Three Hopes i Three Houses…

Kluczowe roznice to:

• system walki, gdzie jedno to strategia turowa z krwi i kosci a drugie to mordobicie musou z lekkim naciskiem na taktyczne ogarnianie pola bitwy

• w three houses grasz najemnika, ktory zostal nauczycielem a w three hopes najemnika, ktory zostal studentem

Wspolne cechy gierek to trzy krainy na kontynencie Fodlan, kosciol polozony w ich sercu, no i nieunikniona wojna

W obu tytulach stoisz przed wyborem „domu” sposrod trzech formacji, co mniej wiecej oznacza trzy sciezki fabularne, nieco przenikajace sie ale wystarczajaco odmnienne, zeby swiry nawalaly w to 100*x godzin grania

Three Houses i Three Hopes to nie jest ta sama historia, to obce byty, jedno sie tak stalo a drugie sie stalo tak. W obu gierkach obserwujemy natomiast losy Edelgard, Dimitry’ego, Claude’a, oraz ich „gangow”, kazda z tych postaci to przyszly wladca trzech krain

W Three Houses, w Three Hopes, walka to nie wszystko i na to trzeba sie przygotowac, full czasu zajmuje rozwijanie „przyjazni” w postaci przeroznych aktywnosci pomiedzy bohaterami, aczkolwiek, glownie jest to gadanie, wiec jesli jestes nastawiony na ostra napierd*lanke bitewna to owszem dostaniesz ja ale bedzie ona przerywana caly czas i to na DLUGO

Mi to osobiscie przypasowalo, scenarzysci podarowali kazdemu z bohaterow taka iskierke unikatowosci a ich zyciorysy to mieszanka humoru i okruchow zycia (Lysithea :/)

Najlepsze, ze mozna podbierac uczniow obych domow do swojego

Sporo czasu tez spedza sie na pilnowaniu ekwipunku tych wszystkich postaci, umiejetnosci, bronie, poziomowanie, nauka, trzeba to wszystko diagnozowac, zeby nie przegrywac bitek, zauwazylem ze nieraz przystaje sobie zeby pozamieniac im pierscionki, bataliony, kupic albo naprawic oreze, nie ma co klamac, to zajmuje czas

Ogolnie nie obchodzi mnie to, ze zagralem najpierw w TH a pozniej w TH, to i to dojeb*ne tytuly i narkotyki kradnace zycie ale ja uwielbiam musou a i turowe ruchy mi siadly mocno

Moj pociag mysli juz odjechal na inna stacje wiec

tldr: TH czy TH:

W Engage nie gralem ale mowia, ze tam jest wiecej bitki a mniej gadki

w bardzo dużym skrócie w Three Houses jest lepsza fabuła, cała otoczka, budowa swiata, bohaterowie, art style bardziej mi podeszlo. W Engage za to jest dużo fajniejszy gameplay.

Nie moge edytowac posta…

A i jeszcze jedna kluczowa, dla niedowidzacych, sprawa: w Three Hopes tekst, ktorego sporo, zaserwowano graczom w tak mikrej czcionce, ze chyba z trzy dni walczylem z wlasnym soba, zeby w to zwyczajnie grac… pozniej jakos to poszlo

Zapraszam tez pozostalych uzytkownikow do przedstawienia swoich opinii, bo ja jestem w sumie beniaminkiem w lidze FE, wiekszosc pewnie lepiej wyjasni dlaczego masz zagrac w Three Houses a nie w ten Warriors

Dzięki, spoko opis. Prędko teraz nie zagram przy natłoku innych gierek a Hopes już posiadam bo za 80zł to szkoda było nie kupić.

Dzięki temu tematowi mi się przypomniało o chęci ogrania kiedyś Three Hopes, btw ładnie to działa na S2 https://www.youtube.com/watch?v=uxM7Tqb3vcg

@messer88 Najpierw ograj Three Houses. W Three Hopes jest ciekawy twist odnoszacy sie do Three Houses.

2 minuty temu, beardo0 napisał(a):

@messer88 Najpierw ograj Three Houses. W Three Hopes jest ciekawy twist odnoszacy sie do Three Houses.

