Suavek

Końcówka roku pod znakiem gier akcji. Ale przyznam, że dawno się tak nie ubawiłem. Stellar Blade (PS5) Bardzo miłe zaskoczenie. Nie oszukujmy się - gra skupiła na sobie uwagę przede wszystkim ze względu na główną bohaterkę. Gdyby nie to, to nie wiem, czy cieszyłaby się takim uznaniem. Nie zmienia to jednak faktu, że mimo tego jest to naprawdę świetna i dobrze skonstruowana gra akcji. Co prawda próżno tu szukać jakichś oryginalnych wątków, czy rozwiązań. Wszystko sprawia raczej wrażenie zlepku rozmaitych pomysłów z dziesiątek innych produkcji, tj. nie tylko gier, ale także filmów, czy anime. Oczywiście czołowym porównaniem będzie tutaj Nier Automata, który był główną inspiracją, i widać to na każdym kroku. Problem w tym, że na zapożyczeniach się kończy, bo samodzielnie Stellar Blade nie prezentował sobą nic specjalnego od strony fabuły, postaci, czy wykreowanego świata. Można było przewidzieć, jak potoczy się, lub skończy większość wątków, zaś wszelkie data logi i temu podobne przestałem czytać w połowie gry, bo wszystkie pisane były na jedno kopyto. Dygresja: Ale pomimo swego rodzaju prostoty nie przeszkodziło mi to bawić się wyśmienicie. A może i nawet ta prosta i przystępna otoczka sprawiły, że po grę sięgałem na co dzień chętniej, niż gdybym miał zaprzątać sobie głowę jakimiś zawiłościami fabularnymi. Czasem człowiek chce się po prostu odprężyć, wyżyć, czy popatrzeć na ładne widoczki. I pod tym względem gra dostarczyła solidnie. Pozornie gra się w to jak jakiegoś soulsa, ale na szczęście SB jest znacznie bardziej przystępny dla niedzielnego gracza. Świat i lokacje są ładne, ciekawe, dobrze skonstruowane i zachęcające do eksploracji. System walki jest efektowny, a przy tym satysfakcjonujący dzięki efektom audiowizualnym oraz ogólnej brutalności. Sam gameplay również często urozmaicony o rozmaite odskocznie, minigierki itp. Do tego świetny, zróżnicowany i zmienny OST budujący nastrój. Efekt taki, że czasem ciężko mi było odłożyć pada i jak rzadko kiedy zdarzało mi się grać bez przerwy kilka godzin, także za sprawą drobnych elementów RPG i dużej ilości zadań pobocznych, sekretów, unlocków itp. I tak, odblokowywanie kolejnych wdzianek dla głównej bohaterki wcale nie pozostawało bez znaczenia w tym wszystkim. Bo choć cyce i poślady łamią prawa fizyki i zachowują się jak galareta, to i tak miło było zawiesić oko podczas zabawy. Tak ogólnie niemal wszystko mi tutaj odpowiadało. Do tego stopnia, że kolejne przejście/przejścia to już pewniak. Bo może i pod pewnymi względami gra jest odtwórcza, ale zrealizowana na tyle dobrze, tudzież inspirowana innymi dobrymi pomysłami, że aż chce się grać. I jakoś wcale nie przeszkadzało mi w tym wszystkim, że mogłem przejść całość cycatą bohaterką ubraną w strój kąpielowy, zamiast np. łysym czarnoskórym babochłopem... Armored Core VI: Fires of Rubicon (PC) Zawsze lubiłem mechy i customizację, ale