Wojtq

Czy to nie jest problem apki na konsolach? Też mi się nie podobała jakość obrazu, a jak odpaliłem na iPadzie to było pięknie, wyraźnie.

Mnie to wygląda dobrze, choć książek nie czytałem i nie mam wielkiej więzi emocjonalnej z materiałem źródłowym, poza tym, że uznaję trylogię Jacksona za filmowe złoto.

Też dzisiaj zobaczyłem napisy końcowe, po 66h. Generalnie to bardzo dobry sequel, który usprawnia i dodaje fajne rzeczy (lotnia, nurkowanie, linka). Ponieważ grałem w jedynkę w zeszłym roku to czułem tutaj momentami przesyt i właściwie grałem głównie w weekendy, bo wcale nie miałem większego ciśnienia. Gra jest piękna i wciąż dobrze się w to gra, chociaż w następnej części życzyłbym sobie: doprowadzenia do porządku broni (obecny nadmiar budzi tylko niesmak), zmiany pomysłu na kotły (te już są nudne wizualnie), więcej działań w faktycznych ruinach miast jak tych w San Francisco, nowych technologii zapożyczonych od wiecie kogo, więcej wertykalności (nowa Zelda namiesza w tym temacie i spodziewam się, że będzie inspiracją do HZ3).

To jaki jest konsensus w sprawie tych disnejowskich serialików? Mandalorian w porządku, a reszty kijem nie tykać?

Tak, też tak mam. Jak wbiegam do bazy to trzymam się od nich z daleka. A jeśli chodzi o drzewka dialogowe, to tylko w misjach fabularnych sprawdzam opcjonalne dialogi, bo w side-questach nie mam cierpliwości do tych dyrdymałów.

Max Na marginesie - aktorka grająca Max wystąpi w nadchodzącym filmie Darrena Aronofskiego "Whale". Will

A Max? Dla mnie to ona skradła ten sezon.

No ja jestem bardzo zadowolony z tego sezonu. Nie raz i nie dwa chwycił mnie za serducho i czułem się żywo zaangażowany w akcję jak pewnym bohaterom działa się krzywda. A użycie kawałków muzycznych było znakomite. Solówka pierwsza klasa. Mam nadzieję, że Will zyska na pewności siebie w kolejnym sezonie, bo strasznego ciptoka z niego zrobili, aż żal patrzeć. Ta postać i rozwleczone retrospekcje 11 to słabsze strony sezonu. Poza tym wszelkie nowe postaci sprawdziły się znakomicie (gość od pizzy, Eddie, Rosjanin z więsienia). Czekam bardzo na finałowy sezon.

O jejku jejku, jakie to dobre. Świetnie się bawię przy tym sezonie, który ma na siebie swój nowy pomysł, a scena z Running Up That Hill to cholerne złoto. Wspaniałe podbudowana, łącząca bohaterów działających we wspólnym celu, żeby pomóc jednej osobie - coś pięknego. Uwielbiam sceny, gdy wiele postaci łączy się w celu pomocy jednemu bohaterowi, wzrusza mnie to okrutnie (tak było m.in. w Okami lub w filmie FF7 Advent Children). Co mnie trochę nie przekonuje to przeciągnięty wątek Jedenastki, ale zakładam, że finał to wynagrodzi.

Akira Yamaoka robi muzykę do tego Cyberpunka. To będzie dobry powód, żeby to obejrzeć.

Też tak myślę, zwłaszcza, że na październik mają jeszcze Forspoken, który póki co też jest exem.

Ej, bo ja grałem przed tym patchem na telewizorze 1080p i nie widziałem żadnych baboli w trybie 60 FPS. Czy to kwestia ślepoty, czy problem był zauważalny dopiero na lepszych telewizorach? Jestem po 43 godzinach gry. Po 40 dotarłem dopiero na wybrzeże, choć spodziewałem się, że szybciej mi to pójdzie (i tak zostawiłem sobie Vegas na sam koniec). W zeszłym roku ograłem jedynkę i całkiem wsiąkłem, jednak tutaj już nie ma tego powiewu świeżości, co trochę mnie nużyło na początku gry. Jednak lotnia robi swoje i nadal fajnie się przemierza ten świat, a walka z robotami wciąż sprawia radochę. Szczególnie lubię postawić sobie jakiś daleki cel i przemierzać mapkę nie oglądając się na inne pytajniki. Historię traktowałem po macoszemu w poprzedniej części i tutaj jest podobnie, chociaż są tu fajne motywy, których rozwinięcia jestem ciekaw. Na minus gry zaliczam przesyt rodzajów łuków i innych broni. Byłoby dobrze, gdyby to było bardziej ujednolicone i intuicyjne, i nie zmuszało gracza do żąglowania łukami, jeśli tylko chce wyposażyć się w konkretny rodzaj strzały. Generalnie jednak jest to po prostu dopieszczony Horizon, z którego twórcy wynieśli odpowiednie wnioski.

