LukeSpidey

Według gry na casualu jazda jest łatwiesza, uszkodzenia pojazdu nie wypływają na jego prowadzenie, zużywa się mniej paliwa, no i ładowanie jest automatyczne na większości stacji ładownych. Cały urok tej gry ulatuje na tym poziomie. To nie tak, że od razu to inna gra i w ogóle, ale jednak hardcore ma ten cudowny pierwiastek, którego po prostu trzeba zasmakować. P.S. No i na hardcorze wpada więcej pucharków za ukończenie mapy.

Zacząłem. Pierwsze wrażenia bardzo pozytywne, ale tu oczywiście nie mogło być inaczej. Po około godzinie grania mogę napisać, że gra próbuje poprawić każdy aspekt poprzedniczki. Czuć, że to kontynuacja, ale jednocześnie czuć również coś nowego w samym prowadzeniu pojazdów. Świat gry to zupełnie inna liga. Rozbudowano dosłownie wszystko tym samym zachęcając do eksploracji. Krótko - jest co robić i już zacieram ręce. Oj będzie się działo.

Polecam robić kampanię na hardcorze. Poziom Casual ma jednak kilka uproszeczeń, które potrafią odebrać jakieś 20% doświadczenia płynącego z gry.

To samo. Czekam, aż pokażą ten nowy system walki, bo to co było w Odyssey i Origins to suche drewno i wiury.

Mam ten sam problem, ale wiem, że najpierw ogram Wildlands a potem Breakpoint. Ja po prostu nie lubię zaczynać od środka.

To już oficjalne! Nowy poziom żenady osiągnięty. Korewa, malować kilka godzin obrazek na streamie, żeby zapowiedzieć zwiastun na jutro.

Wskoczyła nowa promocja na PSStore: https://psprices.com/region-pl/discounts/?sort=date Widzę kilka zacnych tytułów w zacnych cenach. Chyba dzisiaj wydam ponad 2 stówki jak nic.

I cholernie satysfakcjonujący.

Wygląda to trochę jak słaba podróba RE2Remake.

Na bank pójdą w mitologię. W Origins gracze chwalili DLC z nadnaturalnymj elementami to w Odyssey takowe pojawiły się już w podstawce, a potem jeszcze rozwinięto je w DLC. Tutaj będzie tak samo.

Jak chcesz iść chronologicznie to lepiej grać w takiej kolejności jak wychodziły dodatki.

Słowo klucz: ONE Ja jestem na PS3/PS4, więc trochę boję się odpalać na czarnulce, aby nie dostać pikselozą i klatkarzem po oczach.

No to czekam na pełną wersję z poprawkami i jazda.

Obmyślać w robocie strategię jak przejechać 600 m na Alasce? Nie, nigdy tak nie miałem.

Ktoś coś przebąkiwał, że remastery mogą być szykowane. Zaraz sezon ogórkowy, więc idealna pora na takie tytuły. Poza tym takie gry wchodzą do sprzedaży na chwilę przez zapowiedzią, więc ja bym się jeszcze wstrzymał z odpalaniem wersji X360 czy PS3 i zaczekał.

@Wredny napisz jak ten Stranded Deep na PS4, bo też chcialem kupić, ale czytalem opinie, że to popłuczyny wersji PC.

4 września 2020 chyba.

Wczoraj zacząłem na fali FC5. Myślę sobie, że póki mam ochotę to pocisnę, bo ND jest krótezy, więc pewnie w kilka dni się uporam. To co rzuca się w oczy oprócz stylistyki to przede wszystkim rzucenie leveli na przeciwników. Jak masz broń na poz. 1 to się zestrasz a nie ustrzelisz nic na poziomie 3. Tym samym cała wolność dana graczowi w FC5 tutaj nie ma miejsca. Po prostu dopóki nie osiągniesz 3 poz. to nie ma co się zapuszczać w rejony na tym poziomie. I jest to zayebiście słabe. Wczoraj miałem starcie z niedźwiedziem na 3 poz. i nawet w czołgu na 1 poz. nie dałbym mu rady. Co oni w tym Ubi odyebali w tej kwestii to do teraz zachodzę w głowę.

