LukeSpidey

Mnie też kusi. Może nie najdroższa. Poczekam jednak, aż embargo zejdzie i zacznie się wysyp opinii i recenzji. Wtedy zadecyduję, czy brać czy czekać na mocne przeceny. Moja chęć zakupu gry kierowana jest w dużej mierze chęcią pomocy deweloperom, bo słaba sprzedaż może się dla nich źle skończyć, a swego czasu dali mi jedne z najlepszych gier w historii branży.

Zacząłem grać kilka dni temu na XSX. Na liczniku jest już ponad 20 godzin, a ja sobie idę powoli z wątkiem głównym i w dużej mierze skupiam się na zadaniach i aktywnościach pobocznych. Powoli też zaczynam oswajać się z mechanikami w grze oraz mechaniką rozgrywki. Wciąż uważam, że ta gra byłaby lepsza gdyby była z perspektywy trzeciej osoby, ale to tylko indywidualna preferencja. Świat gry bardzo fajny, miasto potrafi zachwycić, ale odnoszę wrażenie, że raczej wieje pustkami. Zapewne to wina konsol. Na razie nie trafiłem na jakieś większe niedoróbki czy błędy, które by mnie zniechęciły czy popsuły doświadczenie, lecz kłują w oczy chociażby przenikające się obiekty. Postacie potrafią przejść przez pojazd czy innych NPCów. Po dłuższej chwili da się również zauważyć, że na rynku jest wiele innych gier, które dużo lepiej radzą sobie z ruchem ulicznym. Ale pomijając tych kilka niedoróbek na pochwałę póki co zasługuje historia. Jest poważna, wciągająca, intrygująca i przede wszystkim nie traktuje gracza jak idiotę. Do tego jej wielowątkowość sprawia, że chce się poznać ją od każdej strony. Nie do końca leży mi jednak system dialogów. Twórcy oprócz głównej opcji dają jeszcze dodatkowe, żeby bardziej poznać historię czy rozwinąć dialog, ale niestety zauważam, że często te dodatkowe opcje nie do końca zazębiają się z tonem wypowiedzi czy relacją między postaciami. Wiadomo, że nie trzeba tego klikać, ale ponownie w innych gra tego typu nie rzuca się to tak bardzo w oczy. Niemniej jednak na razie bawię się bardzo dobrze i mam nadzieję, że pozostanie tak do końca.

Mierzią mnie artykuły na 10,000 znaków o niczym, gdzie istotna informacja może się zamknąć w jednym zdaniu. Zatem, o co chodzi? Nie wysłali kodów do recenzji, czy co?

No to ja polecam Kingdom Come od Waida i Rossa. To absolutna klasyka i komiks wręcz obowiązkowy. No, ale w tym temacie ze świecą w ręku szukać kogoś, kto tego jeszcze nie czytał, right?

3. odcinek Insidera od Rocksteady, który skupia się głównie na rywalizacji między graczami i zawartości po ukończeniu kampani.

Jest sprawa. Konsolę XSX mam ustawioną na polski region i tym samym język konsoli to polski. We wszystkie gry gram jednak tylko po angielsku i kilka razy zdarzyło się tak, że pierwsze uruchomienie gry włączało ją po polsku szczególnie, kiedy gra ma polski dubbing. Muszę też przy zmianie języka na angielski pobrać stosowną łatkę językową. Czy w związku z powyższym da się gdzieś w opcjach konsoli ustawić, aby gry uruchamiały się, czy też pobierały automatycznie, w języku angielskim bez zmiany języka konsoli?

Jakby wrzucili na Steam to sprzedaż na pewno pozwoliłaby dostać się grze do top 10.