Zastanawiam się jednak nad czymś tańszym i znalazłem Razor Baracuda X. Może postawię na to, dzięki za odpowiedź.

Czy są jakieś słuchawki, które będą działać zarówno z PS5 jak i z telefonem Android?

Skończyłem Severance - oj wciągło mocno. Dawno nie oglądałem serialu, który tak by piętrzył zagadki i był tak satysfakcjonujący. Uwielbiam surrealizm świata przedstawionego w biurze: oszczędność wystroju niczym w galerii sztuki nowoczesnej, abstrakcyjność ich pracy, przerażającą wręcz strukturę samego biura i jego labiryntowe korytarze, Zarząd komunikujący się wyłącznie za czyimś pośrednictwem. Zbudowano tu rzeczywistość niczym z kafkowskiego koszmaru i bardzo mi się to podoba, choć nieco też niepokoi, ponieważ sam pracuję w korpo i łatwo znaleźć pewne analogie między serialem, a rzeczywistością.

MEN - nowy film Alexa Garlanda. Chwycił mnie mocno swoją oniryczną atmosferą, pięknymi zdjęciami i przerażającymi wizjami. Są tu długie, spokojne sceny, w których czujemy jednak, że coś nie gra. A to, co się dzieje pod koniec przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Gdyby szukano ludzi do reżyserii jakiegoś nowego Silent Hilla to jego wymieniałbym teraz jako pierwszego kandydata. I ta wspaniała chóralna ścieżka dźwiękowa. No polecam, choć film specyficzny, który wielu może odepchnąć i obrzydzić.

UbiSzrot nie potrafi już nawet zrobić rimejku starej liniowej gry. Co innego gdyby była otwartym światem.

Czy tylko ja mam wrażenie, że to Season: A letter to the future to będzie gra na szynach? Patrząc na gameplay i sposób poruszania się w linii prostej nie jestem pewien czy będziemy mieć w ogóle kontrolę na kierunkiem poruszania, niczym w Killer7. Fajna atmosfera, ale jestem nieco zaniepokojony.

Niewiele, to prawda, als czasem udaje się bardzo, więc może akurat. Ostatnio odkurzyłem Netflixa, bo dał mi do tego dobre powody. Better Call Saul jak zwykle trzyma wysoki (najwyższy?) poziom wśród seriali. Nowy zestaw Love Death & Robots również dowiózł kilka bardzo dobrych tworów ("Niekomfortowa podróż" moim faworytem, zaraz przed "Szczurami Masona" i Jibaro"), a wczoraj ubawiłem się przy nowym nieokrzesanym stand-upie Rickiego Gervais. Także póki co przestałem się obrażać na Netflixa, a wszelkie informacje jakie do nas ostatnio docierały odbieram jako zwiastun dobrych zmian tej platformy.

Ja jadę od końca i po trzech jestem zadowolony. Ten Jibaro trochę mnie denerwował swoim rwanym montażem i oszalałą kamerą (nawet w spokojniejszych momentach), ALE sama animacja i pomysł na historię już bardzo mi siadły, bo czegoś takiego jeszcze nie widziałem. Ten o żołnierzach na misji był fajny, zwłaszcza pod koniec, chociaż sama końcówka trochę słaba. Za to odcinek o rebelii szczurów i jego zakończenie to rewelacja. Zaraz jadę dalej.

Babcia dziergająca na drutach wygrywa wszystko. Będzie grane aż miło. Jedynka była fajna, klimatyczna, choć schematyczna na dłuższą metę. Mam nadzieję, że obietnice survival horroru zostaną spełnione.

