DarkStar

Już jest 91/100 i 97% recommend, ktoś zepsuł ocenę

Mnie jeden czerw zabił od razu, trochę mi było wstyd, że zginąłem w tutorialu xD i wtedy zauważyłem, że gra mi sugeruje, że mam z nikim nie walczyć i uciekać, tak też więc zrobiłem. Potem czytając miałem wrażenie, że coś więcej biegaliście po pustyni, a dalej można jeszcze sklepać jakiegoś smoka, z którym teoretycznie nie powinno się walczyć. I znowu mi było wstyd, że jestem takim n00bem.

Żadna kolejna gra z tej serii nie dorównała pierwszej, ale do ścierwa to im daleko. Tak naprawdę słabą grą od tych studiów (nie pamiętam którego) był dla mnie Twin Mirror. True Colors jest naprawdę dobre, a LiS 2 i BtS są średnie/niezłe. Jestem fanem i gram we wszystko. Moim zdaniem, jeżeli nie chcesz grać w pozostałe gry z tej serii i ich spin-offy, to w Double Exposure powinno się dać bez problemu zagrać znając tylko wydarzenia z pierwszej gry. Może gdzieś twórcy puszczą oczko do gracza, ale to są tylko smaczki.

Dagon: by H.P. Lovecraft Taki mały visual novel, będący adaptacją opowiadania Lovecrafta. Do przejścia na jedno krótkie posiedzenie. Plusik za interesujące znajdźki będące różnymi ciekawostkami z życia pisarza czy dotyczącymi tamtej epoki. Dobry lektor, klimatyczna muzyka, graficznie też całkiem spoko. Działa dobrze na Steam Decku, a handheldy to, moim zdaniem, najlepsza platforma do gier tego typu.

Chodzi o ten element: https://www.reddit.com/r/SteamDeck/s/CPK1zlhZvI Nie jestem fałszerzem, nie interesowałem się tym jak to odtworzyć. Jest to rodzaj plomby (po angielsku piszą "safety seal"), która ma gwarantować, że etui z Deckiem nie było otwierane. Normalnie trzeba to zapięcie zniszczyć (np nożyczkami), więc jak ktoś to naprawia tak, żeby nie było widać, to już jest oszustwo. Innej gwarancji nie ma, nie kupuj.

Temu programowi ochrony OLX to ja ufam jak politykom. Dostali już w tym roku karę od UOKiK. @lysyolec może Rogal z jakiegoś marketu na raty 0%? Nowy, bezpieczny, można zwrócić, a raty sprawiają, że nie trzeba ponosić od razu tak dużego wydatku. Oczywiście ostatecznie wyjdzie drożej.

Nowy Steam Deck ma taką plastikową "plombę" z logo, którą trzeba urwać albo przeciąć. Mam rozumieć, że sprzedawcy ją jakoś odtwarzają? Albo że jest jakiś sposób na otwarcie etui bez zrywania tej plomby?

Ale jakiś potwór jest z tego co kojarzę. Albo halucynacje z niedożywienia. Chyba klimacik będzie. Zacząłem i na razie mi się podoba, również styl autora.

Mam taki rytuał od lat, że w październiku (który sobie nazywam straszdziernikiem) czytam jakiś horror albo książkę pokrewnego gatunku. W tym roku będzie to "Terror" Dana Simmonsa. Nie czytałem do tej pory żadnej jego książki, a z serialowej ekranizacji obejrzałem tylko pierwszy odcinek kiedyś i stwierdziłem, że to nie jest odpowiedni czas dla mnie na ten serial. Z reguły wolę przeczytać książkę niż obejrzeć jej ekranizację.

Właśnie w te grałem. Trójeczkę też miałem ogrywać na Vicie, ale w międzyczasie nabyłem Steam Decka i plan uległ zmianie. Chociaż japoński VO zamierzam sobie wgrać. Miałem w planach brać się za TitS 3rd jak tylko skończę Xenoblade Chronicles, ale uruchomiłem demo Metaphor i nie mogę przestać myśleć o tej grze. Czuję, że TitSy znowu się obsuną, a ja będę męczył najnowszą produkcję Atlusa tuż po premierze.

Dla mnie red flag. Prędzej bym w tę historię o skórce z CSa uwierzył niż w to, że ktoś hurtowo sprzedaje hardware, który można kupić wyłącznie u producenta, poniżej jego ceny rynkowej. Wali scamem na odległość. Jeszcze z odbiorem osobistym i możliwością przetestowania to może.

