalny żart. GTA V chodzi lepiej.

Nie rozumiem czemu dali taki draw distance, że widać całą mapę i pozbyli się chmur. Śmiesznie wygląda jak stojąc na szczycie wieżowca w Los Santos widzimy całe San Fierro i Las Venturas. No niby jak z Los Angeles widać Las Vegas? Psuje to poczucie wielkości mapy. To samo gdy lata się samolotem bez chmur - nie ma już tego poczucia wysokości, że rzeczywiście lata się gdzieś odrzutowcem nad chmurami. Efektownie to zawsze wyglądało, gdy człowiek zbliżał się do Mount Chilliad i jej czubek był owiany mgłą - teraz natomiast wydaje się małą górką. Nawet lecąc samolotem nad pustynią miało się wrażenie, że jest ona ogromna, bo nie było widać jej końca. A teraz wydaje się małym kawałkiem mapy. Kompletnie skopane decyzje designerske, jeśli w ogóle takie były. Dlatego nie wydam ani złotówki.

Nie jestem specjalistą, ale wydaje mi się, że w grze z szóstej generacji łatwiej więcej poprawić w kwestii grafiki ze względu na jej prostotę jak na dzisiejsze standardy. Mamy np. nowe elementy otoczenia, ale nadal one są dość prostymi obiektami, gdzie w grze z 7 generacji poprawienie nawet małej rzeczy może zająć de facto tyle same albo więcej czasu. Też bym sprawdził z gamepassie jeśli już, ale Xboksa póki co jeszcze nie mam. A że gry dobrze pamiętam i przechodziłem wielokrotnie, to nie ciągnie mnie do zakupu. Dla mnie już zamknięty rozdział i piszę z perspektywy fana serii. Grafika grafiką, ale gdyby nie było tych spadków płynności, dużego pop upu i cena by nie przekraczała 100zl to gry by były inaczej odebrane. Mam nadzieje, ze na Rockstar wyleje sie wielki hejt, bo to, co wyprawiaja ostatnio to masakra.

Ponoć najgorzej sobie radzi San Andreas, gdzie na PS5 występują ciągłe spadki do 45-50 klatek nawet podczas jazdy samochodem. Czyli ciekawi mnie co się dzieje podczas konkretnej zadymy, gdy do akcji wkracza wojsko, rzucamy granatami, eksplodują samochody itd. Pewnie jak w klasycznej wersji gry znika wtedy ruch uliczny i przechodnie by silnik dał radę.

Nieporozumieniem są dla mnie tryby wydajności na next genach i jakiekolwiek spadki klatek, bo przecież to nadal gra z PS2. Po prostu robione na kolanie. Wstydziłbym się na miejscu dewelopera. Do ilu klatek spada, gdy do akcji wkracza wojsko, robimy rozpierduche itd?

Raczej dam sobie spokój. San Andreas także platynowałem jakieś 3 lata temu i wszystko pamiętam. Wszystkie te gry przeszedłem kilka razy i pomimo ładniejszej grafiki nie ciągnie mnie by znów przeznaczyć dziesiątki godzin na te gry. To jednak te same gry. Zbyt dużo gier wychodzi i zbyt duzy backlog, by bawić się w to.

Tak jak w Wiedźminie poruszałem się tylko z buta, tak Tsushima jest ewidentnie zaprojektowana tak by poruszać się na koniu. Zbyt dużo pustych przestrzeni pomiędzy lokacjami i zbyt wolno poruszająca się postać.

Te pudełka szybko zyskają na cenie, bo pewnie niewielka ilość zostanie wyprodukowana.

też wole zieleń i deszczówe lokacje, przecież kur.wa ta lokacja gdzie pierwszy raz spotykamy tych świrów kultystów to jest 10/10 Też mi się podobała - ale nadal odcień jest ponury, jest pochmurno i robi się ciemno. W jedynce w niektórych miejscówka ta zieleń rzeczywiście miała bardziej „zielona”, ale nadal było czuć klimat przygnębienia. Klimat w Santa Barbara nie do końca mi przypasował. No i rzeczywiście ten park to kolejna różnorodna miejscówka w samym Seattle.

I jakoś pustynne tereny mi nie pasują do Tlou - wolę jednak szare i ponure miejscówki z dwóch pierwszych części.

Podobnie jest gdy przeciwnicy plują na nas z daleka. Dlatego odpuscilem sobie platyne, bo po co w pamieci zostawiac irytowanie sie podczas grania w ten tytul. Przeszedlem dwa razy, odnalazlem wszystkie notatki i dla mnie gra zaliczona w 100%.

Najlepsze PS Plus było pod koniec życia PS3. Dwa mega hity co miesiąc - RDR, Crysis, Bioshocki, Far Cry 2, Ratchet, Infamous, Demons Souls, Sleeping Dogs, Hitman i wiele innych. Potem z przyjściem PS4 wszystko się posypało i usługa już nigdy nie była w tak dobrej kondycji (choć dobre miesiące były, a trzeba też nadmienić, że ogólnie gier singlowych AAA teraz o wiele mniej wychodzi). Nie żebym narzekał, bo czasu na granie już tyle nie ma i kupuje co mnie interesuje na dwie platformy.

Prawda, bo gra wyglądała wtedy kozacko, ale ten efekt występuje tylko w Los Santos. Bardziej skłaniał bym się do tezy, że to efekt po prostu przesadzony. Owszem, fajnie się wtedy jeździło i słuchało jakiegoś dobrego kawałka w radiu, ale tak normalny zachód słońca nie wygląda.

Dam kolejny przykład. Gdy w Doom Eternal zdrowie spada nam do stanu krytycznego, pojawia się ten charakterystyczny, krótki dźwięk alarmujący. W wersji na PS5 ten dźwięk wybiega z pada i podczas intensywnej walki znienacka uruchamia się nam ten alarm pod nosem. To dźwięk inny niż z głośników/telewizora, więc człowiek bardziej na niego zwraca uwagę i zdaje sobie sprawę, że zaraz padnie. To jest właśnie smaczek. Nie powiedziałbym, że się tym zachwycam, ale lubię małe smaczki. Jakość głośniczka w Dual Shocku 4 była kiepska względem Dual Sense’a.