Obejrzałem sobie 25 minutowy filmik z rozgrywki/zwiastunów i włączyło mi się jaranko. Jak wcześniej ta gra mnie w ogóle tak teraz czekam. Oczywiście dalej hejtuję grę jako usługę, ale w jednym z ostatnich zwiastunów narrator wiele razy podkreślał słowo "solo" mówiąc o grze, więc jest szansa, że samotny gracz jak ja odnajdzie się w tym tytule.

I to jest zdrowe podejście. Też jestem zwolennikiem kończenia jednego zanim zacznę drugie. Mój znajomy kiedyś ogrywał Asasyny od tyłu i potem narzekał, że im niższy numerek w tytule tym gorsza gra.

Jestem gotowy. W MudRunnerze zostało mi do wbicia jedno trofeum, aby uzyskać 100%. Niestety jest to najnudniejsze trofeum w historii, czyli zrobienie 10 km wzdłuż wybrzeża USA., Jak mnie wkuriwiają trofea, które nie są dostosowane do mechaniki gry.

To można brnąć dobrze.

Ukończyłem Far Cry 5 w 10 dni. Dodam, że Far Cry 4 zajęło mi ponad 2 lata. Jest postęp. Gierka dużo lepsza od czwórki, ale nie ustrzegła się mega głupot. Więcej w właściwym temacie.