Sam zacząłem od TitS (przejście tej gry mi zajęło tak jakby 8 lat, jak kogoś to interesuje). Ograłem tylko dwie części. Second Chapter jest dla mnie jedną z najlepszych gier swego gatunku. Czasem sobie muzyki z Trailsów słucham, zwłaszcza Silver Will Golden Wings oraz Fateful confrontation. Do trzeciej się od roku przymierzam i jakoś nie mogę zacząć — niepotrzebnie przed zagraniem przeczytałem opinie o grze. Obawiam się tego gameplayu, ze mnie zmęczy, a jednocześnie bardzo czekam na Drzwi. Mam też już kupioną od premiery na Switcha (nie miałem jeszcze SD) dylogię Crossbell. Najgorsze dla mnie jest to, że ja dzieła kultury zapominam dość szybko. Zawsze muszę sobie jakiś recap obejrzeć lub przeczytać przed zagraniem w kolejną część. Nie przeszkadza mi to w zabawie, ale też zazdroszczę, jeżeli ktoś pamięta co było w grze, w którą grał kilka lat temu.

https://steamdeckhq.com/game-settings/ https://sharedeck.games/

Powiedz to mojemu koledze, który testując u mnie Steam Decka stwierdził, że zarzyna w grach, po czym zobaczyłem, że włączył dwie gry w 3D równocześnie, jedna sobie zarzynała na ekranie, a druga w tle Wtedy sam nie wiedziałem, że tak się da. On założył, że to jak na konsoli i jak odpala jakąś grę, to poprzednia aplikacja jest zamykana (nie jest). @lysyolec być może ta Persona ze screenshota to tylko przykład, ale o ile widzę samą emulację, to w przypadku tego screena musiałaby to być emulacja Androida na Steam OS, w tym emulowanym Androidzie emulowane PS2 i jeszcze jakaś nakładka do tłumaczenia. Kiepsko to widzę Wydaje mi się, że Deck nie da rady tego zrobić w jakimś zadowalającym klatkażu. Ale to tylko moje przypuszczenia. Switcha posiadam i jak chcę grać w jakiegoś exa, to go tam kupuję, ale emuluję (nawet w tej chwili) jedną grę* ze Switcha, tj pierwsze Xenoblade i działa właściwie identycznie jak na Switchu w 30fps. * kupiłem na premierę, pograłem, porzuciłem i sprzedałem. Po kilku latach chciałem odkupić i zobaczyłem, że cena za używkę teraz jest taka sama jak na premierę była za nową grę w folii, a nowa jest o kilkadziesiąt złotych droższa niż wtedy gdy ją kupiłem. No nie, tyle to nie Nintendo już moje pieniądze dostało.

Steam OS to Arch Linux. Twórcy dostają wsparcie od Valve w postaci infrastruktury do buildów tego systemu oraz finansowe. Powinno to usprawnić i przyspieszyć rozwój tej odmiany Linuksa z pożytkiem dla posiadaczy Steam Decków.

Valve nawiązuje bliższą współpracę z ludźmi odpowiadającymi za utrzymanie dystrybucji Arch Linux https://lists.archlinux.org/archives/list/arch-dev-public@lists.archlinux.org/thread/RIZSKIBDSLY4S5J2E2STNP5DH4XZGJMR/

Jako że jestem nowy, to się wypowiem. Chciałem zapytać gdzieś o genezę określenia "blantmany", ale nie mogę na razie pisać statusów (to wydaje mi się odpowiednim miejscem do zadania takiego małego pytania), a nie wiedziałem gdzie poza tym o to zapytać. Przez kilka dni ignorowałem ten dział, wyobraźcie sobie moje zdziwienie gdy w nieprzeczytanych wątkach zauważyłem temat bodajże nowego LiS i odkryłem, że "blantmany" od 30 lat są jednym z moich ulubionych gatunków gier. Człowiek grał w Monkey Island z żółtym słownikiem w ręku we wczesnych latach '90 i zupełnie nie kojarzy takiego terminu. Widzę, że to jakieś forumowe lore. W takim razie potwierdzam — świeżak nie będzie wiedział o co chodzi.

