Wredny

Najpierw to ja muszę skończyć pierwszego NIERa, bo ciągle jeszcze tego nie dokonałem (zboczenie zbieracza itp, chciałbym zaliczyć za pierwszym przejściem jak najwięcej, side-questy, grind, farmienie...). Myślę, że Personę to ja łyknę, jak będzie gdzieś po 50zł stała :)

"Ogarną" - czas przyszły, niedokonany, liczba mnoga - stąd moje zdziwienie, bo MGSV jest już raczej melodią przeszłości. I tak, czepiam się, mimo że wiem, co chciałeś napisać, ale wkurza mnie ten internetowy analfabetyzm, więc się przyebałem :)

A to MGSV jeszcze nie skończony, że snujesz takie przepowiednie?

Pytanie totalnego personowego laika - można atakować piątkę bez zupełniej znajomości tematu? Z ostatnich kilku stron Waszych wypowiedzi wnioskuję, że nie jest to jakaś typowa kontynuacja, ale poprawcie mnie, jeśli się mylę.

U mnie DS2 splatynowane na PS3, a na PS4 rozgrzebałem i leży. Ciągle sobie wmawiam, że "trzeba się za to zabrać, bo już zatęskniłem", ale najwyraźniej tęsknota nie jest jeszcze wystarczająco mocna (no i tegoroczny wysyp hiciorów zdecydowanie nie pomaga w nadrabianiu zaległości) :)

Pomysł świetny, ciekawe jak z realizacją. Lords of the Fallen wciąż nie ukończyłem, ale zła gra to nie jest. Tutaj dodatkowe obawy mam ze względu na wydawcę - Focus znany jest z bycia stajnią wielu crapów i w najlepszym wypadku - średniaków. Uwielbiam wszelkiego rodzaju "soulsy", ale na razie jaranka nie ma - będą recenzje, będą patche, będą obniżki cen - wtedy widzę się w egzoszkielecie :)

A oglądałeś reckę, którą wkleiłem? Gościu mówi o tym, że gra nie trzyma 30 klatek nawet na PRO, do tego jakiś dziwny ghosting. Ja bym się wstrzymał do promocji i to takiej >70zł, bo dla mnie wygląda to na port robiony po najmniejszej linii oporu.

A ja właśnie czułem się jak w domu - w czasach Assassinów, które przechodzi się, trzymając jeden przycisk, wolę takie perełki, w których czuję, że gram :)

Czyli to będzie brzydsze niż wydanie na PS3 - dziękuję, ale mam to gdzieś :) (choć możliwość ponownego splatynowania cudownej "jedynki" kusi, nie powiem)

Pewnie, że "bzdet". Zagraj w Mafię III to zobaczysz, co znaczy zmuszać do robienia zadań pobocznych :) Zresztą - w Horizon wszystkiego jest tak mało (tzn jest OK, tylko jest tak zayebiste, że strasznie szybko się kończy), że każde zadanie to możliwość spędzenia dodatkowej porcji czasu w towarzystwie Aloy :) No i łowy dla loży jak najbardziej warto ukończyć, choćby dla spotkania z

Trollował chyba... poniżej filmik z różnymi easter-eggami, z których cała masa dotyczy Death Stranding:

Miejmy nadzieję, że SE uznaje to za sukces, bo w przypadku rebootu Tomb Raidera byli zawiedzeni dużo wyższym wynikiem.

Możliwe, ale zacząłem to doceniać dopiero, jak Emil uzupełnił skład tej drużyny osobliwości. Wcześniej nie bardzo na to zwracałem uwagę, bo też jakoś nie porównywałem tego zbytnio do innych jRPGów. Dopiero teraz, jak mam trzyosobowy skład, to zacząłem kojarzyć podobieństwa i różnice :) W każdym razie dzieje się, jak już pisałem - Emil wszedł w skład drużyny, czyli jestem po dość ciekawych wydarzeniach w .

Raczej nie bardzo :)

Mam tak samo. Dwójka zdecydowanie najlepsza. Podbijam :)

Watch_Dogs czy chociażby dowolny Hitman.

No to pisałem już wcześniej, że pod tym względem są fajne, bo nietypowe, jak się porówna do innych jRPGów.

Robię poboczne, bo zbieram kasę, eXPa, no i poznaję te poboczne historyjki, które same w sobie zawsze coś tam dorzucą fabularnego backgroundu. Teraz np stoję w tawernie i słucham koncertu bliźniaczek, więc jest fajnie, ale żeby do niego doprowadzić, musiałem zebrać trochę ogonów - mysich i jaszczurczych - więc coś za coś :P

OK, gram i nie pyerdolę już :) Tak, muzyka jest cudowna, ba - nawet graficznie momentami mi się podoba, zwłaszcza ten zamglony las (choć to może za duże słowo, bo te kilka drzew i polana to trochę mało).

OK, tak zrobię, ale nie uważasz, że to trochę słabe, że muszę dotrzeć aż do drugiego przejścia zupełnie nieinteresującej fabularnie gry, żeby wydawać opinię? Pierwsze wrażenie (po około 14h, więc całkiem sporo czasu) robi bardzo słabe.

Mimo wszystko Second Son - ciekawa historyjka, fajny bohater, aczkolwiek sterylny świat i to kolejny, identyczny wręcz inFamous, więc jeśli grałeś w poprzednie części (zwłaszcza niedawno) to formuła jest już dawno wyeksploatowana. Na plus (w tym akurat przypadku) dość krótki czas gry, dzięki czemu historia kończy się, zanim zacznie konkretnie przymulać. Shadow Fall ciągle przede mną, ale nie wierzę, że może być gorzej niż w KZ3, więc w sumie muszę obadać. The Order 1886 za cenę poniżej 50zł warto obadać - gry tam za grosz, ale oprawa, historia i ogólnie uniwersum, bardzo ciekawe.

