Yap

Alez Nuggets mi imponuja. Chlopcy fenomenalnie odrabiaja straty. 19 pkt to zdaje sie najwyzsza przewaga Clippers w dzisiejszym meczu, a co pozniej robil Jokic i spolka ogladalo sie z rosnacym sercem. No kurcze...kibicuje im teraz.

Jak nostalgia to z najwyzszej polki, a nie jakies ksieciowe pierdoly z pseudo-przerobka. Platyna we wszystkich trzech moze spowodowac przemoc w rodzinie i rozwod? Pytam powaznie

Nowe DLC jest juz do sciagniecia? Mam nadzieje, ze to ostatni level cap.

Gears 5 - pisze o tym dopiero przy okazji ukinczenia gry na Insane. Pokusilem sie rowniez o zebranie wszystkich znajdziek (ciekawe smaczki jak cholera), komponentow, jak rowniez podbicia Jack’a i jego umiejetnosci. Zeby to zrobic trzeba sie bawic we wszystkich lokacjach gry, zajrzec we wszystkie wneki i...zabic wszystko co daja devowie. Nie pamietam kiedy ostatnio tak dobrze bawilem sie przy Gears’ach. Tak sie robi wywazone, trudne i wciagajace tryby strzelanek. Niektore starcia przyprawily mnie o palpitacje serca. Bynajmniej nie z powodu strachu czy nerwow zwiazanych z powtorzeniami jednego i tego samego starcia. O nie. Wiecie jak to jest zginac w Bloodborne, Dark Souls czy Nioh. Idac utarta swoimi zgonami sciezka wiemy dzieki nim, ze za rogiem jest ten lub inny przeciwnik. Wiekszosc grubszych starc w G5 pamietam wlasnie dlatego, ze zapamietalem sekwencje wrogow, ich liczbe, rozmieszczenie na mapie i skad wylaza. Rozkmina kiedy sie odwrocic i ubic tego jednego kami kaze by pozniej szybko oderocic sie i z longbowa poczestowac robota otaczajacego tarcza zakapiora walacego do mnie z boomshot’a to czysta radocha. Najtrudniejsza bitka byla w opuszczonej kopalni. Troche koorev polecialo. The Coalition zrobilo swietna kampanie. O wiele lepsza niz ta z GoW4 gdzie jakosc zostala zamazana przez olej i wybuchajace robociki. Niewiele pamietam z tego co bylo pozniej. Konczac juz: 9.5/10 za tryb insane.

Wlasnie ogladam Lionheart z Jean-Claude Van Damme’em. Malutka Ashley Johnson gra jego bratanice.

Przechodze sobie na Insane i rzec musze, ze cala ta zmiana na pseudo-piaskownice bardzo przypada mi do gustu. Wszystkie nowe giwerki maja jakis tam urok. Zawsze cos co lezy w koncie moze sie przydac. Mimo iz zawsze staram sie miec snajpe na plecach i Boltok’a na biodrze to jednak czasem dobrze wziac cos innego i dac przeciwnikowi posmakowac ich wlasnej medycyny. Latajacy Jacek to kolejny fajny dodatek, o ktorym przy pierwszym podejsciu czesto zapominalem, co skutkowalo przepychaniem sie z przeciwnikami z mizernymi wynikami. Po raz pierwszy w historii Gearsow musimy cos ‚levelowac’. Do tej pory bylem twardym zwolennikiem starego systemu. Zadnego RPG, tylko sieczka. W moim mniemaniu umiejetnosci Jack’a swietnie wkomponowano w rozgrywke. Szczegolnie na Insane, gdzie zginac jest niezwykle latwo, nalezy zonglowac skillami, zeby nie stracic poczytalnosci bo niestety Del jest kompletnym durniem, a Kait musi wykonywac 95% roboty. Nasza heroina musi miec non stop oczy dookola glowy bo nasz kompan albo wlazi nam w linie strzalu, albo wciska nam sie w nasza zaslone. Kiedy juz przyjdzie co doczego (a przyjdzie!) powieka mi nawet nie drgnie. Tak czy owak Gears 5 to bardzo dobra gierka. Ma dokladnie tyle dynamiki ile spodziewam sie po Gearsach. Poprawiono wiele rzeczy wzgledem czworki, miedzy innymi wywalono ta glupia skrzynie do fortyfikacji i zainfekowano roboty bo walka z tymi kublami na olej strasznie mnie wkoorwiala w poprzedniczce. Na koniec krotko skomentuje glownego prowadzacego piatki. Lubie Kait. Miala swoje puste kwestie w GoW4 i generalnie byla jakas taka nie ten teges. Teraz jest lepiej. Owszem, jest pyskata i stawia sie przy byle okazji, ale jest zolnierzem. Troche jej blizej do Vasquez z Obcych, a to juz cos.

