Kmiot

E tam oburzenie, przecież to praktyki stosowane od zawsze i wszędzie, dziwi mnie jedynie, że ktoś mógłby nie ogarniać założenia ;]

Standardowe zagrania z premedytacją (długie wznowienia, w przypadku Ramosa nawet z "piątki", już bardziej bezczelnie tego zrobic nie mógł).

Spox ep.

Zabawne, bo kiedy tutaj nie wejdę to dyskusja dotyczy albo: a) czy już kupiłem nowy numer i gdzie; czy prenumerata już dotarła; gdzie jeszcze nie było nowego numeru; b) dlaczego ocena mojej ulubionej gierki jest taka niska? No dlaczego?; c) kiedy zapowiedź nowego numeru? Najbardziej irytuje punkt a i interesuje chyba tylko autora.

Przekaz > bit? To posłuchaj poezji śpiewanej.

Chyba będą musieli wziąć kredyt u Providenta.

E-e.

Dostojewski tak, choć czytałem tylko Zbrodnię i Braci Karamazow, ale na tej podstawie mogę zdecydowanie polecić (Iwan Karamazow). Z wojennych klimatów "Cienka czerwona linia", zdecydowanie. Ewentualnie "Nędznicy" Hugo, choć tam nie jest to tak wyraziste, ale z tego co pamiętam, było tam trochę "głębszych" postaci, a sam Valjean kilka razy ma moralniaka i świruje ździebko. "American Psycho" ze swoją w większości sterylną, pedantyczną narracją. Bo taki jest też cały Bateman, póki mu szajba nie odje'bie.

Jaki czilałcik. Nie zrażać się intrem, choć jest kapitalne ;]

Książka Stokera ma konstrukcję pamiętników i co rozdział zmieniają się narratorzy. Taki a nie inny zabieg spowodował, że bieżąca treść jest nieco upośledzona, bo zawiera jedynie perspektywę danego bohatera, jego spostrzeżenia, domysły i otoczenie. Natomiast wielu rzeczy możemy się jedynie domyślać, bo niedopowiedzenia i luki są dosyć spore. Copolla wziął to zbytnio do siebie, zapełniając braki romansem, którego w książce niby nie było, ale podobno drakulomaniacy doszukali się go między wierszami i perspektywami. Gdzieś czytałem również, że są dwie wersje Draculi Stokera, z czego właśnie ta krótsza jest bardziej rozpowszechniona w Polsce. Pal licho romans (może pojawiał się w pełnej wersji książki), ale z tego co pamiętam, zakończenie też dosyć znacznie się różniło.

To w ogóle powinna jakaś komisja już po meczu karać. Tak jak brutalne faule, których nie widział sędzia.

Haha, niech se nawet grdyką zagrywa skoro uzna to za wygodne, byle celnie. Byli nawet tacy, co to rącmi świadomie bramki strzelali i było git. Fejki to już inna bajka xd http://www.youtube.com/watch?v=UgfRCa71Kmw

Tyle że klasik blu ma jeszcze sporo niedoróbek po tym apgrejcie. Na przykład daty ostatnich postów w temacie wyświetlają się tylko na stronie głównej. Pewnie z czasem poprawią te felery, ale i tak skin jest nie do zdarcia.

Youtube, "Możdżeń", sortuj wg daty dodania i włala. http://www.youtube.com/watch?v=uAa5qim8kyY Gratulacje dla Lecha, dawno żadnej polskiej drużyny nie oglądało się tak przyjemnie i bez trwogi, że zaraz sami sobie wbiją samobója.

Kurde, przeczytałem całą tę osławioną trylogię Millennium Larssona, no i co? Fajne. Byłem sceptycznie nastawiony przed lekturą, a jednocześnie przebrnąłem przez trzy tomy w dwa tygodnie, co przy mojej ilości wolnego czasu jest niezwykłym dokonaniem. Miałem podobne wrażenie, jak kiedyś przy "Kodzie Leonarda Da Vinci", który, już abstrah'ując od kontrowersji go otaczającej, czytało się żwawo, bez dłużyzn i był świetną rozrywką przystępną dla każdego. Tutaj jest podobnie, choć nieco bardziej mrocznie, ale jeśli szukasz niezobowiązującej, wciągającej lektury, to uderzaj śmiało. Już pierwszy tom, obiektywnie patrząc, robi niezłe wrażenie, wywołuje tak bardzo znany nam, konsolomaniakom, syndrom "jeszcze jeden level/rozdział". Całość nie ma jakichś szczególnie wysokich aspiracji, stawia raczej na akcję, choć nie ogarniam zachwytów nad postacią Salander. Mnie ona często irytowała swoją postawą emo. No i jeszcze jedno przemawia za koniecznością zapoznania się z trylogią. Fincher już kręci pierwszą część, podobno z kategorią wiekową R.

http://discworld.pl/viewpage.php?page_id=236 Tak a propos Koloru magii. Na DVD, w Polsce.

xddd, kur'wa, przegiął i nagiął xddd ZOBACZ!

Czytał ktoś "Życie i los" Grossmana? Nie jestem jakoś szczególnie oczytany w rosyjskiej literaturze, ale to mi pachnie czystą dostojewszczyzną w XX wieku. Kapitalna, szeroka panorama Związku Radzieckiego w okresie bitwy o Stalingrad. Powieść o wojnie, ale z marginalnym potraktowaniem samych starć a skupieniem się nad różnorodnością życia i losu ludzkiego. Jeśli komuś podchodzi Dostojewski, to zauroczy go także ta powieść, wydana dopiero wiele lat po śmierci autora. więcej

Za kilka dni pewnie się pojawią. Też kupiłem dzisiaj, ale musi poczekac na swoja kolej.

Przecież Tobie też niczego nie brakuje.

Nie bądź gburem. "Obietnica szybkiej śmierci w dolinie węży"

http://www.youtube.com/watch?v=EgaFWiwpMjs&feature=related

Gardzę wódką.

Dżordża?