Kmiot

Dalej nie czytam. A propos numeru, to w dziale "Przez pryzmat serii", w pierwszy akapicie rzuciło mi się w oczy określenie "my bierzemy ją na tapetę". Otóż nie jest ono poprawne, bo ten zwrot nie traktuje o tapecie ściennej, tylko o "tym tapecie". Czym jest tapet można poczytać tutaj. Nie jest to jakieś rażące niedopatrzenie, ale sądzę, że warto być świadomym na przyszłość.

Saltillo - Monocyte http://mirr0rshades....ocyte-2012.html 320/FLAC http://newalbumreleases.net/43459/saltillo-monocyte-2012/

Liczyć tam punkciki.

Uchodźców i wygnańców sobie odpuść, Powiedz wszystko też w zasadzie możesz sobie odpuścić. Daruj sobie także Dziennik. Czyli nie warto.

Co prawda czytałem od niej jedynie "Prawiek i inne czasy", ale Olga Tokarczuk wydaje się być ok.

Rant - kwiecień/maj http://www.niebieskastudnia.pl/index.php?s=za&i=77

Tak kapitalnie oddanego napięcia w scenach nie widziałem od czasów "Zabójstwa Jesse'ego Jamesa". Majstersztyk.

Takie Palahniuki powinny Ci pójść od ręki, ale na pozostałe też pewnie ktoś się połasi. To nic nie kosztuje, a całkiem sporo społeczność się tam kręci, więc szanse znacznie większe, niż tutaj.

Nie czytałem, ale Pulitzer + ekranizacja od HBO sugeruje, że może być ok. http://www.rebis.com.pl/rebis/public/books/book.html?co=print&id=K5171.002&shop=shop

Banny, masz konto na biblionetce?

Jestem wstrząśnięty i zdruzgotany zdjęciami w kąciku z listami. Wstydzę się zostawić czasopismo na pralce w klopie, bo jeszcze mama zobaczy. Uważam, ze sam kącik nie ma prawa bytu. Już dawno ustalono, że grające kobiety to nie znowu taka rzadkość, żeby zasługiwały na jakieś szczególne względy. Nie te czasy, więc przemyślcie jeszcze raz sensowność tego rodzaju kącika. Poza tym, nikt nie daje gwarancji, że dana kobieta rzeczywiście gra i ma o tym jakieś pojęcie, czy pomaca pada raz w tygodniu z partnerem. Takie jakieś wymuszone to wszystko. HC Room już sensowniejszy, ale rzeczywiście zagubiła się gdzieś idea rubryki - nie chce mi się wierzyć, że brak w przesyłanych zdjęciach jakichś bardziej "staroszkolnych" kącików do grania. Wiecie - z PS2/Xboxem, kineskopowym TV, rozrzuconymi czipsami, kapciami i brakiem dostępu światła dziennego. Tyle.

Tytusa kurde nie potrafię przetrawić. Magicznie obrazowa, świetni bohaterowie (choć nie wszyscy), kapitalne otoczenie z potencjałem, stylistyka chwilami absolutnie urzekająca, a fragmentami... nudząca. No i brakuje jakiegoś motywu przewodniego - fabuła nie wciąga, jest jakaś senna i bez pazura. Nie wiem, może tak wolno się to rozkręca (dałem za wygraną na ok. 250 stronie), może po prostu taki urok i nie do każdego czytelnika trafi. Ja się męczyłem się.

Sorry za offtop, ale dlaczego masz tarczę Kapitana Ameryki w avatarze Ofsajd?

No, Zoolandera widziałem, reszty nie kojarzę.

No, robi wrażenie. Od razu się Daijiro Katoh przypomniał.

- Echowirus - Wirus, wirus, wirus... ; D

- Hobbit + Silmarillion Tolkiena + Śnieg Pamuka + Lala Dehnela

Pierwszą płytę lubię, drugą i trzecią nie. Reszty (o ile była) nie słyszałem.

Tak btw to: http://selkar.pl/dra...n_p_142054.html 7,50zł ?! :o Do tego jeszcze dziś widziałem na stronie dedalus.pl po 10zł. Czy znajomość ekranizacji Coppoli wystaczy żeby kontynuować historię czy lepiej się zapoznać z książką Stokera? Dracula: Nieumarły to powiesć Dacre Stokera (Bram był jego przodkiem, nie pamiętam konkretów) i Iana Holta. Notka na okładce mówi, że to pierwsza oficjalna kontynuacja "Draculi", ale wiadomo jak to z tymi notkami jest. Akcja ma miejsce w 1912 roku, w Londynie, znani z pierwowzoru bohaterowie pojawiają się epizodycznie, jest Elżbieta Batory, gościnnie jako bohater pojawia się sam Bram Stoker, dodatkowo poruszany jest wątek Kuby Rozpruwacza i takie tam. Próżno szukać tutaj nastroju i klimatu z Draculi Brama, powieści bliżej do kryminału. Dosyć dawno temu to czytałem, także wrażeń jakichś szczególnych nie opiszę, ale z tego co pamiętam, to bywało zbyt chaotycznie i dyskotekowo, więc z czystym sumieniem można odpuścić. Już prędzej poleciłbym "Włada Palownika: Prawdziwa historia Draculi" C.C. Humphreysa. Przynajmniej nie żeruje na klasyce, a i powieść - i przyjemna, i ciekawa.

Niech jego ciało lumbago połamie, jeśli w istotnym meczu o punkty, mając na nodze piłkę meczu, strzeli z pięciu metrów prosto w bramkarza.

Lewandowski z pięciu metrów prosto w bramkarza, a komentator podnieca się klasą strzelca.

Banny, czytałeś wcześniej coś Dostojewskiego? Bo "Idiota" jest generalnie mocno stonowany, a czasami wręcz "nudny" (przynajmniej tak twierdzą "recenzenci", bo mnie stylistyka Dostojewskiego nigdy nie nudziła; ani przez akapit) i wielu się zniechęca do prozy Fiodora w trakcie tej akurat lektury. Z tym, że jeśli wcześniej miałeś styczność z Dostojewskim to raczej nie będzie problemu.

Widzę, że cała Ekstraklasa śmiertelnie poważnie podchodzi do rozgrywek Pucharu Polski. Dla niektórych piłkarzyków gra na dwa, jakże prestiżowe fronty, to najwyraźniej zbyt duże obciążenie. Jeszcze, nie daj Boże, musieliby grać dwa razy w tygodniu. Smutne.

Masorz, obecnie Baltimore to w ok. 65% murzyni, więc wiesz.

http://www.niebieskastudnia.pl/index.php?s=za&i=74