Papaj

The Banner Saga Udało mi się skończyć to cudo ufundowane przez graczy za pomocą Kickstartera. Licznik na Steamie pokazał 14h, z czego warto dodać, że parę razy rozgrywkę powtarzałem od checkpointa( w grze nie ma zapisu w dowolnym momencie) oraz to, że dużo z tego czasu poświęca się na walkę. Fabuła gry wyróżnia się na tle ostatnich mainstreamowych produkcji jak Mass Effect czy Skyrim. Nie ma w niej miejsca na bohaterstwo, wybrańca, czy zagrożenie dla świata, gdzie gracz musi wszystkich uratować. Jednak z postaciami można się przywiązać tylko poprzez ich przydatność w walce. Gra jest za krótka i interakcja z postaciami nie została rozwinięta na tyle, aby je lepiej poznać lub też polubić. To duży minus według mnie, tym bardziej biorąc pod uwagę to, że fabuła miała być ważnym elementem produkcji. Mamy dwie kampanie. Giganta Hakona oraz myśliwego Rooka. Kampania Varla( tak w grze nazywają się te tytany), charakteryzuje się ogromną ilością bitew i mniejszą ilością tekstu do czytania(co jest też rozgrywką ale o tym za chwilę). Grając myśliwym i jego córką mamy sytuację odwrotną. Jest to część gry kompletnie przegadana. Do tego stopnia, że jedynym źródłem zdobycia punktów sławy( za jego pomocą kupujemy surowce, przedmioty lub możemy ulepszać wojaków) jest czytanie tekstu i umiejetność wybrania właściwej opcji dialogowej. Ale do rzeczy, rozgrywka w tej grze wygląda tak, że obserwujemy naszą karawane, podróżując z miasta do miasta. Ona jedzie sama, my jej nie poruszamy. W momentach przygotowanych przez twórców, dochodzi do wydarzeń, które albo kończą się walką albo możemy wybrnąć z nich za pomocą 4-5 opcji dialogowych. Z tym, że nie zawsze wybranie dobrej opcji da nam jakiś pożytek. Najczęściej dostajemy surowce, ludzi do karawany, a bardzo często nie dostaniemy nic. Jest to o tyle ważne, że jak już wspomniałem za punkty sławy możemy kupować przedmioty lub awansować bohaterów. W kampani Hakona nie stanowi to problemu, ponieważ jest tu mnóstwo walk, a wygrywając walki dostajemy punkty( bitew można często uniknąć). Jednak w drugiej części gry jest to już problem, dlatego że, jako myśliwy musimy opierać się na dialogach i mieć szczęście, że wybrana opcja będzie najlepsza. Bardzo często kończy się to jednak tak, że tracimy surowce lub ludzi do karawany. Bo w naszej karawanie mamy podział na żołnierzy, varli i zwykłych chłopów. Jeżeli nie będziemy dbać o karawanę( znaczy nie zadbajmy o kondycję grupy, czy stracimy surowce), to z karawany zaczną głodować ludzie i zacznie ich ubywać. Jest to ważne, ponieważ w momencie ataku Dregdów( główny zły w grze), gra przelicza ile mamy żołnierzy i varli i jeżeli Dregdów będzie więcej, to możliwe, że walki nie wygramy. To mnie niezwykle wkurzało, w końcówce gry nie wiedziałem już czy dbać o karawanę, czy o awans bohaterów. A ostatnia potyczka w grze jest trudna i warto mieć wypasioną ekipę. Walka w grze jest w miarę prosta, każdy wojak posiada punkty Siły i pancerza, przy tym siła to jednocześnie zdrowie. Bajer polega na tym, że trzeba najpierw pozbawić wroga jakiejś części pancerza, żeby mieć większe uderzenie w zdrowie. Waląc w zdrowie bez pozbycia się pancerza nic nam nie da. Są też punkty willpower i zdolności specjalne wojaków, ale o tym mi się już pisać nie chce. Dla mnie jest to zmarnowany potencjał. Bardziej taka beta, przed kolejnymi odsłonami. Skoro już twórcy zdecydowali się na bajkową oprawę( jest świetna), to powinni zobrazować najważniejsze wydarzenia w grze za pomocą rysynków czy komiksów, a nie w formie tekstowej. Bardzo dziwnie to wygląda, jak w ważnym momencie gdzie tracimy bohatera, musimy sobie wyobrażać scenę, a całości dowiadujemy się z tekstu. Bardzo chciałbym aby kolejne odsłony były mniej przegadane, a bardziej obrazkowe Takie mocne 7/10.

Wczoraj pojawiło się trochę nowych zapowiedzi. Z nich można wywnioskować, że zapowiada się na czołówkę gier tej generacji konsol. Szkoda, że do 25 Lutego jeszcze trzeba poczekać.

Polacy narzekają tak samo dużo jak inne narody. Więc z łaski swojej przestań powtarzać te chore Polskie stereotypy, bo tylko się ośmieszasz.

W sumie też mogę pograć.

A więc, to był bug. Co ciekawe takich sytuacji, gdzie " złamałem grę" miałem ze 3. Wskoczylem na jakąś platformę i nie mogłem wrócić na ścieżkę główną. W Sony niech zainwestują w lepszych testerów. Najpierw afera z zapisami i nieruchomi przeciwnicy po wczytaniu save w TLoU a teraz to! W całym GTA5 z jej ogromem świata, spotkałem się tylko z jednym irytujacym błędem. Co do samej gry, to rozkręca się dopiero pod koniec, kiedy wszystkie fukcje Vity idą w ruch. W ogóle nie rozumiem MM, dlaczego przez bite 70% gry z funkcji Vity dali jedynie tylni panel i ekran dotykowy jako główne atrakcje w kwestii gameplayu? Przecież to w jaki sposób trzeba manewrować samą Vitą, że przeszkoczyć z platformy na platformę jest imponujące. Połączone z innymi możliwościami systemu daje efekt piorunujący. Gdyby Ninny miało robi gre na Vitę, zrobiliby game changera, o którym mówiłoby się przez lata, tak samo jak o serii HL, czy Thief. Samo gra przez wikszość czasu jest zmarnowanych potencjałem. To powinno wyladać przez całą grę tak, jak zaczyna się rozdział The Traveller. Samo koniec to już majstersztyk, pokazujący moc i potencjiał Vity. Tylko sobie to wyobraźcie. Darksiders 3 wychodzi na Vitę. Jako specjalną moc macie możliwość przez piętnaście sekund być grawitacją. Wy stajecie w miejscu, na planszy gdzie jest masa bolców i kolców, przesuwacie Vitą w celu zmiany pola grawitacji, spychając przeciwników na ostre bolce. Vita to jeden z najlepszych systemów do gier na rynku, właściwie zabite przez Sony.