jednak seria AC jakoś mi umknęła za młodu. Mimo tego AC VI to świetna odsłona nawet dla początkujących, która nie wymaga znajomości poprzedników, żeby się w nią wciągnąć. From Software spisało się na medal, bo choć tematyka jest dość niszowa, to gra nie tylko okazała się bardzo przystępna, ale także nie można zarzucić jej braku rozmachu. Zabawa była przednia od początku, do końca, a najlepiej w tym wszystkim wypadło chyba udźwiękowienie. Czuć moc zdecydowanej większości broni, uderzeń, efektów zniszczeń i wybuchów. Odpalenie działek maszynowych i dźwięk pękającego metalu daje ogromną satysfakcję. Naprawdę można odnieść wrażenie, że sterujemy masywnym robotem. Oprawa wizualna również w tym pomaga, bo choć każdego mecha można spersonalizować z pokaźnej liczby części, to zawsze w ruchu wygląda on przekonująco i efektownie. Gra jest liniowa, podzielona na misje z dodatkowym trybem Arena oraz możliwością powtarzania tych już ukończonych. Zadania są dość urozmaicone, jak nie pod kątem celów misji, to lokacji i warunków walki. Gra jest też zaskakująco "wertykalna" i nierzadko przyjdzie nam poruszać się po rozmaitych platformach, wspinać po gigantycznym kroczącym robocie, czy podążać wgłąb ziemi w wydrążonym tunelu. A pomimo industrialnej otoczki gra jest przy tym zaskakująco ładna i kolorowa. Fabularnie również gra okazała się ciekawsza, niż bym przypuszczał. Do tego stopnia, że nawet parę razy się musiałem zastanowić, co do podejmowanych decyzji, które mają wpływ na jedno z zakończeń. Nie żeby zaraz coś głębokiego, ale jak na grę o gigantycznych robotach cały wątek był bardzo fajnie przedstawiony, a zarazem nie jakoś szczególnie nachalny, ani naciągany. Gdybym miał się przyczepić do czegoś, to raczej subiektywnie - customizacja, choć fajna, chwilami była dość przytłaczająca. Tj. zamiast zachęcać, to zniechęcała do eksperymentowania. Opcji jest sporo, ale gdy już znajdziemy coś, co się sprawdza w misjach fabularnych, to nieszczególnie chce się od tego odchodzić. Poziom trudności wygórowany nie jest, ale też nie jest niski, więc trzeba zadbać o ekwipunek odpowiedni dla danej, bądź każdej sytuacji. Parametrów było tyle, że nawet po wielokrotnej lekturze co odpowiada za co, nie byłem w stanie zapamiętać, czy pokojarzyć, co będzie bardziej korzystne. Plus niekiedy zmiany były na tyle subtelne, że podczas wartkiej akcji ciężko dostrzec różnice. Może źle do tego podszedłem, ale serio nie widziałem sensu nawet zakupu co niektórych broni. Może w multiplayerze coś się zmienia, ale tego nie mam zamiaru ruszać. Ogólnie rzecz biorąc, bawiłem się wyśmienicie. Świetna, efektowna i satysfakcjonująca rozwałka. Podobnie jak w przypadku SB, tu również z pewnością pokuszę się z czasem o ponowne przejście. Nawet myślę, czy nie kupić sobie jeszcze pudełka na PS5 przy okazji jakiejś obniżki, pomimo tego, że nawet na leciwym PC gra wciąż wygląda i działa bardzo dobrze.

