Wredny

Ech... jakby trójkę wypuścili z M$owej niewoli to bym chętnie ograł, bo klimacik tam wydawał się ciut poważniejszy. A to? Jakieś festyniarskie, błyszczące, kolorowe, głupkowate badziewie. Grałem tylko chwilkę w DR2 i nie przemawia do mnie ten styl (no chyba, że w Lollipop Chainsaw, ale tam bohaterka ciekawsza).

Ale Ty wiesz, że piszesz o grze od UBI? Tak jak z Assassinem się postarali i znacząco dopieścili formułę, tak tutaj po raz kolejny dostaniemy reskin FC3 - do zrzygania...

He he he Dobrze wiedzieć, że nie tylko ja się autentycznie bałem - jest klimacik, nie ma co. Ostatnio grałem jeszcze w The Evil Within 2, ale to nie ten poziom, jeśli chodzi o zaszczucie. REVII autentycznie mnie stresował, aczkolwiek tak jak pisałem wcześniej - od momentu jak trafiłem do pokoju z "maszyną do pisania" i skrzynią, poczułem się jak w domu i niepokój się znacząco zmniejszył (choć oczywiście trzymał do końca). Jeśli chodzi o pytania: - Z psami nie pamiętam, ale to chyba tak 1/3 gry za Tobą - mi pierwsze (i jedyne jak na razie) przejście zajęło nieco ponad 12h, więc gra za długa nie jest - trudnych momentów jakoś nie pamiętam, ale ja grałem na Normal

W sumie znów praktycznie zero gameplayu, ale do METRO nie potrzebuję dodatkowej zachęty. Biorę na premierę bez dwóch zdań. Uwielbiam wszelkiego rodzaju post-apo, a ta seria to jeden z najlepszych przedstawicieli tego nurtu. Nawet ten "open world" mi nie przeszkadza - dzięki temu szykuje się większa różnorodność miejscówek i klimatów.

Jak się speedrunuje na Easy to tak

No raczej! A jak inaczej miałbym uzasadnić i usprawiedliwić przed samym sobą (wiecznie narzekającym na brak czasu, by ograć wszystko, co mnie interesuje) ponowne granie w tytuł, który przeszedłem dwukrotnie i wymaksowałem na 100%? Tylko trofea były moją wymówką - teraz nie ma takiej opcji, bo za dużo mam zaległości, by sobie patrzeć na te rude kłaki ot tak, bez żadnej nagrody

Jak już pisałem - tu nie chodzi o żadne ambitne podejście, tylko o spokojne granie swoim tempem, bez ciśnienia ze strony innych. I o wsiąknięcie w klimat. Gdy uznam, że solo z gierki wycisnąłem wystarczająco i natrafię na mur, którego samotnie nie sforsuję - wtedy skorzystam z zaproszenia Zresztą moja obecna sytuacja w domu uniemożliwia mi swobodne granie online w cokolwiek, więc to kolejny powód, dla którego trzymam się solowej rozgrywki. Po pracy odpalam gierkę na 2-3h i biegam po NY dla relaksu, a w weekend muszę przenosić się z konsolą do pomieszczenia ze zbyt słabym sygnałem wi-fi, więc pozostają mi tylko gry singlowe, nie wymagające połączenia z siecią. Stąd też nie czuję się na siłach, by zacząć z kimś grać, skoro za chwilę będę zmuszony go porzucić i kij wie, kiedy wrócić do wspólnej rozgrywki. Z tego też powodu odpuściłem całkowicie kupno Destiny 2, mimo że jedynkę uwielbiam. W The Division jest jednak dużo więcej zawartości dla samotników i zanim ją wyeksploatuję, może będzie już z tym moim sieciowym graniem trochę lepiej (oby z początkiem nowego roku).

Ech... Szkoda... No cóż - w takim razie żegnaj Aloy i do zobaczenia kiedyś, przy okazji sequela

Ale Wy piszecie takie oczywistości, że nawet nie chce mi się pisać, ze doskonale zdaję sobie sprawę Wiem, że towarzystwo i co-op są w tej grze niezbędne, ale póki mogę cieszyć się nią w samotności, mam zamiar to robić

Ja wiem, że później będę zmuszony korzystać z pomocy, ale chcę jak najwięcej sam poznać i zrobić. Lubię wykonywać misje poboczne, nawet jeśli to grind, bo jest klimacik, fajnie się strzela i człowiek się jara, jak wpadnie jakiś loot. Jest fajne uczucie takiego powolnego progresu. Jak już osiągnę 30.lvl, obalę wszystkie misje na Normalu to wtedy wiadomo, że będę chciał z kimś pograć - póki co - wolę sam.