Tam jest inny timeline tak? Bez spoilerów poproszę :).

Nie wiem nawet, nie ogralem jeszcze Three Hopes, ale po wlaczeniu gry juz widac twist

Chodzi o wystep Byleth?

W skali calej przygody to tam szczegol…

Gram sobie w to "Three Houses" i sam jestem zdziwiony, jak bardzo mi siadło. Z FE mam znikome doświadczenia - za dzieciaka grałem w jakieś z GBA, ale nie skończyłem oraz próbowałem "Genealogy of the Holy War" na SNES, które to mnie wyjaśniało jak cholera (też było to w wieku wczesnonastoletnim, więc czuję wstyd tylko trochę). Do tego obawiałem się trochę zabawy w akademię, a wychodzi na to, że póki co (jestem po "Battle of the Eagle and Lion") bawię się doskonale. Bitwy na normalu może nie są jakieś wymagające, ale też nie mam teraz ochoty na jakąś trudną grę, a i tak miło się kombinuje, jak je rozegrać, aby doexpić słabszych bohaterów i nikogo nie stracić. Za to element szkolny ma dla mnie tylko jedną mieliznę - te segmenty, kiedy wybiera się opcję "Explore" i łazi po monastyrze. Czasem niestety trzeba je odhaczyć i zwyczajnie pogadanie ze wszystkimi jest zwyczajnie zbyt długie. Poza tym cymesik i w dodatku postacie (mam sztamę z Dymitrem) są zaskakująco sympatyczne. Ależ to jest sztosik.

Scenariusz z Dimitrim jest świetny, zobaczysz później.

Dedue

W dniu 17.07.2025 o 22:13, Jukka Sarasti napisał(a):

Gram sobie w to "Three Houses" i sam jestem zdziwiony, jak bardzo mi siadło. Z FE mam znikome doświadczenia - za dzieciaka grałem w jakieś z GBA, ale nie skończyłem oraz próbowałem "Genealogy of the Holy War" na SNES, które to mnie wyjaśniało jak cholera (też było to w wieku wczesnonastoletnim, więc czuję wstyd tylko trochę). Do tego obawiałem się trochę zabawy w akademię, a wychodzi na to, że póki co (jestem po "Battle of the Eagle and Lion") bawię się doskonale. Bitwy na normalu może nie są jakieś wymagające, ale też nie mam teraz ochoty na jakąś trudną grę, a i tak miło się kombinuje, jak je rozegrać, aby doexpić słabszych bohaterów i nikogo nie stracić. Za to element szkolny ma dla mnie tylko jedną mieliznę - te segmenty, kiedy wybiera się opcję "Explore" i łazi po monastyrze. Czasem niestety trzeba je odhaczyć i zwyczajnie pogadanie ze wszystkimi jest zwyczajnie zbyt długie. Poza tym cymesik i w dodatku postacie (mam sztamę z Dymitrem) są zaskakująco sympatyczne. Ależ to jest sztosik.

Grasz przenośnie czy na tv? Rzeczywiście jest tak źle z tym rozmiarem czcionki czy starzy ludzie przesadzają?

25 minut temu, Pupcio napisał(a):

Grasz przenośnie czy na tv? Rzeczywiście jest tak źle z tym rozmiarem czcionki czy starzy ludzie przesadzają?

Gram przenośnie i czcionka jest dla mnie w pełni okej.

@Pupcio

Rozmiar tekstu nie jest ok.

Najmniejsze literki z wszystkich gierek na Switcha w jakie gralem.

Wyobraz sobie grac 50-60h w gierke gdzie w kazdym menu rozmiar tekstu wyglada tak:

A w rozmowach wsparcia tak:

Zakladam okulary do czytania ale i one podczas dluzszej sesji przestawaly dzialac.

Przypominam, ze gros mechanik w tym tytule oparty jest na interakcji z drukiem

W Three Hopes jest juz duzo lepiej:

Grajcie w Three Hopes

51 minut temu, Mari4n napisał(a):

Scenariusz z Dimitrim jest świetny, zobaczysz później.