Armored Core VI: Fires of Rubicon "Zdjęcia robione ziemniakiem", bo PC swoje lata ma. Ale widoczki i tak niczego sobie. No i całkiem sporo koloru, jak na grę o mechach w industrialnych lokacjach. Drobny spoiler:

Ja spontanicznie kupiłem tę budżetówkę Philipsa i w sumie nie mam zastrzeżeń. Zwykłą czarną robi szybko i dobrze, obsługuje i myje się wygodnie. Przy założeniu, że nie zepsuje się po kilku miesiącach, to na moje potrzeby w zupełności wystarczy. Wydałbym 2-3 tysiące na coś lepszego, a koniec końców i tak robiłbym tylko zwykłą czarną w dni wolne, więc uznałem, że nie ma to sensu.

Dwa sezony Lower Decks są na Prime. Resztę trzeba szukać w zatoce. Z tego co mi wiadomo u nas legalnie nigdzie się tego nie obejrzy w całości. Cała reszta Treków jest porozrzucana po platformach. Netflix ma stare seriale, natomiast SkyShowtime nowe serie oraz wszystkie filmy pełnometrażowe. Na Prime jeszcze jest Picard. Sugerowałbym jednak przed LD nadrobić przynajmniej oryginalne seriale, gdyż jest tutaj naprawdę mnóstwo nawiązań oraz gościnnych występów aktorów.

Wróciłem do AC6 po przerwie. Mam zamiar ukończyć jeszcze w tym roku i zdaje się jestem już blisko końca. Odblokowałem wczoraj Stun Needle i prawdę mówiąc nie widzę już większego sensu używać jakiejkolwiek innej broni na ramionach... Toż to niektórych bossów jest w stanie zniszczyć jedną salwą. Arena (póki co Rank A skończona), to już w ogóle łatwizna. Może czegoś nie rozumiem, albo sporo się zmienia w multiplayerze, ale prawdę mówiąc gra nie zachęca szczególnie do eksperymentowania z buildami. Rozmaitych karabinów jest multum, ale różnice między nimi są dość subtelne. Tymczasem odkąd dorwałem podwójny Gattling, to moja strategia nie zmienia się ani w misjach, ani na Arenie. Czasem wezmę jeszcze Zimmermany, ale to raczej dla urozmaicenia. A nawet, jak chciałem eksperymentować, to potem żałowałem decyzji, bo np. misja rzucała jakimś bossem, na którego dany loadout nie był adekwatny. Nie żeby jakaś znacząca krytyka, bo tak czy inaczej gra mi się bardzo dobrze, ale choć lubię customizację, tak tutaj gdy już dorwę coś sprawdzonego, to średnio chcę od tego odchodzić, nawet dla zabawy. Może wynika to z poziomu trudności, który może nie jest jakiś wygórowany, ale jednak karze za niewłaściwy build w danej sytuacji. Co nie zmienia faktu, że ta jedna sprawdzona taktyka jak na razie się nie nudzi. Nie wiem, czy będę chciał robić Rank S na wszystkich misjach, ale chyba sobie zrobię kolejne przejście z czasem, także ze względu na kilka zakończeń. Czuć "moc" w tej grze, w połączeniu z wibracjami i świetnym udźwiękowieniem niszczenie kolejnych mechów jest bardzo satysfakcjonujące.

Kanon, nie kanon, dla mnie to już nie jest istotne. Uważam się za sporego fana Star Trek. Od małego obejrzałem wszystkie produkcje, grałem w zdecydowaną większość gier, od kilkunastu lat mam zainstalowanego Star Trek Online, na półce mam płyty DVD, figurki, modele, artbooki, a ostatnio nawet zacząłem kupować trochę komiksów, które same w sobie niemal z pewnością nie są kanoniczne. Ale 4 i 5 sezonu Discovery po prostu nie mam zamiaru oglądać. To, co widziałem w trzech pierwszych dostatecznie mnie odepchnęło, do tego stopnia, że uważam szkoda mojego czasu. Żaden wcześniejszy "słaby" Star Trek mnie tak nie zraził. Ani STV, ani Nemesis, ani filmy JJ Abramsa. No kurczę, o czymś to musi świadczyć. Lower Decks uwielbiam i w sumie szkoda, że pierwszy odcinek pierwszego sezonu nie prezentuje poziomu reszty serii, tylko skupia się na "hehe durne żarty i wygłupy hehe". Sam byłem trochę zrażony, ale im dalej, tym lepiej. Ostatni sezon już czeka na obejrzenie w wolnej chwili. Szkoda, że to koniec, ale może chociaż twórcy w końcu zorientują się, czego faktycznie oczekują widzowie. I ewidentnie nie jest to Discovery. Sukcesu S31 również nie wróżę.

