ogqozo

Jeśli trzymasz się ścieżki, to da się zrobić na jednym spoko, więcej nie jest potrzebne. Tylko w paru miejscach więcej by pomogło, ale zawsze można poskakać i podryfować zanim się odnowi. Najważniejsze jest używanie wysokości z hookshota, no i, cóż, niepopełnianie żadnego błędu od ławki do ławki lol. O opcjonalnym bym nie mówił. Obszar "opcjonalny" w grze jest ogromny, ponadto bez wszystkich tych opcjonalnych rzeczy naprawdę ciężko musi być skończyć te nieopcjonalne lol. Jak się np. poulepsza siłę broni, to czasem nawet te najmniejsze muszki zaczynają padać po zaledwie DWÓCH ciosach, co za wygoda. To że wieeeeeeeeele momentów wydaje się przegiętych to chyba normalne, ja też co chwila się zacinam i klnę lol. Dosłownie cały czas mówię do ekranu "nie no to jest kurwa niemożliwe", ale godzinę czy dwie później jednak jestem dalej. Jednak gra jest sporym przeżyciem również za tą sprawą.

Akurat to nic w tym nie zmienia lol. Te sekcje są tak zrobione, że jak ci nie wyjdzie dowolny skok, to i tak nie masz szans dojść do następnego ognia zanim nie zginiesz z zimna. Trzeba się pogodzić z tym, że to jest sekcja platformowa, masz wszystko konkretnie zrobić tak jak trzeba skok po skoku. No ciężka sekcja, na szczęście nie jest tak skomplikowana, jak się początkowo wydaje - by dojść na górę, ogólnie trzeba iść w kierunku pierwszej rzeczy, jaką się widzi (resztę góry można zwiedzić po przejściu, gdy jest łatwiej). Platformowanie samo w sobie nie jest AŻ TAK trudne, gdy się wie jak działa dokładnie hookshot i regeneracja silku - ja musiałem się kapnąć, zanim zacząłem cokolwiek w tej lokacji osiągać. Pomijając ten aspekt, sekcje są do zrobienia, tylko... no, długie. Ale kiedyś tak się grało, trzeba było robić minutę platformowania non stop bez punktów kontrolnych! Lawy jeszcze i tak znienawidzisz lol, jest taki moment...

Teraz jest w kilku sklepach jeszcze, i taniej przez jakiś czas nie będzie. Obecnie dostępne opcje to Sandisk 512 GB za prawie 500 zł, i Lexar 1 TB za tysiaka. Do znacznej obniżki cen prawdopodobnie trzeba będzie poczekać jeszcze kilka partii dostaw z fabryk, raczej kwestia na przyszły rok.

Leverkusen zatrudniło Kaspera Hjulmanda. Znany z kadry Danii, Nordsjaelland, miał mało udany epizod w Mainz. Podobno szukano trenera, który nie tylko zagra ofensywną piłkę, ale też "sprawi, że Mannschaft szybko stanie się prawdziwym Teamem". A ma z czego kuć. Leverkusen, jeśli dobrze liczę, zatrudniło tego lata SIEDEMNASTU nowych piłkarzy! Kilku z nich już teraz pokazuje, że może być naprawdę dobrymi. Loic Bade nie wypalił w Anglii, ale po cichu wyrósł na jednego z topowych obrońców Europy. Jeszcze bardziej ekscytuje Axel Tape. 18-latek z Paryża może być supergwiazdą, od razu widać jego wyjątkową jakość. Na pewno Leverkusen pokazało odwrotność tego, co w ostatnim meczu ten Haga. Mimo DWÓCH czerwonych kartek, nie tylko utrzymali prowadzenie, ale jeszcze podwyższyli na 3-1. To wszystko przeciwko dobrej ekipie Eintrachtu. Morale podskoczyło na zielony, nie ma co. Tymczasem magia Koln i Kaminskimania trwa. Grając niby cichszy mecz, Polak strzelił na 3-3 w doliczonym czasie, co zachowało Kolonię na podium. To tylko trzy mecze, ale trzeba się cieszyć dowolną passą jaka się trafia...

To jest główny powód, dla którego ta gra była uważana zawsze za mało portowalną przez Nintendo, no ale jest kilka tanich metod, by na brutala to rozwiązać. Mniej fajnie, albo mniej wynagradzająco/skillowo, ale coś zawsze da się wcisnąć. A może się zdziwię? Coś tam dodali niby do gry.

W moim tempie tak lol. Jednak jeśli mówimy o wymiataczach którzy przechodzą to wszystko i (tak przynajmniej mówią) zrobili 100% gry, to gra ma porównywalny rozmiar do jedynki, ludzie rozjebują wszystko podobno w czasie do 50 godzin, a wliczając wszystkie obecnie będące w jedynce dodatki, to Silksong jest pewnie mniejszy. Ale ogólnie gra na pewno ma podobny rozmiar do jedynki.

