Rudiok

A wiesz, że sam poluję na taki garnek? Po wstępnym przesianiu ofert zerkam m.in. na te prostsze, które po prostu robią ryż. Jedyne co to mało tych tańszych ma miarkę więc trzeba wykonać trochę myślenia wrzucając ryż i wodę : https://www.amazon.pl/dp/B015P8JZF2 https://www.amazon.pl/dp/B00P2N6CBQ https://sushi-sklep.pl/garnek-do-ryzu-600ml Ale nie ukrywam, że kuszą mnie te kombajny też, ale trochę głupio mi powielać funkcje z wolnowara i to w niemałej cenie. Plus taki, że to już głównie full automat i zero zastanawiania: https://www.amazon.pl/dp/B07PQRBT5N https://www.amazon.pl/dp/B07Z81MJ1H

Tyś to jakiś Wojownik Maryi czy za dużo kofeiny o poranku? Ja nie rzucam prawd objawionych tylko dzielę się swoimi odczuciami. Lepiej mi się likwidowało przeciwników w takim Days Gone niż w TLOU2, ale to jest _moja_opinia_, nie aksjomat.

Bardziej mi o schematyczność chodzi i powtarzalność akcji. Mimo że można się fajnie pobawić pułapkami, bombami i skradaniem, tak lepiej jednak mi się walczyło ogółem w części pierwszej. Może to też przez to, że w dwójce jest więcej starć z ludźmi (a przynajmniej takie mam wrażenie), które generalnie wypadają słabiej.

Skończone, przesiedziałem w ciszy dobre kilka minut na napisach końcowych. Mocny i emocjalny rollercoaster oraz historia, która zostaje w pamięci. Graficznie - jakościowo majstersztyk, dbałość o detale na najwyższym poziomie. Jedyne do czego można się doczepić to monotonia lokacji. Całe Seattle to jedna szaro-bura, skąpana w deszczu metropolia a w oczy bije ciągle zgniła zieleń, metal i beton. Dobrze, że jest kilka etapów flashbackowych i w miarę odmienna Santa Barbara. Gameplay - jeden ze słabszych elementów wg mnie. Trochę na jedno kopyto wszystko - nowa lokacja, kilroom, zbieranie znajdziek, powtórz. Strzelanie strzelaniu nierówne, bo taki pistolet Ellie to one-shot one-kill, a z kolei Abby strzela kapiszonami. Są etapy wyróżniające się jak Ellie w podziemiach metra, Abby pod ostrzałem snajpera czy też w podziemiach szpitala, ale jako całość walki są jedynie przerywnikiem do opowiadanej historii. Fabularnie - odważnie, dojrzale, dotykając trudnego tematu zemsty, nienawiści i empatii, ale bez przechylania szali w żadną stronę. Wątki LGBT - nic a nic mi nie przeszkadzały bo były podane normalnie, bez krzykliwości i wycierania nimi twarzy gracza. Zresztą Lev okazał się jedną z lepszych i ciekawszych postaci w grze. Jeśli ktoś tylko dlatego oceniał grę na 1/10 to współczuję. Muzyka - pierdolone GOTY. Ta gitara, te uderzenia strun i muzyka wręcz przepełniona bólem. Główny motyw muzyczny normalnie aż ściska w gardle. Zajebista robota. Podsumowując - odważne widowisko, oparte na złożonych emocjach. Z trudnymi decyzjami i rozwiązaniami fabularnymi, które po prostu trzeba zaakceptować jako wizję twórców. Trudno mi nawet porównać do części pierwszej bo jednak obie gry mają zupełnie inną konstrukcję i inne tematy przewodnie. Grze daleko do ideału świetnie spinającego fabułę z gameplayem, ale za warstwę fabularną, prowadzenie historii, poruszane tematy i odwagę w łamaniu konwenansów należy się jej mocny szacun.

Andor, jak ty mie z każdym odcinkiem imponujesz Zero mieczy świetlnych, zero mocy, a klimat SW sączy się z każdej minuty. Już nawet nie dbam jak to skończą, ale te odcinki w kolonii to majstersztyk pokazania całego raka pod nazwą Imperium od środka. A przy dzisiejszym to aż się bliżej do ekranu przysunąłem. Szapo ba.