Fajna promocja na rodzimym Muve - https://muve.pl/promocje/winter-sale. Za wydane 25zł na gry dostajemy kupon o wartości 25zł do www.lulacard.pl, który przeznaczyć można m.in. na gift cardy Steam, PSN i kilka innych. Kod otrzymać można dwa razy na konto. Muve ma obecnie sporo niezłych obniżek. Nie mam jednak stuprocentowej pewności co do "legitności" pochodzenia kluczy. Dawniej myślałem, że jako dawna Cengea mają oni wszystko od oficjalnych dystrybutorów, ale czytając niektóre komentarze zaczynam mieć co do tego wątpliwości... Niemniej jednak jest sporo dobrych ofert. Np. The Lamplighters League za 5zł. Wcześniej udało mi się kupić Split/Second za niecałe 20zł, który na Steam w ogóle od lat nie ma żadnych obniżek.

To było bardziej śmieszne, jak się miało kilkanaście lat. Plus od dłuższego czasu gość nie pisze własnych skryptów, tylko odgrywa rolę napisaną przez kogo innego i często więcej materiału zabierają durne skecze, aniżeli właściwe gry. Jednocześnie jak oglądałem jego "normalne" materiały, jakieś dyskusje o filmach, to prawdę mówiąc - choć gość ma pasję - z jego opinią rzadko się zgadzałem. Nie miał on generalnie zbyt wiele mądrego do powiedzenia. Jak jeszcze z wideo wylewał się niekiedy sponsoring, to już w ogóle lipa. No ok, gość coś zapoczątkował, ale podobnie jak np. Nostalgia Critic wszystko się przejada i z czasem nudzi, albo zwyczajnie się wyrasta ze skeczy o gówno-ogórku i sraniu na kartridże. Tak samo przestałem już dawno oglądać Angry Joe, który zatrzymał się na pewnym etapie dojrzewania i wciąż zachowuje się jak dziecko w piaskownicy w swoich skeczach. Ok, jasne, niektórych to bawi i spoko, wszystko jest dla ludzi, ale bez jakiegoś urozmaicenia i w połączeniu ze schematem człowiek woli odpalić innego youtubera, który potrafi połączyć komedię z czymś informatywnym (np. GmanLives). No bo ile lat można wałkować ten sam pełen wrzasków i marudzenia materiał o tym, jak chujowe są kolejne odsłony NFL i pokrewne szmiry od EA? No chyba, że faktycznie już się starzejemy po prostu...

Wybrałeś coś? Zepsuł mi się leciwy ekspres Philipsa i też się za czymś rozglądam. Z tym, że ja piję kawę głównie w weekendy i czasem na wolnym, w dodatku zwykłą czarną, więc nie potrzebuję nie wiadomo jakiego sprzętu, spieniaczy mleka i nie wiem, czego jeszcze. W tygodniu praktycznie wcale nie używam, bo mam ekspres w robocie. Jutro w Lidlu ma być Philips EP1200/00 za 999zł. Zastanawiam się, czy pomimo budżetowej konstrukcji nie będzie to na moje potrzeby wystarczające. Ważne, żeby kawę zrobić szybko oraz nie pierdzielić z czyszczeniem.

Dwie darmówki polskiej produkcji: https://store.steampowered.com/app/1289310/Helltaker/ https://store.steampowered.com/app/3274300/Awaria/ Druga gra wyszła kilka dni temu. W obu przypadkach bardzo dobre oceny.

Spontaniczny zakup kolejnego tomiska. Świetne są te wydania od Kodansha. Duży format, ładne okładki, stylistyczny grzbiet. Aczkolwiek jakość papieru trochę gorsza, niż w Silent Voice. Z drugiej strony kartki nie prześwitują, więc coś za coś. Przyznaję, że nigdy nie czytałem mangi GitS. Film oglądałem kilka razy, ale oryginał mi umknął. Jak byłem młody, to czaiłem się na mangę JPF, ale koniec końców nie kupiłem. Teraz chętnie nadrobię zaległości, bo jednak klasyka wypada znać. Oprócz tego dalej faza na Star Treka. Kolejne już zamówione. Niby nie kanon, ale jednak fajnie taki fanservice poczytać dla odskoczni.

Wszystkie odsłony TimeSplitters po 11,25zł. Trójkę polecam mocno.

