Brolin

Platyna nr 10 - Bramble: The Mountain King Trudność: 3/10 Czas: 8h Ocena gry: -8/10 Łatwa i przyjemna platyna, w której większość osiągnięć wpada sama, lub można je zrobić wracając do wybranych chapterów. Tylko jeden trudniejszy i irytujący trofik za przejście gry na jednym życiu, do którego to trzeba robić sejwy do chmury. Ale jak się już wie co i jak, to idzie szybko. A sama gra jest na tyle dobra, że po prostu się chce. Dodam jeszcze taką małą prywatę, że swego czasu trochę gry platynowałem i miałem tych coś koło 50-u. W tym takie nieliche jak w Wolfenstein II: The New Colossus, Rogue Legacy, Binding of Isaac: Rebirth, czy Dead Space 2. Po czym był kryzys growy, sprzedaż wszystkich konsol, gier i... niektórych kont A teraz wpadło mi w zasadzie samo z siebie 10 platyn w nieco ponad rok na nowym koncie i nabieram ochoty na więcej. Eh, życie kołem się toczy

Ona też spoko, ale właśnie tam czegoś zabrakło, by wzbić się na wyżyny. Chociaż po zdobyciu trofeum Murderer, gdzie trzeba trochę może odbić się to na psychice Platyna prawie zrobiona. Niektóre momenty są problematyczne i trzeba powtarzać kilka razy, ale nie ma tragedii. Pierwsze rozdziały są nawet łatwe, później save do chmury konieczny regularnie co 5-10 minut.

Ukończyłem dwa razy, drugie podejście było nawet lepsze niż pierwsze, bo za pierwszym jakoś wiele motywów po mnie tak trochę spłynęło. Musiałem być chyba jakiś rozkojarzony, bo jest ostro i wiele momentów zapada w pamięć. Jeśli chodzi o bossów, to u mnie nie jeden, a dwoje to jest topka: Biorę się za platynę

Na razie wiadomo tylko tyle: "Dead Island 2’s epic horror pulp adventure continues with the Expansion Pass. Embark on two brand new chapters of the main story, coming after release, featuring new missions, foes, weapons, abilities and areas of HELL-A to explore." Data nieznana, cena tak, bodajże 149 zł.

Mam podobnie, takie gry trzeba dawkować, by cieszyć się nimi jak należy Ale już wiem, że będzie drugie przejście. Tylko oczywiście do platyny musieli dodać durny puchar za ukończenie gry bez zgonu. Powodzenia w zrobieniu tego legitnie

Kwiecień plecień: Na początek świeże, dobrze wypieczone zombiaki Oraz Syberia z promki na kiedyś - trzeba najpierw skończyć części 2-3 Następnie cudowne BOTY (Bubel of the Year), które na razie odkładam na półkę A na deser trochę mrocznego folkloru Mimo wszystko całkiem udany miesiąc.

Jestem pod koniec i o ile początkowo było tak se, tak gdzieś od połowy gry wjechał taki klimat, że jasny wuj: Tylko czemu, ah czemu ta gra jest taka krótka? 4-6 godzin w zależności od tempa. Chciałoby się znacznie więcej.

No ja skończyłem jakiś czas temu i mocne 8 jak nic. Nawet po przejściu gry dalej szlajałem się po miejscówkach i ubijałem truchło. Zadania poboczne mimo prostoty podobają mi się bardzo ze względu na różne postacie, z którymi są związane. No kurde z ledwie siedmiu jakie zrobiłem, tylko jedna była taka se, reszta baaardzo przyjemna. Pozostałe zostawiam sobie na kiedyś, może na te dwa dodatkowe rozdziały z przepustki sezonowej, zobaczymy jak wypadną. A póki co dla posiadających wyższą edycję wpadła fajna katana do pobrania za friko. Liczę na więcej takich bonusów.

@Josh no to czekam na wrażenia po skończeniu całości, bo tak trochę Ci zaspoileruję, że będzie się działo

Pamiętacie te czasy jak za dzieciaka/nastolatka grało się w takie tytuły, jak pierwszy Tomb Raider, Half-Life, Jak & Dexter, czy God of War 2 i było się autentycznie tym graniem ZAFASCYNOWANYM? W dorosłym życiu mam tak, że najczęściej jednak robię to dla zajęcia się czymś, gry mi się podobają, ale już mało która wzbudza takie odczucia. No więc Survivor, nie cały, ale ma takie momenty. Takie, że czuję się jak za dawnych lat, oczarowany grając w powyżej wymienione tytuły. Fuck

Tu jest dobra tabelka z częściowym wyjaśnieniem poziomów trudności (nie uwzględnia okienka na parry i agresji przeciwników, sam damage): Od początku gram na JGM i jest łatwiejszy, niż hard w jedynce. Zaczyna się od razu mając kilka mocy, to także robi swoje.

Przecież takie tępienie nic nie daje, wydawcy mają je w nosie, kasa i tak się zgadza. Gdyby było inaczej, gdyby takie potępiane buble się nie sprzedawały i przynosiły straty, to już dawno proceder by zniknął

Ale ten Koboh to jest majstersztyyyk, ło kurłaaa! Jaki design, architektura lokacji, ile opcjonalnych miejsc do zwiedzenia, to głowa mała. Miodek leje się tam strumieniami na każdym kroku, ta planeta już teraz zjada wszystkie z jedynki na śniadanie. Poprawić technikalia i ludziska będziecie wniebowzięci. A no i te pogaduszki droidów xD Jest beka, mega dobre poczucie humoru.

Można było w locie, tylko tam były dwa style, a tu jest więcej. Ale jednocześnie przy sobie wciąż można mieć tylko dwa.