No dobrze. Mi chodzi o rozwój głównego bohatera, te statystyki, które się pojawiają po awansie i gdzie mam sobie punkty rozdzielać. Z reguły w grach RPG lubię specjalizować postaci w jakiejś dziedzinie zamiast robić coś co jest do wszystkiego (w myśl powiedzenia: "jeżeli coś jest do wszystkiego, to jest do niczego"). Preferuję mieć drużynę specjalistów, którzy się uzupełniają, a nie średniaków, gdzie każdy może robić wszystko, ale niczego nie robi naprawdę dobrze. W Metaphor już na początku gry dołącza do nas towarzysz (ten szlachcic), który mi pasuje na typowego rycerza z mieczem. To może mój protagonista lepiej jakby był kimś innym. W demku, może trochę nietypowo, rozwijałem mu głównie Ag. Przeważnie sobie wybieram dwie główne cechy, które staram się mieć po równo, a reszta odstaje od tych dwóch. Zaznaczę, że nie jestem hardkorem, nie umiem w buildy Gram przede wszystkim dla fabuły, ale nie stronię od mechanik, tylko po prostu nie wchodzę w nie tak głęboko. Staram się znaleźć coś co działa, ale na pewno daleko mi do optymalnych rozwiązań.

Grałem tylko w P3. Tak, zdarza się wróg z podatnością na ataki bronią, ale mam wrażenie, że to może 1 na 100 przeciwników. Prawie takich nie trafiałem, natomiast większość przeciwników ma podatność na jakieś żywioły. Takie było moje doświadczenie.

A właśnie, skoro mowa o atrybutach. Grałem w demo mało, wygląda na to, że widzieliście dużo więcej niż ja. Czy w tej grze w ogóle warto rozwijać Siłę? Czy broń biała / ataki wręcz są bezskuteczne? Jak grałem w Personę, to prawie zawsze najlepiej było atakować magią, bo prawie wszyscy przeciwnicy mają jakieś podatności na żywioły i w ten sposób jest im najłatwiej zadać największe obrażenia i jeszcze ztriggerować One More uzyskując dodatkowe ataki. To po co walczyć mieczem?

https://www.gamespot.com/articles/metaphor-refantazio-is-a-fantastical-politically-charged-adventure-that-i-dont-want-to-stop-playing/1100-6526308/ Wygląda na to, że to jest by design i trochę meta w temacie tej gry Mi to nie przeszkadza. Grając w takie gry z góry wiem, że dokonując pewnych wyborów zamykam sobie inne ścieżki, jak w życiu. Oczywiście to są trudne decyzje, ale sobie zawsze myślę, że to jest MOJA gra i moja gra będzie się różnić od gry kogoś innego.

Jako że akcja umiejscowiona będzie na Hokkaido, to spodziewam się właśnie takiej pustki. To jest coś, czego mi w Tsushimie bardzo brakowało. Chciałbym dostać grę o samuraju w żyjącym świecie. Ja rozumiem, że trwa wojna, ale ludzie i tak muszą gdzieś żyć. W grze nie było ani jednego miasteczka, żadnego zamku, po którym można pochodzić, nie będącego tylko bazą Mongołów i wypełnionego przeciwnikami. W Yotei będziemy na zadupiu, praktycznie poza granicami Japonii, gdzie psy szczekają dupami, tak że można zapomnieć o miastach.

Tak, muzyczka też fajna. Walki były wręcz za szybkie na początku gry Chciałem jeszcze powiedzieć, że podoba mi się (jak zwykle) szkoła japońskiego designu jeżeli chodzi o świat przedstawiony oraz lore. Kiedy wydaje mi się, że wszyscy kopiują i klepią generyczne RPG czy action adventure, nagle okazuje się, że można zrobić jeszcze coś świeżego. Zaśmiałem się jak zobaczyłem nazwę zdolności specjalnej Archetypu protagonisty. W tej grze można przywalić bossowi Cycem

Zagrałem niecałe 2h, a wystarczyłoby mi nawet pierwsze pół, ale chciałem system walki zobaczyć. Jestem oczarowany tą grą. Ponieważ nigdy nie grałem w SMT, ani nie ukończyłem żadnej Persony (dwa razy podchodziłem do trójki, ale mnie męczy po jakimś czasie), a ta gra jest porównywana (wiem, że sami twórcy mówią, że to coś nowego, ale nawet ja widzę pewne podobieństwa), to nie do końca wiedziałem czego się spodziewać. Nastawiłem się na bardzo trudne JRPG ze szczątkową fabułą, a dostałem póki co mocno fabularną grę z masą dialogów i wpisów w dzienniku oraz intrygującym lore/settingiem. W to mi graj! Walka też mi się podoba (akurat ten element w P3 też mi się podobał), więc na razie łykam wszystko w pakiecie. Grałem na Steam Decku. Nie jest najlepiej, ale da się grać.