Mam nadzieje, ze to juz ostatni level cap. Nie chce mi sie farmic scierwa po kazdym podbiciu levelu. Nie lepiej dac opcje podbicia tego co juz mamy? Z gry nie uciekne przeca.

Gears 5 - nie wiem...odkad porzucilem Destiny 2 nie moge sie wyrazic jak bardzo inne gierki sa zayebiste. Przy absolutnie kazdej siedze z walacym serduchem i tak mnie kazda wciaga, ze nie potrafie przestac myslec o danej grze, az jej nie skoncze. Nie inaczej bylo z G5. Od samego juz poczatku wszystko mi zagralo. Gameplay jak zawsze gesty, mocarnie trzymajacy w zrogowacialych wstretnych lapach, powodujacy usmiech na ryju kiedy 10 headow z Longbow’a rozpieprzaja glowy jak arbuzy. Alez sie ucieszylem kiedy dotarlo do mnie, ze nie ma tych na maxa durnych skrzyn do fortyfikacji, roboty tylko , no i mieso - cala gora miesa do zmielenia. Teraz rzecz jasna insane i zobaczy sie. Moze nawet jakas horde czy multi pojade. 9/10

Ja powiem inaczej - niech koncza i spierdalaja. Nawet ich braku nie zauwaze. Lebron jest teraz zbyt „przerazony”, zeby wyjsc przed dom wiec niech tam siedzi i gnije z cala reszta przydupasow, ktorych posuniecia polityczno-spoleczne NIC nie znacza.

Łał, no tak. Widzialem to nagranie. Lamenty i marudzenie milionerow z NBA faktycznie zmieni wszystko. Fred VanVleet tez sie skarzyl jak mala dzidzi, ze nie ma poprawy sytuacji. Nie wiem czego sie spodziewal.

He? A dlaczego? Co tam sie znowu dzieje?

Ja dzis wywalilem z dysku obie czesci i pogonilem apki z telefonu.

Resident Evil I Remake - łoj jak sie fajnie giercowalo. Pomine durnoty typu „zdobadz dyngs by wlozyc go do dyngsa, zeby otworzyc dyngs”, albo „znaleziony dyngs na jednym krancu mapy musisz zaniesc na drugi koniec mapy„ bo to kiedys byla esencja dazenia do czegos. 8 przedmiotow w ekwipunku oraz skrzynia bez dna rowniez mi nie przeszkadzaly. Zagadki pekaly jedna za druga, a przeciez gralem w to ponad 20 lat temu. Szybkie oswojenie sie ze sterowaniem i Jill w stroju z DLC do 5ki smigala jak dzika. 8+/10

O lol! Myslalem, ze jakas punktacje na zayebistosc gierek prowadzisz. Teraz juz RE1 jade .

Sam fakt, ze byla dogrywka juz mnie zaniepokoil. Cale szczescie Luka wyjasnil

O chooy! Luka!

Luuuudzie...od razu kibelek i 15 kilo zeszlo. Ciesze sie jak cholera

Ori & The Blind Forest - kozak i chooy. 10-/10

RE 1 Remake - prawdziwy surwiwal. Nie ma pertolenia z amunicja wysypujaca sie z kieszeni. Zmiany wzgledem oryginalu na plus. Tylko zarzadzanie ekwipunkiem do doopy, ale co tam - zabawa jest przednia (a raczej bedzie, kiedy Ori ATBF skoncze).

