Yap

Jestem na 3im sezonie Parks & Recreations. Poczatek byl trudny, przebilem sie przez 1szy sezon. Leslie mnie denerwuje od samego poczatku, ale teraz jest wiecej Aubrey Plazy, ktora z jakiegos dziwnego powodu uwielbiam (najgorszy szajs moglbym obejrzec jesli Plaza w nim wystapi) no i jest jeszcze jeden kolo, ktory dla mnie powinien byc glownym bohaterem - Yebany Ron Swanson. Absolutny geniusz. „I command you to do nothing”.

Army of the Dead Pitch Meeting - potraktuje to jako obejrzenie filmu bo marnowanie czasu na takie bzdury jest ponad moje pojecie. Ryan George jak zwykle dostarcza, ale pewnie dlatego, ze produkcja, ktorej dotyczy odcinek ma tendencje do bycia wysmiewanej. Pewnie ma czerwona literke zdobiaca ikone filmu co automatycznie znaczy, ze nalezy byc sceptycznie nastawionym do projekcji. Ryan ma smieszna morde, smiesznie gada, smiesznie komentuje glupotki filmu i smiesznie aplikuje kwestie powtarzajace sie w kazdym Pitch Meeting’u. Dzieki niemu mozna spojrzec na kadry filmu i przejsc do czegos bardziej wartosciowego.

Przegladnalem troche jego „muzy” i dochodze do wniosku, ze ten nurt nie zyje. Tak syfnego szajsu juz dawno nie slyszalem. Czarny rap/hip-hop zdechl bezpowrotnie. Natomiast jego zdanie na temat NBA czy jego reakcje na zagrania to juz inna historia. Sa kompletnie niewazne i zbedne. Gdyby jakis koszykarz badz osobistosc sportowa wyskoczyla z butow to bym nawet drygnal, ale jakis tam Drake? Kim on kurwa jest? Mi rowniez szkoda Steph’a. Chlop ryl za piecdziesieciu w tym sezonie. Liczylem na zwyciestwo z Memphis, ale to mimo wszystko sa rzetelne chlopaki. Bede kibicowal Warriors’om w przyszlosci. Jeszcze nie powiedzieli ostatniego slowa.

A kim koorwa jest Drake? Gral gdzies?

Jezu jak byli blisko... No nic. Moze jeszcze sie odbija Łoriorczycy. Wydaje mi sie, ze sa w rytmie.

Kierwa, nawet nie wiedzialem, ze znow sie pozarli. Bo ta plyta moze okazac sie zlomem jesli robili ja na sile.

Tak wlasnie - Iberian Warrior’s. JTB123, Kyoiori, Balbaid, Bigalski, Tatoschka, etc. Pokazali wszystkim jak sie gra w NGB. Byli maniacy przechodzacy gre kijkiem treningowym, cala gre bez uszczerbku, tylko nunchaku, itd. Swiatowi rekordzisci wywodza sie wlasnie stamtad, ale koles, ktory zrewolucjonizowal caly karmarunning to yebany Chinczyk - Kyoiori. Wymyslil niezliczone cuda, ktorymi pozniej zywili sie karmarunnerzy. Jesli chodzi o wyniki to Balbaid’a nikt juz na MN nie pobije, ale...karma run’y do dzis trzepia. Ostatnio Kell na YT robil VH karma run.

Przygode z Xem zaczalem dosc niesmialo. Hmmm, dwie konsole w domu? Czy podolam? Jak z gierkami? Brat kupil Halo, w ktore zagral cale 0 sekund, wiec ja sie za nie zabralem. Pierwszy FPS w zyciu, nauka gry na padzie, szybki zakup Ski bo oryginalny pad przyprawial mnie o spazmy, oczarowanie gameplayem, oryginalnoscia niektorych z nich oraz wyzwaniem. Pozniej przyszedl Ninja Gaiden, szybko po nim Ninja Gaiden Black. Po raz pierwszy zaangazowalem sie w rozkminke gry na tym poziomie. Poscig za strategiami, metodami na bossow, dlubanie w (i na) ogolnoswiatowych forach, w koncu rozpoczecie gry na wynik i zabawa przez kolejne 3 lata. W miedzyczasie wszelkie multiplatformowki kupowalem tylko na Xa, bawilem sie swietnie i zwiazalem sie z marka juz na zawsze. Mala liczba exclusive’ow w ogole mi nie przeszkadza. Lubie pady, ich wersje elite, kulture pracy i ogolny feeling konsol MSu. Zawsze jednak obie wiodace beda staly pod TV.