Podobno agenci są przerażeni, bo może przy okazji wyjść na jaw, co brali pod stołem lol. To wszystko w modelu Chelsea to była "tajemnica poliszynela", co ciekawe, widziałem nagłówki, że gdyby Chelsea wszystko robiła "oficjalnie", bez używania prywatnych kont, to by i tak się zmieściła w wymogach Financial Fair Play lol. Tymczasem debut Angego chyba bez efektu nowej miotły, Nottingham nie istnieje. Arsenal powinien to przekuć we więcej bramek, tylko kim. Z przodu chyba tylko... Madueke gra na razie dobry mecz.

Paczyk NERFSONGA wleciał. Widzę w necie, że zmieniono więcej rzeczy, niż jest w opisie. Podobno niektóre rzeczy nie zabierają już 2, a 1 obrażeń, jak np. spadnięcie w piasek. W sam raz na jebane piaski - kolejna lokacja typu że jak zobaczyłem, czego wymaga, to pomyślałem "cholera, to nie może być prawda, coś pomijam" hehe. Podobno też usunięto niektórych przeciwników, kto wie, co jeszcze.

Czy wersja na Wii to remake czy demake to były kontrowersje, szczerze mówiąc lol. Wielu fanów bardzo znienawidziło zmiany w grze, angielski dub czy sterowanie. To wygląda graficznie całkiem ekscytująco, choć są też pytania, jak zaadaptują mocne strony gry, skoro właśnie na Wii ludziom nie pasowało często, że nie ma ustawionej kamery, że jest kamera za a różne "kinowe" momenty przerobiono na cutscenki. Takie rzeczy trzeba jakoś rozwiązać na nowo, by oddać uczucie przygnębienia, smutki i ogólny nastrój wyróżniający tę grę. Trochę podobne zadanie jak z Silent Hillem 2.

Trudno uwierzyć, że gra wyjdzie już 7 lat po ostatniej grze Good-Feel z cyklu "Yoshi idzie w prawo, ładnie to wygląda, bachor będzie zadowolony". Wydaje się, że tyle tego jest, ale firma od tego czasu zrobiła tylko Bakeru (z jakiegoś powodu kompletnie niepromowane przez Nintendo) oraz krótką Princess Peach. Narrator na zwiastunie nawet mówi jak do trzyletniego dziecka lol. Nikt nie może mieć wątpliwości, w co tutaj celują, i pewnie znowu im się uda.

Jako się rzekło, demko w ogóle mi się nie podobało i mam mało podjary tą grą jak na razie. W Metroida da się wpleść efektowną akcję - scenki w Dread są proste, ale zajebiście mocne, dając uczucie potęgi Samus - ale w tym przypadku wygląda to na kolejną nieudaną próbę, bo już kilka razy Nintendo próbowało do Prime'a wklejać elementy, które może mają spodobać się szerszej publice od szczelanek, tyle że kończą jako ani dobry Metroid, ani popularna gra akcji. Pytanie, po co? Kiedy cały świat jara się np. Hollow Knightem? Mam wrażenie, ironicznie, że dzisiaj hasło, ble, "metroidvania" przyciąga więcej osób, niż "efektowna militarna strzelanka single player". Wszyscy robią metroidówki (jasne - przy wyższym budżecie jest to ryzykowne, bo wcale w 3D gatunek nie jest takim gwarantem hitu), tylko dosłownie seria Metroid się jakby wstydzi. W promocji tej gry nie ma NIC o tym, że to jest nowa gra z serii, która zdefiniowała jeden z najżywotniejszych gatunków gier i jest dla wielu graczy symbolem i kultem! Może Nintendo zakłada, że kto wie, ten i tak wie, nie trzeba mu reklamować. Ale na razie, po tylu latach czekania, nie zobaczyłem ani nie przeczytałem nadal nic... metroidowego z tej gry.

Wychodzi jako gra na Switcha 1, będzie do zaciągnięcia darmowy upgrade do wersji Switch 2, która będzie oferowała rozdzielczość do 4K. "Ulepszony interfejs" i opcje sterowania ruchowo albo samymi przyciskami, no ciekawe jak to rozwiążą, ale ludzie tego chcieli.

Kurna, człowiek przerobi Silksonga to kolejny masakrator jebnie. Grałem tylko w demko na targach, ale wiadomo że gra ma niesamowity poziom i wciąga jak powalona. Ciekawe co zrobią twórcy gry Towa, która jest ogólnie zrzynką Hadesa ale wyglądającą całkiem ciekawie, zakładałem że w nią chętnie pogram (jest demko). No i mają 19 września premierę lol.

Gra jest bardzo duża po prostu. W takim Dreadzie mamy nowe sprzęty co 20-30 minut, bo gra cała na 100% zajmuje okolice 10 godzin. Tutaj spodziewam się, że zrobienie WSZYSTKIEGO zajmie mi raczej ze 100. Uczucie potęgi na koniec na pewno jest, narzędzia są dość standardowe w gatunku, ale w połączeniu z wszystkimi ulepszeniami mocy broni na pewno pozwalają znacznie inaczej grać, i trochę rozpierdalać przeciwników. Zwlaszcza jedna cecha jednego przedmiotu pozwala dość wymiatać w powietrzu, ponadto możemy mieć dość sporo regeneracji silku itd. Na pewno jak człowiek wpada do lokacji, która była widocznie robiona z myślą o mniejszej liczbie ulepszeń na ten moment, to to czuje, "wow ale łatwo, jestem w stanie dobrych kilka minut iść do przodu bez zginięcia, a każdy kolejny skok nie jest do milimetra".

