Wredny

TLG to chyba ze 3 przejścia minimum, a z Dishonored 2 nie wiem, ale przypuszczam, że minimum dwa, jak w "jedynce", na różne podejścia (stealth/bez zabijania i max rozpierducha).

Ja grałem w masę gier Ubisoftu, sporo z nich splatynowałem i zgadzam się z powyższym wpisem Mersiego - tzn rozumiem porównania, bo wiele mechanik jest bardzo podobnych, lub wręcz zaczerpniętych, ale Horizon praktycznie wszystko to robi lepiej, a jeśli nawet nie robi (nieszczęsne obozy bandytów) to ze względu na nikłą ilość w grze Guerrilla jest to po prostu mniej irytujące. A już żyrafy i rappel na linie z takowego >>>>>>> dowolna UBIwieża i skok do wozu z sianem - ta animacja za każdym razem wyglądała strasznie cool.

No cóż, co kto lubi - na mnie gra zrobiła dokładnie takie wrażenie, jak opisałem - po jej ukończeniu znów mam pustkę, bo każdy kolejny tytuł jest w czymś zawsze mniej zayebisty niż przygody Aloy. Praktycznie same pozytywne wspomnienia mam z przygody w Horizon, ale może to dlatego, że bardzo lubię sandboxy, a w tym dodatkowo oczarowała grafika, urzekł wykreowany świat i nie zawiodła fabuła (np takie GTAV też miło wspominam, ale bardziej ze względu na ilość atrakcji i świat, bo warstwa fabularna jest zupełnie nijaka np.). W każdym razie idealny tytuł po skończeniu Wiedźmina 3 - przegryzanie tęsknoty za Geraltem każdą inną grą to słaby pomysł, bo przez długi czas nic się człowiekowi nie podoba, a Horizon jednak dał radę (pewnie jeszcze Zelda by dała, ale nie posiadam konsol Nintendo).

To jest punkt wyjścia. "Superancka fabuła" to sposób, w jaki dookoła tego pomysłu zbudowali całkiem sensowną opowieść i jak podali to graczowi, by ten chciał odpalać misję za misją, byle tylko dowiedzieć się "co było dalej".

Jak już coś kupuję, to zostaje w kolekcji, więc dzięki za radę, ale nie skorzystam :) Tylko kiedy w to wszystko grać, jak takie sztosy w tym roku wyszły? Ech...

No ja się spiąłem na zaliczenie poprzednika i nie żałuję, dzięki temu zupełnie inaczej odbieram Automatę, nawet jeśli wspomniane wyżej występy znajomków to w pierwszym przejściu zaledwie coś na zasadzie Easter Egga (być może w następnych przejściach będzie tego więcej - nie potwierdzać i nie zaprzeczać - sam chcę się dowiedzieć). W każdym razie znajome nazwy surowców, różne smaczki w lokacjach, samo to wystarczy, bym mógł stwierdzić, że z ogranym poprzednikiem Automata zyskuje dość znacznie. Teraz lecę drugie przejście, ale strasznie tęsknię za , gdybym był księdzem to pewnie bym się ze . No i czy 9S ma możliwość używania drugiego miecza? W sensie, że brakuje mi mocnego ataku.

Wiem, wiem, lekki trolling :) Przed NieR Automata poświęciłem ponad 70h na pierwszego NIERa, więc w przypadku Deusa też na pewno nie zagram w drugą część, zanim nie ogarnę poprzednika :)

To i ja mam pytanie - zrywać folię z Mankind Divided, jeśli wciąż nie ukończyłem Human Revolution? :P

No bo to NIE JEST WIESIEK... To typowy RPG od Bethesdy, oparty na eksploracji, często podobnych miejscówek, czytaniu masy notatek i zbieraniu ton żelastwa, które później sprzedajemy u kupców. Jeśli wcześniej zagrałeś w W3 to... małe szanse, że SKYRIM zrobi na Tobie pozytywne wrażenie. Ja miałem to szczęście, że najpierw ograłem grę Bethesdy, więc byłem zachwycony, ale po Wieśku już bym się na pewno nie jarał :)

Ha! Opłaciło się przerwać granie w Automatę na rzecz poznania poprzedniej części (i to w odpowiednim momencie fabularnym, gdy jeszcze nic się nie działo). Właśnie spotkałem trójkę starych znajomych. Najpierw w zarośniętym centrum handlowym , a przed chwilą, w obozie ruchu oporu, Kuźwa, no przecież gdybym nie zagrał w starocia, to te dwa spotkania spłynęłyby po mnie, jak po kaczce, a tak morda mi się cieszy :)

O "skipowaniu filmików" pisałem na zasadzie skrótu myślowego, ale jest tu parę takich ancymonów, co to "grają po nocach, gdy percepcja nie ta", połowy rzeczy nie przeczytają, nie wysłuchają, a później "gra dziurawa fabularnie", albo "to lekko bez sensu, a to niewyjaśnione".