Skończyłem fabułe i większość misji pobocznych, grobowców oraz wszelakiego zbieractwa. Wrócę jeszcze dzisiaj na chwilę, aby poczyścić mapy, ale trzeba napisać, że choć gra powinna się bronić jako, że jesr ostatnią częścią trylogii to jednak fabularnie coś nie pykło. Motywacje głównego złola to już kompletne fantasy bez krzty realności. W Rise rodzeństwo podążało za czymś niemal namacalnym i w sumie chciało się poznać prawdę, czy prorok faktycznie istnieje. Tutaj całe to ukryte miasto i bajeczka o katakliźmie ze srebrnego pudełeczka była mocno naciągana, nawet jak na standardy serii. Już w pewnym momencie nawet teoryzowałem, że pudełko mogło być technologią pozaziemskiej cywilizacji służące do terraformowania planet. Na plus więcej grobowców. Na minus fakt, że dosłownie wszystko było obsrane pułapkami i wyglądało jak z horroru. Czy w tamtych czasach nie dało się budować miejsc ostatniego spoczymku bez potrzeby szpikowania wszystkiego śmiercionośnymi mechanizmami? Nie pamiętam, aby podobna myśl towarzyszyła twórcom przy okazji TB2013 czy Rise. Tutaj podchodzi ten element niemal pod karykaturę. Rozumiem, że to tylko gra i w ogóle, ale litości. Podsumowująć, gra ma swoje momenty, ale na koniec dnia jest jednak rozczarowujaca w wielu aspektach.

Masz na myśli przeĵście całej wieży 8 razy, czy 8 podeĵść?

Akt 3. ukończony. Gra po zamknięciu historii sprowadza się do masterowania poszczególnych poziomów i kompletowania znadziek, więc myślę, że te prawie 60 godzin spędzonych w grze to wystarczająca ilość, aby docenić tę nietuzinkową pozycję. To jest jedno z tych niewielu growych doświadczeń, które zapamiętam na bardzo długo. Spróbuję jeszcze pobawić się trochę z wieżą, ale już bez większej spinki.

Teoretycznie skończyłem. 6. biom padł za pierwszym razem. Niestety lista pucharków wciąż pokazuje, że w grze jest jeszcze dużo do zrobienia, a ponieważ mechanika rozgrywki jest miodna, zamierzam jeszcze wrócić na Atropos i spróbować swoich sił z kolejnymi wyzwaniami. Wspaniała gra.

A mam jeszcze jedno pytanie. Czy da się jakoś wrócić do 1, 2 i 3 biomu? Teraz jestem w 6., ale wcześniej po śmierci cofało mnie zawsze do 4.

Czy jak się pokonało bossów to walcząc z nimi po raz kolejny dostajemy jakieś lepsze fanty do zabawy? Czy w ogóle opłaca się walczyć z nimi ponownie?

Usiadłem o 23:00 z zamiarem ostatniego podejścia. Doszedłem do wniosku, że jak mi się nie uda to odstawię grę na kilka dni z zamiarem odpoczynku i świeżego podeĵścia. Godzinę później 5. biom został przeze mnie podbity za pierwszym podejściem. What the actual fuck?! Nie ukrywam, że broń, którą dość szybko znalazłem (rakieta z mocnym bonus damage i pociskami rykoszetowymi na full auto) bardzo pomogła. Przedzierałem się przez wrogów jak nóż przez ciepłe masło. Po drodze złapałem jeszcze astronautę i z 200% życiem oraz dwoma dużymi apteczkami wkroczyłem do 6. podwodnego biomu. Ale to zostawiam sobie na kolejny wieczór. Stay tuned folks.

@Square Ulepszenie już odblokowałem. Generalnie problem mam z każdym pokojem, niezależnie, które drzwi otworzę. Z reguły przebijam się przez pierwszy killroom, a potem tylu robi się przeciwników, że albo wyprztykuję się z zasobów leczniczych, albo padam jak mucha. Skok poziomu trudności jest bardzo duży, bo 4 biom nie sprawia mi większych problemów. Mam pytanie odnośnie broni. Co zadaje większe obrażenia? Broń na wyższym poziomie czy broń na niższym poziomie, ale z podbitym Bonus Damage? Upodobałem sobie karabinki albo wyrzutnię rakiet, ale widzę, że na 5 biomie obrażenia, który kosiły wrogów na 4 biomie już takie nie są.