Bębenek Hori do PS4, PS5 i PC jest na Amazon za 426zł. W polskich sklepach od 450zł w górę. Kurcze, liczyłem, że ten Hori będzie uniwersalny. Na Switcha mam najwięcej starszych odsłon Taiko, na PS4 mam Drum Session, a Rhythm Festival chciałem kupić na PC. Poczekam na jakieś obniżki, bo tyle na kontroler do jednej gry, którą odpalam każualowo to jednak za drogo.

Materiał GmanLives zachęcił do sprawdzenia.

W powyższym przypadku wygląda to raczej na samodzielne OSTy. Poniższe natomiast sugeruje osobne DLC, które umożliwi ustawienie m.in. muzyki z pierwszego VF:

Jest już podsumowanie. https://s.team/y24/fcjnvwg?l=english Ever Crisis nie zaliczam jako granie, tylko klikanie, ale i bez tego jak na mnie dobry roczek był.

Śliczny jest chwilami ten Stellar Blade. Zamiast grać, to co chwila się zatrzymujesz, żeby podziwiać widoczki. Lokacje i krajobrazy też nawet ładne. A tak serio, super gierka, fajna stylistycznie, nawet jeśli dość płytka. Polecam mocno. Buźka, pa.

O rany, ten ostatni boss. Takim mięsem dawno nie rzucałem przed ekranem. No ale po ~50 próbach się udało z Judgment-Type Exospine i odrobiną szczęścia. Fabularnie im dalej, tym gorzej. Grając nie mogłem pozbyć się wrażenia, że twórca/twórcy po prostu nafaszerowani przeróżnymi pomysłami z przeróżnych innych mediów chcieli to wszystko upchać do swojej gry, nawet jeśli niekoniecznie trzymało się to kupy. Po prostu miało być fajnie, efektownie i stwarzać tylko pozory czegoś głębszego. Wszelkie logi i temu podobne przestałem czytać w 1/3 gry, bo większość na jedno kopyto pisana. Co nie zmienia faktu, co podkreślę raz jeszcze, że gra jest zajebista. Na szczęście cut-scenki fabularne się nie dłużyły, bądź rekompensowały całość efektowną akcją. I pomimo trudności z ostatnim bossem NG+ zacząłem na Hard. Najwyżej się obniży w trakcie, jeśli się zatnę. Do ulubionych, na razie bez DLC, mam dodane poniższe: Ale na NG+ dokupię jeszcze DLC z Nier. Niemniej jednak na razie chyba sobie zrobię chwilę przerwy od gry, zanim się zabiorę za kolejne przejście. Podsumowując, bawiłem się wyśmienicie i w tym roku tylko FFVII Rebirth bardziej mnie wciągnął.

Sprzedają jako sprzęt do PC, Android i NeoGeo Mini, ale się zacząłem zastanawiać, czy przez ich adapter połączy się to z konsolami. Z drugiej strony, gdyby tak było, to pewnie tak też by to promowali. W shmupy najbardziej precyzyjnie do tej pory grało mi się na klawiaturze, ale pomyślałem, czy właśnie taki kontroler nie byłby lepszy. Bo na zwykłym padzie ani krzyżakiem, ani tym bardziej gałką nigdy nie grało mi się za dobrze. Tj. nie dość precyzyjnie. Natomiast na prawdziwego arcade sticka nie jestem zdecydowany, ani finansowo, ani ze względu na gabaryty. A taki mały kontroler do gier 2D może by był w sam raz. Będę musiał poczytać w wolnej chwili jeszcze, ale wrzucam sobie oferty pada do obserwowanych. Sam wygląd mi się bardzo podoba.

Do shmupów/bullet hell się nada? Tj. będzie dość precyzyjne? Zaciekawił mnie ten pad, właśnie przez te mikroprzełączniki, ale nie wiem, czy nie skończy jako ciekawostka do raptem paru gier. Będzie to działać przez adapter 8bitdo z jakimiś konsolami, czy tylko PC/Android?