Narzekają tylko ci, którzy muszą na siłę się do czegoś przyczepić (że odtwórcze, że UBIszajs, że beka z fabuły, mimo że skipuję filmiki). Reszta prawilnie gra w jeden z klejnocików tej generacji i cieszy się każdą spędzoną tam chwilą.

I to jest właśnie piękne - każdy gra jak lubi, bo gra oferuje sporo fajnych możliwości i masę przydatnych gadżetów. Ja też raczej z łukiem, ale uwielbiałem związywać linami, rzadko kiedy używałem natomiast jakiegoś elementala - chyba tylko zamrażanie na Rockbreakery, bo się wtedy wolniej pod ziemię chowały.

Równie dobrze można napisać, że fabuła inspirowana "serią" NIER.

Aczkolwiek ma swoje momenty. Ale fakt - FC3 prezentowało się lepiej na starej generacji.

Dalej będzie tak (moja opinia po ukończeniu):

Heh, nie spodziewałem się hiszpańskiej inkwizycji :) To nowe konto, stare zbanowali, bo komuś nie spodobał się użyty jako PSN ID cytat z polskiego przekładu Pulp Fiction :)

OK, historia była spoko, motyw z Kesslerem to niezły mindfu.ck i "na premierę" gra mogła "robić". Ja jednak ogrywałem ją dużo później, w międzyczasie zaliczając naprawdę ładne i rozbudowane sandboxy, stąd pewnie moje wrażenie "amatorszczyzny".

Może i tak, ale "delivery" było mierne - jakieś statyczne obrazki (mam gdzieś, że to było "klimatyczne", na kilometr waliło niskim budżetem), generyczny projekt głównego bohatera, nijakie miasto i "różnorodność" misji godna pierwszego Assassina (do tego przez brak cut-scenek każda z nich przypominała jakiś side-quest robiony na generatorze misji rodem z inFamous 2). Zdecydowanie bardziej podobał mi się rozmach i dopracowanie dwójki - od razu widać, że ludzie z Naughty Dog udzielili sporo pożytecznych rad Suckerom, bo marka tą odsłoną weszła do segmentu AAA.

O to to to! Nic dodać, nic ująć - ten filmik to dokładnie moje odczucia po przejściu U3. Mylisz się. A powody zawarte są w filmiku powyżej - w skrócie - zły pacing i brak scenariusza. U3 to fajny teledysk, ale jako całość nie trzyma się kupy, więc porównywanie go do IDEALNIE wyważonej pod każdym względem "dwójki", jest nie na miejscu.

Jeszcze [PROTOTYPE], no i SpiderMany :)

Dla mnie największy ból, że The Following nie można zacząć jakąś defaultowo dopakowaną postacią, jak dodatki w Wieśku - uwielbiam Dying Light, ale nie mam czasu ponownie jej przechodzić, by poznać dodatek, który bardzo chciałbym poznać...

No ja wtedy pierwszy raz z tak bliska widziałem tak ostrą rozdziałkę na moich 55" :D

Pomiędzy jedynką a dwójką jest przepaść w każdym aspekcie i to na korzyść tej drugiej - silnik, miasto, konstrukcja misji, sposób narracji, ba! - nawet bohater, który w jedynce był tylko placeholderem na jakiś konkretny projekt (ale najwyraźniej zapomniano go podmienić i tak już został), w dwójce zyskał wygląd Jasona Stathama i jakoś od razu go polubiłem. Nie wspomnę już o angielskim dubbingu, bo to chyba dzięki temu poczułem do niego natychmiastową sympatię (w jedynce Sony Polska "uszczęśliwiło" graczy obowiązkowym polskim dubbingiem). W każdym razie jedynka to taki na szybko klecony projekt, który sprawiał wrażenie naprędce kleconego w jakimś edytorze dla amatorów. Dopiero dwójka to prawdziwa produkcja AAA i to właśnie pomiędzy tymi częściami nastąpił prawdziwy skok jakości. Second Son to tylko zmiana bohatera, wyższa rozdzielczość i więcej polygonów. Porównanie do GTA chybione, bo tam mnogość atrakcji, a także rozbudowanie miast wraz z terenami przyległymi to poziom dla serii inFamous nieosiągalny. Po prostu jak w każdej części robisz dokładnie to samo (czyść sektor po sektorze, osłabiaj wrogie siły, na końcu przejmij jakiś generator, który oczyści ten fragment mapy - powtórz razy 20), to naprawdę mam gdzieś, że w jednym mieście było molo i kawałek morza, a drugie to Seattle z tą słynną wieżą widokową.

A teraz wywal słowo "inny" i masz dokładnie to samo. Co z tego, że podmienili assety na inne modele, jak cała reszta to dokładnie to samo? To ja już wolę Assassiny, w których oprócz miast, przynajmniej zmieniają się czasy. Co to za różnica, po jakim amerykańskim city biegam? :)