FF nowa plyte robi/zrobili? Zwienczenie moich mokrych snow. Miejmy nadzieje, ze czas wykorzystali dobrze i jakosc Mechanize/Genexus siegna na przynajmniej 85%

Doszedl ktos do momentu kiedy mozna zayebac dziennikarce? Jak z oswietleniem w tej scenie? Ktos sie zdecydowal jej przywalic?

Crity z odpowiedniej odleglosci dzialaja przyzwoicie. Farmilem expa na Drzewoludziu i sie spisala.

Mam nadzieje, ze Laker’si nie obronia tytulu. Lubie Davis’a, Schroder’a czy Caruso, ale wolalbym niespodziewane przetasowanie na szczycie. Co do playoffow nie mam zielonego pojecia na kogo stawiac. Chcialbym, zeby Phili zaskoczylo finalem lub Utah czy Denver. W Lakers’ach graja king kongi jednak wiec pewnie ciezko bedzie sie przez nich przebic.

Ja jeszcze nawet nie liznalem karteli wiec czuje ogien. Czy czasami loot kartelowy nie ma przypisanych zrodel w glownej grze?

Gre zaczalem tydzien temu i jak na razie wyzwanie jest male. Troche zaluje wyboru Normala, ale tak czy owak zaliczenie 2ki jest tylko prologiem do 3ki. Wspomnieni bossowie moze irytujacy jesli sie nie wie co sie robi. Uzywam Igni i innych zaklec (?), ale moje ulubione to wlasnie pulapki unieruchamiajace. Macki czy Pudzian tylko przyjmuja ciosy, a mobki gina raz dwa. Kolega 20inchDT ma jednak racje. Drewno w dzisiejszych czasach to archaizm rzutujacy na odbiorze.

Widzialem na Ebay’u steelbooki, ale sama oprawa bez gry stoi po ~£50 lub wiecej

Ten launcher, ktorego nazwy za uj nie pamietam, jest niezly do podnoszenia wiec bedzie na czwartym miejscu w ekwipunku. Reszty jeszcze nawet nie sprawdzilem. Takedowny traktuje jako swoiste raidy niczym w Destiny. Na M11 wyzwanie jest niewspolmiernie wysokie do motywacji i nagrody za meczarnie. Moze sprobuje jeszcze jakiegos latwiejszego ustawienia perkow na M10, ale musze wywalic rodzinke na plac zabaw, zeby przebrnac przez kolejny lancuch porazek.

Mi nie zaliczalo wczoraj. Olalem. Dzis, po dwoch dniach istnych meczarni W KONCU ubilem the Guardian Takedown. Ludzie...ile przeklenstw w mojej glowie wywrzeszczalem. Myslalem ze zejde na zawal. A jakie durne zgony zaliczylem . Bilem w cielska tych dziwolagow z orbem nad glowa i PACH! Lece na poczatek. Glupi nie skumalem gdzie jest crit. Srodkowy boss akurat eksplodowal banke i w momencie kiedy skoczylem wlasnie deaktywowal trampoliny. PACH! Prosto w przepasc. Ostatni boss paradoksalnie byl najlatwiejszy, ale i tak napsul mi krwi durnymi teleportacjami. Jakis launcher rzucil. Dobre to to? Nic jednak nie przebije krysztalow. Przeca to kierwa jakis sadysta projektowal. A raczej postanowil rzucic zastepy ruchliwych jak sam skoorwysyn guardian’ow, ktorzy wpieprzali mi sie non stop pod kryształy. O llludzie, dobrze, ze te najtrudniejsze do pchniecia sa w miare wczesnie. Kiedy przegladalem loot na podlodze siedzialem z walacym sercem, morda szkarlatna od krwi, ktora naplynela mi w nerwach i wewnetrznej furii. Jak na zlosc mlodszy synek przylazl polozyc sie kolo taty bo nic innego fajniejszego nie mial do roboty i blokowal mi ujscie emocji. Ok, mam to za soba i raczej podaruje sobie kolejne podejscia. Ide walnac kielicha...albo dwa. Zasluzylem.

