Yap

Mam podobnie. Jedną z gier kasuję z karty, loguję się na koncie z którego pobrałem inną grę, kopiuję ją do PSP po czym pojawia się komunikat, że konto, na którym pracowała poprzednia gra stanie się niedostępne. Siłą rzeczy nie mogę grać w poprzednio zainstalowaną grę.

Wpienia mnie nieziemsko fakt, że mam dwie gry na jednej karcie, ale muszę kasować jedną z nich i aktywować konto, z którego ściągnąłem dany tytuł by móc zagrać w coś za co zapłaciłem. Poza tym PSP to fajny sprzęt.

Mam pytanie takiej natury. Mam na karcie dwie gry, które ściągane były z PSS z dwóch różnych kont. Czy za każdym razem kiedy będę chciał zagrać w którąś z nich muszę podłączyć konsolkę do PS3 i skopiować daną grę z konta właściciela? Troszkę to śmierdzi paranoją.

Raz motałem się ze skokiem w górę z 2 minuty by w końcu jakoś się udało więc nie jesteś sam. Dziś skończyłem God Mode. Były starcia, które sprawiały, że dostawałem białej gorączki, np. dwa ogry + pajączki plujące kwasem, 3 Geryony + 4 harpie. Te bitchaste wrzaskuny okazały się być bardzo proste do uciukania, a wystarczyło...nie kończyć kombosów i klepać je po dwa, trzy ciosy na atak, a nie ma szans by władowały się pod ziemię. Obowiązkowo do tego blok i pozamiatane. Bossowie niestety prości. Dobry timing, parowanie plus Thera's Bane to kombinacja nie do zdarcia. Świetnie się bawiłem z Duchem Sparty . Edit: Czy wszyscy mieliście tak, że po około pięciu wznowieniach gry w tym samym momencie life bar jest resetowany do pozycji wyjściowej z początku gry? Musiałem tak pocisnąć najgorsze starcia:confused:.

Kejdż jest okropny. Leaving Las Vegas to zacny obraz, ale poza tym nie ma z nim filmu, który strawiłbym bez choćby mruknięcia. A, Pan Życia i Śmierdzi też jest niezły. Reszta do pieca.

Ja natomiast w ogóle nie byłem przekonany do tej gry myśląc, że to padaka nawet po obczajeniu gamplayu. Zmusiłem się niejako po kilku pochlebnych słowach innych graczy i...wsiąkłem. Gra jest długa i na pewno każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Wystarczy iść dalej i dalej. Komiksowy klimat jest moim zdaniem trafny i ta zeldowatość obecna w grze tylko jej robi. Troszkę za mało walk, no i combat system jest dość prosty, ale poza tym jest ok. 8+

Zapewne masz rację, tylko że to się i tak sprzeda. Po części niestety bo wydawcy gier uderzają z coraz większą tandetą na rynku. Gry są niedopracowane, wybrakowane (DLC, patche) i o drogę świetlną za łatwe, tak więc Twoje obawy, że nic oryginalnego nie wyjdzie sprawdzą się na pewno. Spoglądając jednak pozytywnie na nowe PSP, może znajdą się jakieś perełki typu God of War. Bebechy są pozbawione napędu UMD więc będzie można wykorzystać miejsce na podrasowanie mocy konsoli co znacząco wpłynie na wygląd gier. Tak myślę przynajmniej. Mam też nadzieję, że ekran nie będzie tak odbijał światła jak ma to miejsce przy grze na PSP.

Handheldy nigdy nie leżały w sferze moich zainteresowań. Wolałem pożyczyć od brata kiedy coś konkretnego wychodziło, niż pakować się w koszty. Teraz jednak...skuszę się na pewno jeśli cena zejdzie do jakiejś rozsądnej.

