Piękny to był rok w giereczkowie. Nie pamiętam, abym kiedykolwiek wcześniej ograł tyle gier wydanych w jednym roku kalendarzowym, a nie ukończyłem nawet połowy tych co chciałem.

GOTY:

1.Clair Obscur: Expedition 33 (XSX)

2.Silent Hill f (PS5)

3.Split Fiction (PS5)

---

4.Donkey Kong Bananza (NS2)

5.Hades 2 (NS2)

6.Sektori (PS5)

7.Blue Prince (PS5)

8.Monster Hunter: Wilds (PS5)

9.Mario Kart World (NS2)

10.Atelier Yumia (PS5)

Średniak roku: W sumie każda pornogierka bez fabuły i nastawiona na sekscenki by tu pasowała.

Rozczarowanie roku (i dekady): Zdecydowanie Microsoft, który wyrzucił piętnaście tysięcy ludzi na bruk, skasował gry, na które ludzie czekali latami i zakopał pod ziemią dwadzieścia pięć lat historii marki Xbox.

Najbardziej wyczekiwany tytuł 2026: Nioh 3 i remake Project Zero 2.

Na czym grasz? Gram na wszystkim. Wystarczy spojrzeć na mój profil. W tym roku udało mi się zrobić coś czego nigdy nie planowałem, a więc zaliczyć przynajmniej jedną grę na każdy system Microsoftu, Sony, Segi i Nintendo. Świetnie się przy tym bawiłem.

Edytowane wczoraj o 09:19 1 dzień przez squaresofter

• GOTY:

  1. Kingdom Come: Deliverance II - Majstersztyk i idealna kontynuacja. Najlepszy wysokobudżetowy RPG ostatnich lat do tego w klimatach realizmu, nigdy nie sądziłem, że gra tego typu mi siądzie. Szkoda tylko, że sporo łatwiejsza od jedynki.

  2. Clair Obscur: Expedition 33 - genialna fabuła, dla niej zdecydowanie warto ograć ten tytuł.

  3. DOOM: The Dark Ages - to jest Doom, co tu więcej pisać.

• Średniak Roku:

  Tainted Grail: The Fall of Avalon - jak ktoś lubi gry cRPG to tytuł obowiązkowy. Do tego gierka od Polaków więc tym bardziej warto wspierać.

• Rozczarowanie roku:

  Mario Kart World - otwarty świat to jedno wielkie meh i totalnie zbędna rzecz.

• Najbardziej wyczekiwany tytuł 2026+ -

  Heroes of Might and Magic: Olden Era - bo to może być powrót serii po kilku słabszych odsłonach.

• Na czym grasz? - Już tylko PC, Switch 2 oraz retro.

• GOTY

  1. Clair Obscur: Expedition 33 - nie ma wątpliwości, GOTY tego roku może być tylko jedno. Zagrało tutaj wszystko i każdemu z elementów składowych tej gry wystawiłem już laurkę w dedykowanym temacie więc nie będę się powtarzać. Absolutne cudo, a do tego debiutancka gra studia weszła i zgarnęła całą pulę w moim rankingu. I jedynie boli trochę to, że mój post z peanami pochwalnymi zebrał... 32 reakcje, hehs. Tak blisko, a tak daleko.

  2. Silent Hill F - mimo drobnego niesmaku z systemem walki (z którego wystarczy wywalić staminę żeby gra zaliczyła instant +1 do oceny) powrót marki wypadł nad wyraz dobrze. Oczekiwania miałem niskie, na szczęście zostały one przebite w każdym aspekcie. Witaj ponownie na mapie giereczkowa, Ciche Wzgórze.

  3. Hades 2 - w sumie to od roku obserwowałem rozwój tej gry w Early Access, ale pełna wersja jest wściekle grywalnym i dobrym doświadczeniem. Sequel idealny, tak kiedyś się na tego typu produkcje mawiało. Jest więcej, lepiej, różnorodniej. Brać i grać, giereczkowa braci.

  4. jako honorable mention wymieniam Cronos: The New Dawn. Zabrakło troszeczkę do miejsca na podium, ale naprawdę niewiele. Oryginalne IP od rodaków daje radę fest, polecam.