Tak na serio, to oprócz studia i settingu to chyba na ten moment niewiele wiadomo na temat samej gry, a teorie i oczekiwania są tak wygórowane, jakby premiera była tuż za rogiem. Poczeka się na konkrety i wtedy będzie oceniać, czy szerzej spekulować. Ale jedno muszę przyznać - mając 5min rano po TGA odpaliłem tylko na szybko jakieś podsumowanie w necie, żeby szybko przejrzeć zapowiedzi. No i tak przewijam stronę, przewijam, widzę jakiś tytuł, który nic mi nie mówi, widzę łysego czarnego babochłopa w miniaturce i nawet nie zatrzymałem przewijania... Trochę daje to do myślenia, bo nawet jeśli bohaterka będzie mimo wszystko spoko, to pewne uprzedzenie, czy raczej awersja do tego typu designów mi się już mocno zakorzeniła na przestrzeni ostatnich lat. Z drugiej strony, obejrzałem ten zwiastun, stylistyka jak najbardziej fajna, ale bohaterka ani trochę nie wydała mi się charyzmatyczna. Wręcz przeciwnie. Dlatego nie dziwią mnie te obawy co do DEI, nawet jeśli nie przekreśla to wcale z góry całej gry, czy historii.

Tak. Fajny, ale nie w czołówce moich ulubionych.

Myślałem, że skończę dziś SB, ale ostatni boss daje mi popalić... Po jakichś 30 próbach wyłączyłem konsolę. Żaden poprzedni boss nie był tak trudny. Nie wiem, czy czegoś nie ogarniam, czy po prostu słaby jestem w takie gierki, ale nie potrafię uniknąć połowy jego ataków. HP znika błyskawicznie i czasem nawet nie ma kiedy się uleczyć. Jutro spróbuję na świeżo, bo dziś już za dużo nerwów. Fabularnie nie oczekiwałem od gry rewelacji, ale nie sądziłem, że będzie tak przewidywalne i naciągane to wszystko pod koniec. Nie żeby miało to znaczenie, bo to nie Nier, ani cokolwiek ambitnego, ale jednak widać, że całość to przerost formy nad treścią. Co nie zmienia faktu, że to wciąż jedna z najlepszych gier, w jakie grałem w tym roku. PS. Kostium za zebranie wszystkich puszek...

Starość nie radość. Dawniej jakoś bardziej ogarniałem gatunek bullet hell. Choć nie jestem żadnym miłośnikiem gatunku, to było trochę gier, w których nieźle mi szło i nie miałem problemów z precyzyjnym unikaniem pocisków. Zainstalowałem Danmaku Unlimited 3 i coś słabo mi idzie. Dwójka bardzo mi się podobała, mechanicznie i stylistycznie, ale trójki coś nie jestem w stanie przejść nawet na Easy... Tzn. jeszcze kilka prób i pewnie mi się uda, bo na tym to zwykle polega, ale tak na świeżo coś mi w tej grze nie pasuje. Najbardziej chyba ten cały Graze System. Wszystko się zlewa ze sobą, a niektóre ataki bossów wydają się nie do uniknięcia, szczególnie za pierwszym razem. No dziwna sprawa, bo tak, jak dwójką byłem zachwycony, tak trójka mnie odpycha. Pewnie po przejściu odinstaluję, bo nie mam ochoty na żadne bicie rekordów, czy nabijanie punktów. Przy okazji, dwie przystępne rekomendacje z mojej strony, które wbrew pozorom bardzo mile urozmaiciły mi niegdyś czas: https://store.steampowered.com/app/368950/Jigoku_Kisetsukan_Sense_of_the_Seasons/ Darmowy shmup, całkiem przystępny i przyjemny z luźną "fabułą" i niezłą muzyką. https://store.steampowered.com/app/314450/Star_Saviors/ Mocno niedoceniony i śmiesznie tani shmup. Gra wygląda, jakby powstała 20-30 lat temu, ale wbrew pozorom jest naprawdę przyjemna, urozmaicona, nietrudna, a do tego ma świetny OST.