Mnie troszkę denerwuje przesyt gier, które czekają na to by przynajmniej do nich przysiąść. Fakt, niedługo ferie zimowe więc prawdopodobnie zagram się na śmierć, ale czy pchnę choć połowę z nowości i "nowości", które kupiłem/ściągnąłem? Wątpliwe.

Włąśnie skończyłem Gears of War po czym zabieram się za dwójkę. Przekozackie gry. Na pewno kupię TriplePack.

Devil May Cry 3 Special Edition i Tomb Raider Anniversary. Nie wiedziałem jak ogarnąć sterowanie w DMC3 - lewą gałą obracałem kamerę, a prawą sterowałem siwym. Okazało się, że wersja nie jest w pełni kompatybilna z siódmą windą. Trzeba było odpowiedni programik ściągnąć co rozwiązało sprawę.

Składka na dobrą platformówkę Explodemon premiera 9 lutego cena ok 36/5, czyli ok po 7,20 zł 1) balon1984 (brak karty) 2) szymuR (bk) 3) Yap (bk)

Znalazłem tani sposób na to starcie...niestety. Od razu wskoczyłem na Hard więc momentami potrafię się nieźle zaciąć, głównie na wspomnianych pindach. Parowanie jest natomiast świetnym sposobem niemal na każdą sytuację, podobnie jak szarża. Łał, ciężko uwierzyć, że to "tylko" gra na konsolę przenośną. Bawiłem się setnie, ani przez chwilkę się nie nudząc. Wszystkie starcia mi się podobały, wszyscy bossowie na poziomie. To co przy końcówce zobaczyłem było godnym finałem kozackiej gry. Tak powinno się prowadzić fabułę panowie od GoW3. Niby nic się nie dzieje, ale jakże wymowne były słowa , i jakże solidnie się wzięli za przedstawienie historii kolesie z ReadyAtDawn. Od razu zabrałem się za God mode .

No właśnie. Są momenty kiedy naprawdę ciężko się ogarnąć w jednej chwili vide walki gdzie wyskakują te hetery ryjące pod ziemią. Czasem jedna mnie chwyci, wykona swoje drapanko by za sekundę szczapiła mnie kolejna, a zaraz po niej uzbrojony ogr. Life bar spada aż się żyć nie chce. Właśnie gała i kijowe uniki sprawiają, że ciężko grać na zwłokę. Do tego dochodzą miniwulkany tych byczys i mamy piękny obrazek schizofrenii i traumy. Żadna walka nie jest tak irytująca jak te kiedy pojawiają się te pindy. Powiem więcej, są to jedyne TRUDNE walki. Sterowanie nie pomaga w tych sytuacjach.

Barca nie miała się co wysilać. Drużyny PD to dwie/trzy na krzyż, a reszta to statyści. Liga niemiecka jest zaś dość nieprzewidywalna. Jedna kolejka to wygrana wszystkich potencjalnych zwycięzców, kolejna - porażki tuzów. Nie żeby tak powinien wyglądać football, ale element zaskoczenia tam się zdarza nader często.

Od dziś szarpię i jestem mega zadowolony. CoO było świetne, ale ta giera przechodzi moje najśmielsze oczekiwania. Wskoczyłem od razu na Hard, a tu jatka jest przednia, lokacje urywają wory, przeciwnicy są różnorodni no i od czasu do czasu można zginąć. Taki powinien być GoW 3. Jedyne co mnie może zdziebko drażni to "poręczność" PSP. Troszkę nie współgra z moim wyobrażeniem ergonomiczności. Poza tym bomba.

Bez pośpiechu poszedłem dziś do kiosku i kupiłem nowego PSXa. Przy okazji zakupów sprawdziłem i w dwóch innych punktach również widziałem czasopismo.