Skończyłem prolog, całkiem długi trzeba przyznać. Już od samego początku jest całkiem sporo walki, do tego z większymi grupkami przeciwników. W jednym ze starć było ich jakoś +10, więc trzeba porządnie kombinować, co oczywiście jest na plus. Co więcej, tym razem np. nie można blokować nadlatujących pocisków w nieskończoność i jak stamina się skończy, to dostaje się stuna. Za to ma się chwilami kompana (to chyba nie spoiler) i nawet coś tam tam pomaga. Duże zaskoczenie, to że od samego początku są obecne wszystkie umiejętności eksploracji z jedynki (jedynie hakowania droidów brakło), nic nie trzeba zdobywać ponownie, a już po chwili dochodzą nowe opcje W tym ofkoz bitewne. Także ledwo gra się zaczyna, a już można poczuć, że jest i będzie tylko jeszcze bardziej na bogato. No i skala: już w samym prologu jest spora, dużo obiektów na ekranie, wielkość lokacji, przestrzeń, detale. Grafika tak jak pisał @Bigby nierówna. Tylko chwilami jest lekkie wow, ale to głównie ze względu na to, że to Star Wars. Zobaczymy jak będzie dalej, na razie jest dobrze i chce się więcej.

Nie miałem czasu za wiele pograć, jestem pod koniec pierwszej misji, ale nie ma aż takiej tragedii (na PS5). Gra jest ewidentnie niedopracowana, natomiast na pewno nie jest niegrywalna. Gram na najwyższym poziomie trudności (Jedi Grand Master, nie było takiego w jedynce, okienka na parry to jakaś jedna dziesiąta tego, co jest na easy ) i spokojnie daję radę. Raz jeden zginąłem, tylko dlatego, że sytuacja mnie zaskoczyła i wjechał gangbang. Innymi słowy, w walce niedoróbki nie przeszkadzają. Na razie gra jest super, rozbudowana względem jedynki pod każdym kątem. Jeśli jednak chce się mieć super płynne doświadczenie, no to trzeba czekać.

Stara dobra maksyma mówi "czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal". Więc jak jakiś kolega będzie chciał wam pokazać Cyberpunka z PT, czy jakiś inny tytuł, w którym jest spora różnica na korzyść PC za 20k, to najlepiej wyjść i z głowy Moja kopia dżedaja właśnie przyszła, can't wait

To co można odpierniczać pod koniec, to jest grywalnościowo gra na 9, miażdżyciel cyców. Gdyby były dodatkowo: jeszcze większa rozwałka niektórymi brońmi (jak w Brutal Doomie), opcja dzierżenia dwóch dowolnych broni jednocześnie, zniszczalne otoczenie, ze dwa pojazdy (np. jakiś walec czy cuś), a na replayability tryb ng+ i dodatkowe poziomy trudności, do których bez najmocniejszych kart i broni, a wyżej jeszcze i co-opa, nawet nie byłoby co podchodzić - to byłaby już spokojnie dyszka. Gra wymiata, devi rozważają ten tryb ng+, jestem wniebowzięty

Aaa walić to, jakoś przeboleję te spadki fpsów. Jeśli gra i tak zbiera tak wysokie oceny, to wskakuje u mnie day one.

Prędzej można będzie wyłączyć ładne kobiety, oh wait, powoli nawet nie ma czego

Świetnie napisanych postaci się nie spotka, choćby dlatego, że to nie rpg i mają mało czasu antenowego. Natomiast to co jest muszę bardzo pochwalić, bo prawie każda z nich ma charakter wyczuwalny dosłownie po paru zdaniach, wiele da się szybko polubić, a kilka spokojnie zapadnie w pamięci. Dla mnie pod tym względem duże i miłe zaskoczenie, bo nie oczekiwałem tego od prostej gry o zombie.

Jeszcze wracając do strzelania, to jednak trochę przesadziłem, że można tak do woli Kieszeń na amunicję jest dosyć ograniczona i jeśli akurat nie wypada jej dużo z przeciwników, a w pobliżu nie ma kupca lub stołu do craftingu, to można szybko się wypstrykać. Ale na swoją obronę dodam, że jest kilka rodzajów ammo, więc mając przy sobie pełen arsenał gnatów można się trochę pobawić Ta lokacja w Bosze jaki sztos za dnia Aż zwiedziłem ją drugi raz i poodkrywałem trochę sekretów.

Parkouru brak, za to (od pewnego momentu) broni palnej jest ile zechcesz - można zarówno znajdywać, tworzyć, jak i dokupywać amunicję, więc ogranicza tylko kieszeń na nią. A strzela się mega: uzi dosłownie kroi przeciwników, spacer z karabinkiem sportowym po plaży odstrzeliwując nogi zombiaków z daleka, to poezja. Gwoźdownica jest nawet. Do tego można założyć sobie np. moda, który roztapia mięcho i jazdaa. Nie wszystkie bronie mają odpowiedni power (shotguny trochę zawodzą), ale jest czym się wyżywać

Nic tak dobrego z zombiakami pewnie długo nie będzie, więc nie ma co się cackać. Mam prawie 20h i 2/3 fabuły i gierka jest wciąż gameplayowo rozwojowa. Najpierw dochodzą bronie palne, z których strzela się bardzo przyjemnie (uzi wymiata), później coś jeszcze i jeszcze coś jeszcze Poziom rzeźni rośnie. Początek jest bardzo spokojny, ale stopniowo tylko nabiera rumieńców. Na dalszym etapie gry ilość i różnorodność zombiaków jest taka, że czasem ciężko ogarnąć. Zarąbista jest ta gra.

Ciężko powiedzieć, czy twórcy udało się uchwycić ducha tego mitycznego relaksu i nie będzie nudy. Ale jeśli tak, to szykuje się mała perełka. To szybowanie