Mam dokladnie te same odczucia. 5 lat niemal codziennego logowania sie, tysiace godzin raidowania, strike’owania, crucible’owania tluczenia questow, zawsze trzy klasy na maxa z pelnym rynsztunkiem, w jedynce wszystkie egzotyki (ciuchy i bronie), sety zbroi dla wszystkich klas na przestrzeni lat farmione do obrzygania, god rolle na wszystkich broniach z roznymi wariantami na pve/pvp, niemal wszystkie katalizatory zdobyte (wszystkie posiadane zrobione na maxa), z 20 osob lacznie przeciagnietych przez misje na egzotyki i ich katalizatory i...w uj wiecej czynnosci. Ten tzw vaulting to dla mnie zart. W jedynce wsxystkiego bylo tylko wiecej i lepiej. Guzik mnie obchodzi, ze gra jest wielka i ciezko ja patchowac. Wywalanie z PvE pinnacle’i, ktorych questy doprowadzaly do rozwalki padow, u niektorych zyebow, to tez bzdura. Uwielbiam Destiny, ale ostatnie doswiadczenia z innymi grami rekompensuja mi wszystko co dawalo mi D1 i D2, a przy tym backlog maleje. No i w koncu na FPE troche czasu spedzam.

Zaczalem trzy gierki, ale dwie pierwsze (Gears 5 i RE 1 Remaster) zaledwie liznalem, zeby zobaczyc co tam, gdzie tam i z kim tam, ale pozniej wlaczylem „na chwile”... Ori & the Blind Forest - co za kutwa kozak. Przylazlem z pracy po polnocy, szybki prychol i...o szostej oczy na zapalki, a ja wylaczam konsole. Syndrom ‚jeszcze jednej lokacji’, ‚jeszcze jednego sekretu’ prowadzi mnie od samego poczatku. Wszystko jedt ciekawe, ladne rzecz jasna, i zayebiscie satysfakcjonujace. Rynkowe killery nie maja na chwile obecna zadnych szans z tym malym stworkiem.

Ja tez nie mam GP. Co kilka miechow kupie cos za bezcen i zawsze jest w co grac. Rowniez mam fetysz pudelek i „wlasnosci”.

Nie przeczytales mojego posta do konca.

Mówimy o Isaac'u. Yara do niego strzeliła. Nie wiadomo czy go ubiła. Być może dowiemy się w "trójce". Ostatni akapit jest dokładnie tym co ND chcieli osiągnąć i osiągnęli. Wstręt do samego siebie za pomoc tej, która yebnęła Joel'a w głowę śmiertelnie, a teraz jeszcze spółkuje z wrogiem nr 1 - trans-gender dzieciakiem. Na serio jednak. Abby nawet we mnie wywołuje emocje nie do końca związane z przychylnością. Jest wielką babą, z cielskiem porównywalnie dużym co jej kochaś kiedy się bzykają. Nie bez kozery nazywają ją czasem "Abbs" (czy "Abs" koorva, nie pamiętam). The Critical Drinker zwie ją "Gigantor". No jest duża, narracja światowego lewactwa mówi, że nie ma w tym nic złego, choć ileś tam lat temu kiedy dziewczyny startowały w konkursach siłaczek, kulturystek i przesadzonego fitnessu nikt nie miał nic na przeciw. Po prostu powtarzają farmazony wiadome i oczywiste dla normalnie myślowo funkcjonującego człeka. Teraz dopiero to się zauważa w grach bo dotąd było nam dane grać lisicami silnymi, ale bardzo (aż do przesady) kobiecymi. Abby (choć kierwa nie rozumiem dlaczego ma imię przedszkolaka) jest zabiegiem. Abby jest walką w Twojej głowie. Abby ma na celu sprawić, że będziesz miał zagwozdkę ocierającą się o myśli, których wcześniej nie miałeś. Tutaj wszystko gra dla ND. Dziury fabularne i to jak Abigail wpływa nasze myśli jest niczym innym jak dość sprytnym zabiegiem tworzącym kontrowersje i kolejnym powodem, żebyśmy dzielili sympatię do tej wstrętnej lesby . Moderacja - ŻART. Jeszcze mnie nie wywalajcie.

Resident Evil 0 - fajnie bylo, ale juz nigdy wiecej takich archaizmow. RE 1, ktore zaczalem zaraz po Zerze, jest od samego poczatku bardziej przystepne. A jeszcze trzy inne RE przede mna.