• Średniak Roku - Skate. Niby brakuje w niej ducha poprzedniczek, niby rozczarowuje, a nadal fajnie włączyć ją sobie od czasu do czasu i myknąć parę triczków. Szkoda, że nie wyszła z tego pełna produkcja w pełnej cenie z karierą singlową, mimo to czasu nań poświęconego nie uznam za stracony.

• Rozczarowanie roku - Tony Hawk's Pro Skater 3+4 - miało być zerwanie beretu, a wyszła tylko dobra gra. Nadal czesze się trikasy namiętnie, ale okrojenie czwórki z jej tożsamości boli przy każdym odpaleniu tej gry. A i zostawiłem ją o wiele szybciej niż się spodziewałem. Po rewelacyjnym 1+2 jest to duży zawód (mimo tego, że nadal bym ją polecił miłośnikom wirtualnych wygibasów na desce z kółkami).

• Najbardziej wyczekiwany tytuł 2026+ - Resident Evil Requiem. Bycie residentozjebem zobowiązuje.

• Na czym grasz? - PC, Xbox, Switch 2, Steam Deck.

GOTY

1. Clair Obscur: Expedition 33 - jakoś od pierwszego pokazu moją uwagę przykuła historia i prezencja, ale nie jarałem się, bo turowy system mnie odrzucał. Krótko po premierze po obczajeniu jakiegoś gameplayu się zdecydowałem i wsiąkłem. Walki dzięki mechanice parowania okazały się bardzo przyjemne, a cała reszta to najwyższa półka, od malowniczych lokacji, przez fabułę i postacie, a na genialnej ścieżce dźwiękowej kończąc (w pracy bardzo często było słuchane, i będzie dalej grało).

2. Split Fiction - po ograniu It Takes Two czekałem na kolejny tytuł do kooperacji i się nie zawiodłem. Dostajemy ten sam poziom miodu co w ITT tylko w przeplatającej się tematyce sci-fi i fantasy. Rozwiązania gameplayowe zmieniają się na tyle płynnie, że nie ma najmniejszej mowy o jakiejkolwiek nudzie, a jedyna wada gry, to że ITT wyszło pierwsze.

3. Death Stranding 2: On the Beach - kontynuacja przygód Sama przez wielu określana jest niepotrzebnym DLC, ale ja bawiłem się wyśmienicie roznosząc ponownie paczki. Sporo rzeczy zostało usprawnionych, ale odbiło się to trochę na gameplayu. Miałem wrażenie, że Wynurzeni i ogólnie walki nie są tutaj takim wyzwaniem jak w jedynce, a i przemieszczanie się dzięki pojazdom wpływa negatywnie na odczucia. Jeżeli ktoś jeszcze nie ograł to tak jak w jedynce zalecam zawsze iść z buta w nowe miejsce ograniczając pojazdy do minimum. Aspekt online też nie pomaga, bo po podłączeniu terenu sporo konstrukcji pojawia się w kluczowych miejscach co odbiera trochę zabawę, a bardziej zaawansowanych ustawień pod to nie ma. Maksowanie gry ponownie jest rozciągnięte do granic możliwości, a i samych miejsc docelowych mogłoby być mniej.

Średniak roku - nie grałem w nic co by się łapało do tej kategorii

Rozczarowanie roku - Borderlands 4 - czekałem mocno na kontynuację i oczekiwania mogłem mieć trochę zawyżone, ale nawet na chłodno BL4 rozczarowuje w zasadzie w każdej kategorii poza rozgrywką. Fabuła po słabszej trójce miała jakieś szanse na odbicie się i zabłyśnięcie postaciami, ale próby zrobienia dobrze fanom nie wyszły zbyt udanie. Otwarty świat choć bardzo fajny ma negatywny wpływ na miejscówki, a w zasadzie ich różnorodność. Może dodatki fabularne będą lepsze pod tym względem.

Patrząc pod kątem spędzonego czasu w grze to BL4 powinno być moim GOTY. Nawet z tymi wszystkimi wadami mógłbym je wrzucić do Top3, ale zawód był niestety zbyt duży.

Najbardziej wyczekiwany tytuł 2026+ - jest kilka tytułów na liście, ale zdecydowanie najbardziej czekam na Returnal 2 znaczy się Saros. HMQ zapewne ponownie dostarczy więc pewnie i tutaj spędzone będzie setki godzin.