Ten 5 biom (zimowy) to jest jakiś hardcore bez wazeliny. Siedzę już tam kilka dni i nie mogę przejść drugiego killrooma. Przeciwnicy są zwyczajnie za mocni i jest ich zbyt wielu. Jakieś porady macie?

Dwa dni temu zacząłem Arkham Asylum z edycji Return to Arkham na XSX. Ta gra broni się do dzisiaj. Widać wprawdzie, że mamy do czynienia z grą z pierwszej dekady XXI w. chociażby po przerywnikach filmowych, które nie są na silniku gry, ale nie zmienia to faktu, że tytuł ma tak niesamowitą i gęstą atmosferę, wprawiającą w zachwyt architekturę i projekty lokacji, znakomitą muzykę oraz dżwięk, a na deser przezajebistą mechanikę walki, że człowiek wsiąka w historię bez opamiętania. Będzie calak jak nic.

Ale jak weszła muzyka z Pająka Raimiego to, aż ciereczki po plecach przeleciały.

No i zacząłem. Pierwsze wrażenie bardzo pozytywne. Wspinaczka mnie zaskoczyła, bo spodziewałem się bardziej arcadowego i automatycznego podejścia, a tutaj twórcy dali graczowi sporo swobody (przynajmniej w pierwszej godzinie gry). Szkoda tylko, że nasz bohater nie używa nóg, bo niektóre fragmenty wspinaczki wyglądają komicznie jak chłop podciąga się samymi ramionami bez asekuracji ze strony nóg.

Też się przymierzam i pewnie zacznę na dniach. W ogóle muszę się w tym roku skupić bardziej na ogrywaniu perełek z abonamentów.

Dlatego takich gier nie powinno się odstawiać na długi czas, bo potem mogą przytłoczyć masą mechanik, ale i ogólnym zamieszaniem z rozwojem postaci. Wiadomo, że przy niektórych tytułach człowiek się szybciej odnajduje, niż przy innych. Ja tak mam z Generation Zero. Gra mnie kupiła w pierwszych godzinach. Potem przesiadka z PS4 na PS5 i już tak minęło półtora roku, a ja dalej mam ją na dysku, ale mnie nie ciągnie do powrotu.

Ten pucharek jest pomijalny, co oznacza, że jeśli nie ma w grze możliwości wczytania zapisu z tej konkretnej misji to jedyna opcja na zdobycie go to zaczęcie gry od nowa.

Przyjemny symulator chodzenia. Ukończenie zajęło mi niecałe 7 godzin, ale byłoby szybciej, gdyby nie ślamazarne poruszanie się głównej postaci. Oprócz samego chodzenia, gra oferuje również kilka innych mechanik, ale w szczątkowej postaci. Gra broni się i to mocno historią, ale problem polega na tym, że jeśli czytało się książkę to nic tutaj nie może nas zaskoczyć. Jeśli natomiast po ograniu gry chce się podejść do przeczytania książki to też nie bardzo, bo gra zdradza jej fabułę i kluczowe wątki. Gdyby nie to powolne poruszanie się to może bym jeszcze wrócił, aby powbijać osiągnięcia, ale tak to mi się nie chcę.

Jak człowiek nie zaniedbuje innych aspektów życia kosztem swojego hobby to niewidzę problemu, aby ktoś kończył 100 gier rocznie. Gorzej jak ma to wpływ na życie, a kolega @suteq pisze, że jest ogarnięty, więc tylko gratulować wyników.

No to Ci napiszę, że po skończeniu TR na XSX i natychmiastowej przesiadce na Rise of the Tomb Raider przeskok graficzny jest niemal piorunujący.