Zdanie rodziców nie ma znaczenia póki jest się świadomym o co chodzi w gamingu. Mój brat urodził się kiedy miałem 16 lat. Po jakimś czasie zainteresowałem się PS1 i zacząłem grać w TRy, ISSy, SHy i inne. Brat od 5 lat miał wpajane, że akcje typu "wpadłem we przepaść i muszę zacząć od nowa" nie mają znaczenia, że Crash i tak wróci i wszystko będzie pięknie. Teraz wrósł na rosłego, mądrego i światłego w wielu sprawach człowieka. Bez zbędnych dyskusji z rodzicami chłonie co nowe i nie dyskutuje z nikim bo wie, że rodzice ufają mu pod względem gry i nauki. Oczywiście nie raz siedziałem z nim i dyskutowaliśmy o wspólnych zainteresowaniach i w dzisiejszych czasach nie ma problemu z komentarzami rodziców w kierunku zamiłowań gamingowych młodszego brata. Jest narzekanie (jak to rodzice), ale nie ma marudzenia na potęgę. Wszystko jest zbalansowane ta tyle by nie dać się zwariować przez starą datę.

Jak tylko wejdę w NGS2 (niedługo) to zaproszę kilku ludzi na party.

Kurcze, troszkę zapodałem posta... Nieprzewidywalność przez Ciebie wspomniana to jest to co mnie irytuje. W jedym momencie konstruuję akcję, która ma szanse powodzenia. W drugiej chwili sędzia puszcza ewidentną kosę w sytuacji sam-na-sam, idzie kontratak, a po chwili już tonę. Nie jestem typem gracza, który lubi mecze on-line, wolę raczej zrelaksować się przy jakiejś lidze (głównie ML), pozbierać nieznanych kolesi i gromić Reale, Manchestery czy inne Milany. W najnowszym PESie strasznie drażni mnie moja ułomność co do ustawień bądź też ich ułomność. Kiedy już wydaje mi się, że skonfigurowałem formację pod moje oczekiwania (dwie/trzy wygrane z rzędu z silniejszymi przeciwnikami) jakiś team typu Wolverhampton rozwiera moje poślady i rypie mnie jak młodego. Sorki za wulgaryzm, ale nie potrafię tego inaczej określić. Pogodziłem się wieki temu z podejściem do PESa jako źródła funu z gry, a tu nie potrafię zmusić zawodników do startu do piłki. Upośledzone menu i niefunkcjonalne moim zdaniem opcje w tym nie pomagają. Gra w obronie strasznie mierzi. Przełączam zawodnika, który zamiast reagować na krzyżak/analog STOI W MIEJSCU i czeka nie wiem na co. Dlaczego zmieniać coś co działa całkiem nieźle jak w 2010? Niech FIFA będzie realistyczna, a PES grywalny. Liczę na życzliwość któregoś z Was, że podzieli się swoją strategią, ustawieniami i preferencjami. Nie chcę rezygnować ponieważ widzę potencjał w tej grze, a nie po to wydawałem pieniądze by grać na Professionalu.

Ku&%#wa, jak się w tego PESa gra???? Co trzeba zrobić by zawodnicy wychodzili do piłki?? Jak trzeba grać by podania dochodziły??? Co trzeba zrobić by sędzia nie drukował każdego spotkania i wręczał choć żółtko za atak na zawodniku sam-na-sam z bramkażem??? I w końcu, jak macie ustawione przełączanie między zawodnikami??? Prawdę mówiąc miałem ochotę dziś wyrzucić konsolę przez okno. Po raz pierwszy w historii PESa ta gra mnie wkurrrrrwia na maxa. Nic nie idzie. Nic nie działa. Nic nie dochodzi. Leszcze lepsi od Arsenalu, Arsenal lepszy od wszystkich tuzów. Nic z tego nie rozumiem. Niech ktoś mnie oświeci w temacie ustawień bo ja już mam dość serdecznie kombinowania i klnięcia.

Prawda, są takie miejscówki, ale to stanowi o uczuciu niepokoju i lekkiego zaszczucia. Nic lepszego nie mogli zaaplikować niż nagły atak kilku hord, flara + L2 na uwolnienie i napierniczanie zdechlaków.