Na czym grasz? - w dalszym ciągu jedynym sprzętem na którym gram to PS5.

GOTY

1. Clair Obscur Expedition 33 - nie wiem kiedy fabuła w grze mnie tak pozamiatała ostatnio, potem nauczyłem się systemu walki ...i też trafił do mojej topki wszechczasów. Design. MUZYKA. Nie wiem czy jest coś co bym zmienił w tej grze albo chciał żeby było inne. Piękna suma swoich świetnych składników.

2. Hades 2 - o drugim miejscu zadecydowało głównie, to że nie mogę się oderwać od tej gry. Świetne rozwinięcie pierwszej części ale jest w tej grze jakaś magia. Poza tym jest mistrzowsko wykonana - VA, oprawa wizualna, muzyczna, wszystko jest na bardzo wysokim poziomie.

3. Donkey Kong Bonanza/ Ghost of Yotei - oba tytuły dostarczyły mi masy rozrywki. Nic odkrywczego w nich nie było ale czysty fun gameplayu pozycjonuje je w moim top 3.

Średniak Roku

Mario Kart World - słaba kampania, i skopany online nie przeszkodziły mi poszaleć parę godzin gokartami od Mariana. Definicja gry średniaka - nic nie dowozi na 100% ale daje fun z zabawy.

Avowed - wszystko jest w tej grze "średnie" ale wciąż miło się grało. Najprzyjemniejszy element to system walki i sprawna eksploracja świata. Nikt tej gry nie zapamięta...

South of Midnight - tu też wszystko było średnie, poza settingiem i stylem graficznym. Taki luźny tytuł, i kolejny o którym nikt będzie pamiętał za rok.

Rozczarowanie roku

Pokemon Legends - po pierwszym zauroczeniu, odstawiłem na bok. Godzin w tym natrzaskam i tak ponad 100 bo Pokemony już takie są (dla mnie). Natomiast jestem rozczarowany głównie tym że mnie ta gra nie potrafi przy sobie zatrzymać jak inne (nawet średnie) części.

Poza tym ten rok tak dowiózł, że powinien zapisać się złotymi cyframi w historii gierkowa.

Najbardziej wyczekiwany tytuł 2026

Życzeniowo: remake Persona 4, i może Persona 6

Z zapowiedzi po kolei: Onimusha, Wolverine, Phantom Bade 0, Romeo is a Dead Man, Crimson Desert, Dwanwalker, Saros, nowy Mario 3D, Pokemony Xgen

Na czym grasz ?

PS5, NS2, XSX

Edytowane 14 godzin temu14 godz. przez _mike

• GOTY:

  1. Cronos: The New Dawn - mimo wszystko

  2. Split Fiction

  3. Silent Hill f

• Średniak Roku:

  Herdling

• Rozczarowanie roku:

  Silent Hill f - mimo wszystko

• Najbardziej wyczekiwany tytuł 2026+

  Project: Robot

• Na czym grasz?

  PS5

• Goty

  KCD2 - bez konkurencji.

• Średniak roku

  The Alters

• Rozczarowanie roku

  Jan Ptaszek chciał mnie złapać za wacka.

• Najbardziej wyczekiwany tytuł

  GTA tylko na konsole w przyszłym roku, więc waham się między Blood of Dawnwalker a The Expanse.

• Na czym grasz?

  PC

Edytowane 2 godziny temu2 godz. przez Dalhi

GOTY 2025

1. Clair Obscur: Expedition 33 - Szczerze mówiąc mam już trochę dość tego zachwycania się Ekspedycją 33, bo ile można, ale kiedy przychodzi czas na wytypowanie Gry Roku, to uczciwie muszę przyznać, że nie mogę wybrać czegokolwiek innego. To list miłosny do wszystkich jrpgów, na których się wychowałem i za którymi tęsknię. Postacie, do których człowiek się przywiązuje, fabuła, która wciąga i muzyka, która zostaje z tobą na długo po wyłączeniu konsoli. Do tego mapa świata! Że niby w 2025 nie możemy mieć klasycznej mapy świata rodem ze starych fajnali, gdzie duży ludzik sobie biega i wchodzi do kolejnych lokacji? Możemy i to wciąż działa! Niby pierdoła, ale cieszy.