Kurwy wylaczyly mi HBO Go bo UK nie jest juz w UE. Przez dwa miechy oszukiwalem bo apka na telefonie dzialala wiec naduzywalem zrzutu na ekran TV, ale teraz musze sobie radzic jakos z nagrywaniem na twardziela. Cale szczescie na Netflix’ie sa stand-up’y. Tam zawsze znajde cos dla siebie.

Racja. Pewnie zlalo mi sie z innymi netflix’owskimi krapami, ktorych z przyzwyczajenia nie tykam. Nie potrafie sie wciagnac w te seriale niestety. Coraz mniej z nich przedstawia jakakolwiek wartosc dla ktorej powinienem poswiecic swoj czas.

Tak sie dzieje z kazdym serialem na Netflix’ie. HoC? Pierwsze trzy sezony ok. Pozniej rownia pochyla. You? Pierwszy sezon ok do ogladania z famą. Akcja drugiego ma miejsce w srodowisku, ktorego nie rozumiem. Do kosza. The Sinner? Rownia pochyla. Dla mnie to jest niemal regula jesli chodzi o seriale z N w rogu. Wyjatki moge policzyc na palcach jednej dloni.

Tylko ostrzegam - NACHODZISZ SIE!

Kiedys kochalem PESy (FIFAmi nie jestem zainteresowany, nigdy w zadna nie gralem), ale wieksza symulacja stopniowo mnie odstreczala od gry. Wolalem wesoly i glupi futbol w Dzikciu Łining Ileven Fo, PES 2010/2011 na Top Player’ze w Master League dawaly sporo radochy. Jakis kierwa Cerci, jakis Cavanaghi...kim oni byli u licha?? Po 50 bramek w sezonie dla mnie strzelali. A to tylko liga. Puchary to byla inna bajka. A najlepsze bylo to, ze raz ustawiona formacja dzialala po ostatni dzien zabawy z gra. Pozycje lekko modyfikowalem od czasu do czasu, ale procz tego przejscie od meczu do meczu zajmowalo chwile. Teraz w ML te durne przerywniki sa, wywiady z trenerem. Nuda i ziew. No i gameplay mnie wkoorwia. Zayebanie zza pola karnego przy ledwo widocznej pilce zmierzajacej do bramki to bylo cos. Az chcialo sie kolejny meczyk rozegrac. Ostatnia watpliwej jakosci przygoda z PESem skonczyla sie szybko i bez zalu. Przeoralem wiele filmikow instruktazowych, wiele sugestii i nawet skopiowanie ich do swojej gry nie sprawilo, ze atak faktycznie atakowal. Stoja jak pizdy i czekaja na cholera wie co. Do widzenia. Jesli kiedys zrobia user-friendly PESa to wtedy pogadamy. ALBO, „geniusze” z Konami - zaimplementujcie tryb arcade wy chooyki malinowe.

Nawet nie wiedzialem, ze jakis patch ma wyjsc. Ale ok. Zanim skoncze dwojke moze juz wyjsc.

Zobaczymy co to za cudo. Ale najpierw 2ka.

Ja niestety nie mam TV 120Hz, ale w 60iu fps’ach na SeX’ie mozna juz szarpnac z powodzeniem.