No raczej

No nie wiem nie wiem. Zobaczymy początkiem 2023 jak tarcz nie będzie i mleko się rozpędzi do 10 zł. Stamtąd to już sky is the limit.

Tak. Bialetti dopasowane wielkością do pożądanej ilości kawy. Jednak są dwa typy - te srebrne o cienkich ściankach (venus, kitty, musa), które są może małe i poręczne, ale lubi z nich kipieć i dość szybko się eksploatują i te solidniejsze jak Moka induction, które polecam bardzo.

Taki czeski cyrk - nikt nic nie wiedział. Kolejny numer po prostu nie pojawił się w kioskach, redaktorzy twierdzili, że to przerwa, niektórzy, że nie wiedzą o co chodzi. Jedni niby potwierdzali, inni dementowali, a prenumeratorzy zostali olani i nie szło się nigdzie dowiedzieć co i jak. I tyle, po prostu, było i nagle przepadło.

Z tym, którego imienia nie wymawia się. No ale serio, 7-9 trzeba trochę traktować jako fan fiction, albo jakiś elseworld o przygodach Jake'a Skywalkera.

Flashbacki mam z końcówki żywota NEO+.

Tylko może odpuść sobie ep. 7-9, bo jest szansa, że się zrazisz Idąc chronologicznie to między ep. 3 a 4 pasowałoby wcisnąć Solo, serial z Obi Wanem i Rogue 1.

Wyciekły tajne dokumenty opisujące procedurę decyzyjną RPP w sprawie stóp procentowych.

Developerzy przecież dopłacają do interesu to jak mają tanieć?

Jeśli nie będzie nawet minimalnej podwyżki to Glapa nas wsadzi do shinkansena w kierunku Zimbabwe.

Zacny NY slice. A przepis to gdzie? Jaki ser? Spowiadaj się.

The Good Nurse / Dobry opiekun - film twórców "Na rauszu", "1917", "Mindhunter" czy też "Penny Dreadful". W rolach głównych Jessica Chastain i Eddie Redmayne. Historia o tajemniczych zgonach pacjentów w szpitalach (i więcej lepiej się nie zagłębiać żeby na świeżo podejść). Jest klimacik, są dobrze zagrane role, bardzo oszczędne zdjęcia, szaro-buro, wręcz naturalistycznie. Samej historii wcześniej nie znałem, a oparta na faktach i to mrożących krew w żyłach. Spokojne 7/10 i aż dziwne, że tu akurat N maczał paluchy.

Same here jeśli chodzi o Enolę 2. To już nawet nie jest śmieszne tylko żałosne... Dobrze, że się chociaż od LGBTQWERTY powstrzymali. A The Stranger też już polecałem. Gęsty i mroczny klimat oraz niepokój przez cały seans. Good shit.

Inside Man - miniseria, 4 odcinki, za kamerą i scenariuszem Moffat, w obsadzie m.in. Tucci i Tennant. Po pierwszym odcinku się wkręciłem, ale później już trochę zachwyt opadł (głównie przez mocne stężenie deus ex machiny). Udany, ale nie aż tak, choć dobrze się ogląda, 6.5/10. Taki mix braci Cohen, Tarantino i trochę Sherlocka. Ciekaw jestem opinii jak ktoś też już oglądał.

Niestety, tego tematu w ogóle nie pociągnięto.

Nie no, źle nie było na Czarnym Adasiu. Mocno komiksowy, zarówno w scenariuszu (łopatologiczne prowadzenie widza, mnóstwo umowności) jak i w kadrach (slow-mo, niektóre sceny prosto z komiksów). Najbardziej zagrało JSA, Czarny Hawkman i Brosnan jako szefostwo i dwójka nieopierzonych Smasher i Cyclone, w sam raz żeby się nie pogubić w bohaterach, ale żeby każdy dostał chwilę dla siebie. W ogóle sceny z Fate najciekawsze i bardzo dobrze oddane z komiksów, marzyłby mi się solowy film z nim. No i nie sposób było nie czuć satysfakcji jak Adaś używał swoich turbo pięści. Przeglądając pierwsze recenzje i znając Gram_We_Wszystkim Rocka spodziewałem się większego paździerzu. A tymczasem mocny średniak z plusem.