   Do tego giereczka zrobiona przez mały team z wizją i pasją, kupiona przeze mnie na premierę za śmieszne 180 zł. Który mamy rok? 2002? Tak się przez chwilę poczułem i za to Clair Obscur jestem wdzięczny. Oczywiście były też wady, jak słabszy moim zdaniem ostatni akt, czy dość monotonne korytarzowe lokacje i bieda social linki. Przymykam na to oko, biorąc pod uwagę budżet, jakim dysponowali.

2. Donkey Kong Bananza - może Switch 2 nie spełnił jeszcze wszystkich moich oczekiwań, ale Małpiszon pokazał, że magicy z Nintendo dalej potrafią robić zajebiste platformówki. Chociaż czy to w sumie platformówka? Po co kombinować, jak się gdzieś dostać, kiedy możesz po prostu zniszczyć wszystko dookoła? Muszę przyznać, że swobodna destrukcja otoczenia przyniosła mi masę frajdy i banan (ha!) nie schodził mi z ust. Gra wygląda uroczo, pełna kolorów, z fajnym, wpadającym w ucho soundtrackiem. A kiedy chciałem trochę poskakać, to zawsze były jeszcze pomysłowe etapy 2D. Znalazłem wszystkie banany, nie nudziłem się ani chwili.

3. Silent Hill f - z trzecim miejscem miałem trochę problem, ponieważ wyszło kilka tytułów, które mógłbym dać na najniższy stopień podium, ale ostatecznie miłość do serii zwyciężyła nad rozumem. Bo jak tu fan Cichego Wzgórza ma się nie cieszyć, kiedy dostał najlepszą oryginalną odsłonę od czasu Silent Hill 4: The Room? Chociaż podkreślę, że najlepszą fabularnie. Do gameplayu miałem i nadal mam mnóstwo zastrzeżeń, bo robienie soulsów, kiedy nie masz do tego ani umiejętności, ani budżetu, wydaje się nietrafionym pomysłem. Gratuluję odwagi, żeby spróbować zrobić coś inaczej, ale chyba jednak nie tędy droga.

   Na szczęście sama historia wynagrodziła mi całą resztę, a w sumie seria zawsze stała scenariuszem i nie inaczej jest tym razem. Hinako to świetnie napisana i zagrana protagonistka, która może dumnie stanąć obok Jamesa i Heather. Po trzykrotnym przejściu gry, zrozumieniu wszystkich wątków i wyłapaniu różnych niuansów, odłożyłem pada, odetchnąłem i pomyślałem sobie: "No, to jest Silent Hill."

Średniak roku

Urban Myth Dissolution Center - średniak straszny. Proste lokacje, prosta konstrukcja, krótka, z oszczędną grafą i muzyką. "Zagadki", które mają tylko jedno rozwiązanie, polegające na kliknięciu na wszystko co możliwe. Brzmi zachęcająco? Średnio. Czy bawiłem się całkiem nieźle, pracując w japońskim Archiwum X i badając absurdalne miejskie legendy w stylu nawiedzonego krzesła? Jeszcze jak.

Rozczarowanie roku

Ghost of Yotei - Ghost of Okej. Wszystko było tylko okej. Poprawna protagonistka, poprawna, bezpieczna fabuła. Muzyka, która nie przeszkadza, ale nie wpada też w ucho. Typowe side questy w stylu "porwali mi konia, proszę pomóż". Bieganie po dużej mapie i szukanie gówno-znajdziek, na szczęście chociaż liski można było pogłaskać. Skończyłem grę dwa tygodnie temu i już prawie nic z niej nie pamiętam. Nie spodziewałem się cudów, bo nie byłem jakimś ogromnym fanem Tsushimy, a i tak się trochę rozczarowałem. Mam wrażenie, że formuła third person action adventure open world cinematic experience od Sony trochę się wyczerpuje. To nie jest zła gra. Jest po prostu... okej.

Najbardziej wyczekiwany tytuł 2026+

Resident Evil Requiem - jak można nie czekać na nowego residenta, kiedy od czasu siódemki i rimejku dwójki Capcom tak dobrze opiekuje się marką? Jestem gotowy wrócić do Raccoon CIty i masakrować z pół obrotu Leonem wszystko, co się rusza. Wiecznie przekładane i przehajpowane GTAVI? Nie, dziękuję.

Na czym gram?

Sony PlayStation 5, Nintendo Switch 2