Akurat do mnie ten argument nigdy nie przemawiał i przemawiać nie będzie. Jestem graczem singlowym od zawsze i tak mi jest najlepiej. Do tego jeśli gra posiada choć cień fabuły i konkretny klimat (a The Division posiada) to ludzie na Party skutecznie uniemożliwiają wczuwkę, zagłuszając odsłuchiwane audiologi, czy oglądane cut-scenki. Co-op jest dla mnie zabawny, dopiero gdy sam uznam, że wycisnąłem już wszystko i towarzysz nie jest mi w stanie zepsuć jakichkolwiek doznań.

No ja dopóki tej 30tki nie osiągnę to nawet nie tykam co-opa, więc wszelkiego rodzaju zaproszenia zlewam póki co Wiadomo, że dopiero od tej magicznej liczby zaczyna się właściwa zabawa, a do tej pory to wstęp, trening i wprowadzenie. Przerabiałem to już w Destiny, więc mnie ten schemat nie dziwi.

Ten fragment to esencja tego, czego w tej odsłonie nienawidzę. Ja grałem na "Do or Die!" i to była rzeźnia, a gdzie jeszcze jeden poziom wyżej? Killroomy niedopracowane, za dużo chaosu i przypadku, a za mało skilla.

To już będzie za późno, bo z Ultra Hard nie idzie zmienić w trakcie gry Ja nie wiem, jakie tu kozaki siedzą, ale ja się męczyłem na tym UH i całe moje NG+ można streścić określeniem "speedrun" - praktycznie wątek główny i tyle The Frozen Wilds odpaliłem już na Normalu i tak bawiłem się najlepiej. Nie mam nic przeciwko trudnym grom, splatynowałem 3 pierwsze części Soulsów, ostatnio The Surge i ogólnie lubię tego typu gierki, ale w takim niby banalnym Horizon było dla mnie za ciężko i nie widziałem potrzeby "wyzwania", bo w tym wszystkim ulatywała gdzieś przyjemność z grania. Od wyzwań to ja mam inne gry (jak już wcześniej wspomniałem), a tu miałem się dobrze bawić

W USA... W Europie 01.03.2017

Jak tylko zobaczyłem"Early 2018" na ostatnim trailerze to wiedziałem, że marzec. Ostatnio Horizon wyszedł właśnie w marcu, więc Sony trzyma się swojego harmonogramu.

No to właśnie wyżej pisałem, jakie wskazówki naprowadziły mnie na rozwiązanie tej zagadki - wystarczy sprawny mózg i umiejętność kojarzenia faktów

Będzie w PLUSie to się obada. Nie jestem fanem filmów z nikłą ilością gameplayu, ale raz na ruski rok lubię coś takiego odpalić i przekonać się, czy opowiadana historyjka jest ciekawa.

No pewnie tak, ale wiesz - miałem nadzieję na większą subtelność i zaskoczenie w tym temacie Zresztą nieważne - fajna akcja, nawet jeśli przewidywalna. Idealnie wpasowuje się w poryty klimat całości

Ja pierdzielę... Nieczytelna... Idź do okulisty - powinno pomóc. Rozumiem, że w pierwsze The Evil Within nie grałeś, bo tam taki filtr to przez 99% czasu gry był użyty. Dla mnie to świetny zabieg stylistyczny. Gdyby graficznie było ostro i oczoyebnie niczym w jakimś Uncharted czy Horizon, to klimat już w ogóle powędrowałby za okno. Zresztą akurat druga część TEW nie ma się czego wstydzić pod względem oprawy.

Sam sobie odpowiedziałeś

No motyw był spoko, ale mega przewidywalny, bo najpierw trailer pokazywał takie śmieszne stworzonko, któremu najwyraźniej to już zrobiono. Później w laboratorium Setha znalazłem notatki mówiące o takich eksperymentach i zbiornikach z... zawartością. Na koniec szybki rzut oka na okładkę gry i moje śledztwo otrzymało kolejny niepodważalny dowód. Szkoda, że trochę lepiej tego nie ukryli, ale może to i fajnie, że mogłem poczuć się jak Colombo i połączyć to wszystko w jedną zgrabną całość...

Zjedź windą grawitacyjną w kierunku Deep Storage, tam znajdziesz trupka z kartą, której szukasz.

Fak, a może tak jedynkę by wypuścili? Bo co to za "uzupełnienie kolekcji", kiedy nie ma pierwszej części? Rogue splatynowałem już na PS3, więc nie jestem jakoś specjalnie zachwycony tą informacją (choć znając siebie, pewnie to kiedyś kupię, by mieć wszystkie Assassiny z obydwu generacji na półce).

A ja mam właśnie zupełnie odmienną nadzieję