Dedue

Felix ma za to najlepsze przygody z dziewczynami, ogolnie bardzo go polubilem

Felix jest jedną z moich ulubionych postaci. Przy pierwszym podejściu nie werbowałem nikogo z innych domów, ale teraz mam prawie wszystkich to sobie zobaczę jego pogawędki z innymi postaciami.

Three hopes ogram jak skończę wszystkie scenariusze three houses. No i jeszcze mam DLC do kupienia.

Ten obrazek wyraza wiecej niz milion wyrazow (grafika z Nintendo Today)

Ulozylbym sobie takie puzzle

W dniu 20.07.2025 o 18:54, Mari4n napisał(a):

No i jeszcze mam DLC do kupienia.

jak jeszcze nie masz i nie wiedziałeś to jest teraz na promocji do 3 sierpnia.

Zauważyłem, ale dzięki za pamięć

Skończyłem wczoraj route Dymitra, ale nie będę pisał wrażeń z gry w temacie o ostatnio ukończonych tytułach z jednego powodu - to zaledwie skrawek fabuły i na razie tak naprawdę np. większej ilości wiedzy o głównym bohaterze czy wydarzeniach doprowadzających do historii przedstawionej na ekranie nie mam. 33h na liczniku, a z kolejnymi ścieżkami wpadnie sporo więcej - świetna gra. Zrobię sobie chwilę przerwy na inną gierkę i lecę tym razem z historyjką Edelgard - szkoda tylko, że fabuła rozgałęzia się dopiero po 11-12 chapterach. Jest to niby konstrukcyjnie zrozumiałe - trzeba obyć się z nowymi podopiecznymi, mają osobne questy poboczne itp. - ale trochę nie chce mi się tłuc od razu tych samych głównych misji i wolałbym, żeby rozgałęzienie następowało jednak ciut wcześniej. Poza tym kozak giera, być moją ulubioną z ogranych do tej pory na Switchu (na ten moment ten tytuł dzierży Astral Chain).

Jestem po drugim przejściu, tym razem sztama z Edelgard i wrażenia już słabsze. O ile fabuła dalej sztos i to ona głównie mnie trzyma przy tej grze, to jednak powtarzalność nieco irytuje - rozumiem jeszcze to w pierwszej części gry (choć IMO nie zaszkodziłoby skipowanie bitew, które już się wygrało na wyższym/tym samym poziomie trudności w ramach NG+), ale w drugiej po prostu słabo wypada, że część walk w głównym wątku się i tak powtarza (tylko, że innym stronnictwem, za to nawet startując z tego samego miejsca na mapie i walcząc z tymi samymi jednostkami), a dodatkowe bitwy poza questami drużyny to oranie w kółko tych samych aren. Jak na grę z czterema ścieżkami, to fajnie byłoby, gdybym w odczuwalnie krótszej ścieżce Edelgard (w porównaniu do ściezki Dymitra) nie powtarzały się walki z innej części fabuły. No ale pora przerwy na inną handheldową gierkę i cisnę kolejny route, bo zwyczajnie dalej się fajnie gra i fabuła z różnych perspektyw wciąga.

Zrób sobie przerwę do kolejnego podejścia. Ja miałem chyba z 3 lata i weszło wspaniale przy drugim podejściu ;)

Tez zrobilem dwa scenariusze z marszu, w drugim nie poczulem znuzenia bo mozna bylo "wykupic" sobie punkty wsparcia z wybranymi uczniami co umozliwia natychmiastowe adoptowanie ich do swojej kasy a w ten sposob juz po kilku rozdzialach mialem pelny gang czarownic ze mna, dream team

Jedno, powtarzam jedno, na czym moze troche sie zawiodlem to plansze paralogowe a raczej ich brak?

Pamietam, ze w Three Hopes tych zadan bylo duzo wiecej... no i tam zamiast chowac za dodatkiem, mozna bylo w nich grac Hapi, Constance i reszta tych wariatow

Hapi i Constance sa prze-kochane

Trzecia sciezke w Three Houses przespaceruje zima, chyba ze nie wytrzymie i za chwile

Wczoraj zacząłem, wybrałem black eagles Pierwsze wrażenia bardzo pozytywne, mapka tylko mi się średnio podoba ale zaraz się bedzie biegać tam bez potrzeby żeby z niej korzystać.