Film nie ma dłużyzn? To mnie mocno nudził przez swoje częste przegadane sceny, w których bohaterowie muszą sobie coś tłumaczyć. Dużo tu fajnych motywów, ale żeby do nich dotrzeć musiałem swoje przecierpieć - i tak w kółko, bo ekspozycyjne dialogi zostają w końcu przerwane i film zaskakuje pomysłowymi rozwiązaniami, żeby chwilę później znów zanudzić mnie sceną, w której postaci muszą sobie pogadać jak kłody w topornie statycznej scenie. Bardzo podobał mi się sam trzon fabuły ze Scarlet Witch i tym, co chciała osiągnąć i końcówka zdecydowanie dodaje tu kolorytu, jednak jak dla mnie tu był o wiele sprawniejszy film do zrobienia. Raczej szybko wyleci mi z głowy.

(Bardzo drobne spoilery) Teatralne kwestie to największy zarzut jaki mam do Northmana, ale nie zmienia to mojego bardzo pozytywnego odbioru. Film jakby przeniósł mnie w czasie o 1000 lat, pokazując świat z perspektywy tamtejszych ludzi. Te wszystkie rytuały, obyczaje, a nawet bogowie w ktorych ówcześni ludzie pewnie święcie wierzyli - to wszystko było dla mnie jak okno na przeszłość, pokazujące ludzi bliżej ich zwierzęcej natury, ale też wierzących w świętość pewnych zasad, nawet jeśli mają one przynieść im zgubę. Bardzo podobała mi się ta mieszanka historii z fantasy, gdzie równolegle funkcjonują różni bogowie (nordyccy, słowiańscy). Scena w której Anya przywołuje wiatr wywołała u mnie ciary, ale ogólnie lubię dobry krzyk na ekranie. Miałem też co najmniej 2 skojarzenia z grami: pierwsze dość powierzchowne, bo odnoszące się do designu rycerza, z którym walczy Amleth, żeby uzyskać miecz - jego wygląd mocno przywiódł mi na myśl design przeciwników z Dark Souls. Gdyby ktoś kiedyś pokusił się na ekranizację z użyciem praktycznych efektów to byłbym za. Drugie skojarzenie: cała ta podróż głównego bohatera przywiodła mi na myśl The Last of Us 2, które również roztrząsa bezsensowność zemsty. Jestem niezmiernie rad z tego, że taki twórca jak Eggers pracuje obecnie w branży.

Coś w tym jest, chociaż mam tylko jedno intro do podrzucenia. Uwielbiam je. Ten montaż, to połączenie bohaterów z różnych epok.

Widzę, że albo forumek ogólnie gustuje w mocnych brzmieniach, albo trafiłem do złego tematu. Jakby co to mnie wyjaśnijcie, ale wrzucam poniżej kilka kawałków, które mocno mi ostatnio weszły: Wet Leg "Chaise Longue" - najświeższe odkrycie. Dzisiaj wyszła cała płytka i jest rewelacyjna. Chwytliwa, z energicznym i świeżym brzmieniem. Dobrym opisem kawałku jest najpopularniejszy komentarz z YouTuba: "This song is so effortlessly cool I'd be too nervous to talk to it at a party" Astrix "Deep Jungle Walk" - przewspaniała łupanka. Kiedyś miałem ochotę na taki trance i to w momencie zwróciło moją uwagę podczas słuchania jakiejś randomowej playlisty. Czy muszę dodawać, że najlepiej smakuje głośno? Zresztą jak większość muzyki. IDLES "MTT 420 RR" - uwielbiam brzmienie tego zespołu i zawodzącą barwę głosu wokalisty. Nowa płyta dostarczyła dużo dobra. Poniżej utwór startowy, który się pięknie rozwija: ONUKA "UYAVY" - bardzo zróżnicowany kawałek ukraińskiego zespołu (tutaj grają wspólnie z innym ukraińskim zespołem DakhaBrakha, też wartym uwagi). Fajny miks klimatów, których nie spotkamy w zachodnich grupach. Bloc Party "Sex Magik" - coś jest mocno tandetnego w tym kawałku, ale cholernie mi się podoba. Przypomina mi czasem narkotyczne klimaty starszych kawałków typu "Goodbye Horses": Może komuś coś siądzie.