No i ukończyłem. Zajęło mi to 10 dni, a osiągnąłem prawie 100% ukończenia tylko w jednym z trzech rejonów. Gra dużo przyjemniejsza niż FC4, ale to zdecydowanie przez umiejscowienie gry w bardziej "cywilizowanym" obszarze świata. Hrabstwo Hope w Montanie jest naprawdę piękne. Największe wrażenie zrobił na mnie rejon Johna, gdzie przed naszymi oczyma rozpościera się ogromna równina zasiedlona przez pola i farmy. W bardziej górzystym rejonie Faith czy leśnym u Jacoba nie było już takich widoczków, ale każdy z tych rejonów jest na swój sposób wyjątkowy. Przyznam, że w końcówce już pędziłem do zakończenia i nie zrobiłem kilku głównych misji i kilku zadań pobocznych. Zupełnie odpuściłem sobie aktywności poboczne poza tymi, które były potrzebne do pchnięcia fabuły lub zdobycia pucharka. Uważam, że jest to błąd na poziomie projektowania gry, bo zapełnienie paska, który pozwala nam zmierzyć się z jednym z trzech bossów w grze jest bardzo szybkie i wymaga od nas zrobienia naprawdę niewielu rzeczy. Myślę, że ludzie z Ubi nie chcieli wpaść w pułapkę wymuszania na graczach robienia za dużo, aby pchnąć fabułę do przodu. Gra ma jeden, wielki i irytujący problem i to jest opowiadanie historii. Główny wątek fabularny w ogóle się nie zazębia z tym, co oferuje świat i tym, co w nim robimy. I niestety tutaj to widać bardzo wyraźnie. Zupełnie tak, jakby grało się w dwie różne gry. W swobodnej eksploracji nasz protagonista to maszyna nie do zatrzymania. Eliminacja po cichu czy z hukiem nie stanowi dla niego wyzwania. Natomiast, kiedy pojawia się czas na misję fabularną to z automatu (czytaj: z dupy) jesteś łapany i trafiasz w ręce antagonistów, którzy nie robią z tobą nic. Ty siejesz zniszczenie i zamęt w ich szeregach, a oni cię łapią, głoszą jakieś swoje urojenia i potem wracasz jak nigdy nic do otwartego świata. Zero logiki. A najgorsze jest to, że gra traktuje gracza w tych momentach jak kompletnego idiotę. Przyznam, że nie raz miałem ochotę przeklikać przez ten nudne monologi i momenty w grze. Odnoszę wrażenie, że Ubisoft chce zjeść ciastko i mieć ciastko. Tak bardzo zachłysnęli się tym, że w FC3 stworzyli niezapomnianą postać Vaasa, że teraz w każdej grze próbują tego samego, ale nie widzą, że na płaszczyźnie narracji zupełnie się wykładają. Ucierpiał już na tym Pagan w FC4, gdzie jego rola sprowadziła się do mocnego prologu i tyle. Potem już był tylko głosem w radio z dow(nene)em od czasu do czasu. Wydaje mi się tworząc kolejne odsłony wszystko zaczyna się od tego, że nakreślają antagonistę a potem próbują wokół niego budować świat gry. No i niestety to tak nie działa. Niestety moje podejście do grania, czyli w sumie ogrywania gier długo po premierze wiąże się z tym, że ciężko uniknąć spoilerów i końcówka, która tak bardzo miała być szokująca było tylko przypieczętowaniem gry w moim przypadku. Całość zapoilerowało mi wydanie gry/dodatku Far Cry New Dawn, więc wiedziałem, czego spodziewać się po finale FC5 i w sumie do niego dążyłem. Ale tak jak piszę, nie było zaskoczenia. O wiele bardziej podobało mi się to drugie zakończenie, o którym się nie mówi, a które sobie obejrzałem na YouTube. Na koniec łapało no za jaja. No i oczywiście to sekretne "zakończenie", które po zobaczeniu dwóch pierwszych nabiera całkiem fajnego charakteru. Cieszą mnie zmiany wprowadzone w mechanice rozgrywki. Ten Far Cry jest bardzo podobny do poprzednich dwóch odsłon, ale jednoczenie zaskakująco inny. Pozbycie się minimapy sprawia, że bardziej czytamy otoczenie. Łapałem się na tym, że w FC4 jadąc pojazdem cały czas gapiłem się na minimapę. W FC5 natomiast rozglądałem się po otoczeniu, aby się nie zgubić. Oczywiście deweloperzy wrzucili w ramach rekompensaty kilka ułatwień jak np. linia na drodze wiodąca do celu, ale można było nie korzystać z tej opcji. Rozczarowany byłem trochę arsenałem do dyspozycji. Na początku gra rzuca nam karabin maszynowy i wydaje się, że to najlepsze rozwiązanie. Jednak naprawdę fajne bronie odblokowuje się dopiero dalej w grze i wtedy zaczyna się prawdziwa jazda. Od drugiego rejonu w moim wyposażeniu znajdowały się snajpera z tłumikiem, strzebla z tłumikiem, pistole z tłumikiem oraz łuk. Skoncentrowałem się na cichej eliminacji celów, a kiedy dochodziło do otwartej wymiany ognia strzelba była bardziej skuteczna niż karabin. Sześć kul w magazynku równało się sześć trupów, a przy karabinie sześć trupów to dwa magazynki. Na osobną uwagę zasługuje również muzyka. Jest po prostu świetna i idealnie trafia w klimat gry. Na szczęść kupiłem wersję deluxe, więc z grą otrzymałem również ścieżkę dźwiękową, którą będę sobie umilał podróż do pracy i z powrotem. Koniec końców jestem zadowolony, że nie zwlekałem dłużej po ukończeniu FC4. Gra okazała się lepsza i teraz zrobię sobie krótką przerwą od serii a potem wracam do New Dawn.

Powiedziałbym, że bardziej kolorowa. MudRunner przytłaczał wypranymi, ponurymi kolorami. Do tego dochodziły samochody ZSSR i pełna komuna pachniała jak nigdy. Miało to swój klkmat. Już dodatek American Wilds poszedł w inny styl, bardzie amerykański.