No ale ja nie wiem, gdzie Wy widzicie tę za(pipi)i.stość fabularną... Przecież nawet te główne questy to fedexy. Taki Velius wejdzie, napisze "pyerdolisz głupoty" i zbiera masę plusików - argumenty proszę. Jak już napisałem - gra nie potrafi się sprzedać, nie potrafi sobą zainteresować, bo brak tu jakiegoś motoru napędowego jak dla mnie. W przytaczanym Horizon sam koncept i świetnie prowadzona fabuła trzymały mnie przed TV, bo chciałem wiedzieć, co dalej - tu tego brakuje - ch... mnie obchodzi, co będzie dalej tak naprawdę, bo ani nie jestem ojcem, żeby się utożsamiać z siwym i jego walką o zdrowie córki, a i z dziwacznej japońszczyzny też wyrosłem jakiś czas temu. Nie wiem, może po prostu tak abstrakcyjne fabułki już do mnie nie przemawiają, może potrzebuję czegoś bardziej ugruntowanego i osadzonego bliżej znanej mi rzeczywistości, by się wciągnąć. Jak już pisałem - gameplay jest spoko, mimo że sztywny itp, w każdym razie to nie tu tkwi problem (no może oprócz braku rozwoju postaci - tego mi brakuje), podoba mi się to zróżnicowanie, zmienianie konceptu, perspektywy (choć z tą tekstówką to obstawiam brak budżetu, a nie zamysł). Podobają mi się niektóre postacie, a przynajmniej Weiss, który często trafnie komentuje nasze bieżące poczynania - po prostu nie widzę motywów, po których miałbym zrobić to WOW, o którym tak często czytam. Że niby mam dotrwać do drugiego przejścia... No OK, tak zrobię, no problem, jak już zasiadłem to wytrwam, nie raz męczyłem jakiś tytuł, bo "jak zacząłem to wypadałoby skończyć", ale to nie o to chyba powinno tu chodzić. To zahacza już o jakiś kijowy marketing - po pierwszym przejściu większość osób sobie daruje dalszą przygodę z grą, bo chyba nie o to chodzi, żeby wywrzeć złe pierwsze wrażenie...

No ale w tym sęk, że... NIE JEST. A nawet jeśli, to jest strasznie kijowo poprowadzona i gdybym nie miał takich danych, to pewnie bym dalej nie grzebał w jej poszukiwaniu. Gdybym kupił ten tytuł na premierę i nie miał w bani tych wszystkich spustów nad geniuszem Yoko Taro, to bym odpuścił gdzieś mniej więcej w tym momencie, gdzie właśnie jestem. Gameplay mi zupełnie nie przeszkadza, nie jest taki zły, jak go niektórzy malują. Gram w gry od ćwierć wieku, więc nie czepiam się na siłę (jedynie wchodzenie po drabinie trwa wieczność), to nie w tym tkwi problem niestety... Ta gra po prostu nie potrafi się "sprzedać" graczowi.

Powiem szczerze, że może to był błąd, próba zmierzenia się z NIERem dopiero teraz, zwłaszcza po ograniu cudownego Horizon. Już nawet nie chodzi o oprawę, choć to też jest niewątpliwie czynnik, ale o historię... Sorry, ale NIER jest zwyczajnie nudny i gram wybitnie na siłę, bo "ludzie mówią, że sztos". Historia Aloy wkręca od pierwszych scen, a tutaj... jakieś fetch-questy, które tym różnią się od typowych fetch-questów z większości jRPG, że tu często nie ma szczęśliwego zakończenia, bo coś/ktoś tam okaże się martwy i trzeba tę smutną wiadomość przekazać zleceniodawcy. Zmęczę to jedno przejście, ale serio nie wiem, czy wytrwam dalej, by poznać "geniusz Yoko Taro". Brak poczucia progresu też jakoś nie pomaga - beznadziejny system rozwoju postaci (a raczej jego zupełny brak, zero drzewka, czegokolwiek), magia taka sobie - nawet nie zmieniam podstawowych ataków, które mi przypisało pod L1/R1, bo mimo że poznałem ich sporo w prologu, to zwyczajnie nie widzę sensu i nie chce mi się. Więc tak... Fabuła nie porywa - ot, tata chce ratować córkę i zrobi w tym celu wszystko. Jedyne co mnie interesuje, to jak wyjaśni się kwestia prologu i ten przeskok i jak nikt jakimś cudem zdaje się o tym nie pamiętać. No i scenki z udziałem Kaine się spoko ogląda :) Właśnie uratowałem księcia i nadal nie czuję się zaintrygowany - ot kilka pokojów z "łamigłówkami" i znów całkiem fajna walka z bossem (tu akurat gierka daje radę). No i sklepik z "dziwnymi rzeczami" w samym mieście - tu znów związek z prologiem - ciekawi mnie to. Teraz rzucę jeszcze bardziej kontrowersyjną tezą, ale lepiej grało mi się w... Kingdoms of Amalur Reckoning. Serio, piękny, kolorowy świat, masa różnych potworków do ubicia, loot, ciekawe lokacje, świetny system walki, konkretny rozwój postaci... Większość ludzi wymieniających wady KoA pisze, że to MMORPG w wersji single player i że główną wadą są nijakie questy, no więc surprise - NIER też to ma, a reszta elementów jest gorsza... Chciałbym, by następne wydarzenia w grze spowodowały, że odszczekam te słowa, ale jakoś nie zanosi się na to niestety.