Niby dwójeczka miała być tak samo dobrym punktem dla nowych graczy, jak jedynka, ale coś tego nie czuję. Jedynka jest bardziej bazowa niemal we wszystkim. W dwójce trzeba pogować jak chudy nastolatek na koncercie Pidżama Porno w ciągu pierwszych godzin gry, co w jedynce wydawało mi się opcjonalną i możliwą wręcz do przegapienia mechaniką. Potwory w jedynce w porównaniu do tych w dwójce wyglądają jak pocieszne robaczki... Siłą rzeczy jedynka bardziej wprowadza specyfikę Hollow Knighta, a dwójka ją rozwija. Przypadkowo grę wyróżnia wciągający system ładujący nam pasek leczenia za każdy cios. Niemniej w dwójce jest on dużo bardziej zaawansowany, bo dużo łatwiej tracić HP i leczyć, w jedynce więc łatwiej stopniowo w ten system wchodzić, bo jest bardziej podobna do innych gier. I tak dalej. Pod pewnymi względami dwójka jest jednak bardziej przystępna, np. mimo wszystko ma mniej poukrywanych i pojebanie trudnych do domyślenia się rzeczy, a także mniej otwarty świat, powiedziałbym... Ale może to dlatego że znam jedynkę już. Ale myślę serio, że w Silksong jest mocniejsze nastawienie na to, że ogólnie prawie zawsze wiesz, co robić... tylko cię zabijają.

Ja długo nie wiedziałem, że można wyjść na górę w Bellhop lol. Jakoś zawsze przybywałem tam szybkim transportem albo z prawej. A jest tam najważniejszy upgrade w grze. Liżę ściany trochę z musu, bo przechodzenie gry idzie koszmarnie. Góra lodu to chyba jest ta lokacja, że zostawię tę grę, nie jestem w stanie tego zrobić. Wymagania są bardzo wysokie, pierwszy raz czuję, że... nie umiem wciskać kierunków na gałce? Liczba poprawnych obrotów i skoków, które trzeba wszystkie SZYBKO wykonać po kolei, jest dla mnie dość absurdalna. Może na krzyżaku Plejstejszyn jest lepiej.

Jak dla mnie dość dobre, biorąc pod uwagę, że typowy rytm walki to "jedno sieknięcie i spierdalaj". W czasie gdy i tak nawalasz skoki/dashe w trakcie ataku przeciwnika (albo stoisz i czekasz, bo latający przeciwnik jest za daleko...), możesz także trzymać X, nie szkodzi. Siła ataku wydaje mi się ok. dwukrotnie większa od zwykłego sieknięcia. Problemem może być koordynacja wszystkiego naraz, może można spróbować na przeciwnikach, gdzie i tak sporo uciekasz, dla mnie to były np. wielkie bestie zajmujące cały korytarz albo pieski w Sinner's. Pieski mogą paść po 2-3 takich naładowanych atakach, co może oszczędzić trochę zmęczenia walką z nimi.

40-letni Fabiański wraca do West Hamu. Nigdy nie stawiaj, że polski bramkarz przejdzie na emeryturę. Technicznie, Fabiański zastępuje trzeciego bramkarza, który odszedł właśnie do Cypru. Nikt nie spodziewa się, że będzie grał, numerem 1 ma być Hermasen, a za nim Areola. Obaj jednak na ten moment rozczarowują, więc kto wie... Z kultowych bramkarzy. Andre Onana, według BBC, sfinalizuje wypożyczenie do Besiktasu. Smutna była jego kariera w Man United. Bramkarz tak ceniony nieraz w Ajaksie, Interze, kadrze Kamerunu, znosił dwa lata jednego z większych hejtów, jakie widziałem od czasu Maguire'a. Dystans może dobrze mu zrobi.

Bramkarz Mołdawii powiedział, że Haaland po każdym golu podchodził do niego i mówił "sorry, to nie twoja wina, ale wiesz, ten system że liczy się różnica bramek, musimy...". Chamy bez serca.

O dziwo skończyły się już eliminacje w Ameryce Południowej. Poza barażem. Boliwia weźmie udział w "barażach międzykontynentalnych" w marcu, które będą jak "rozgrzewka przed Mundialem", i pewnie będzie musiała pokonać jakiś mały kraik z Oceanii lub Karaibów czy coś. Jak na federację, gdzie 7/10 krajów awansuje, wyniki i tak mogą zaskakiwać. Argentyna potwierdziła, że jest top, Messi wymiata i jest królem strzelców eliminacji, ale poza tym, sporo niespodzianek. Chile i Peru to jedne z lepszych krajów regionu, a jednak po fatalnych eliminacjach odpadły. Brazylia ciągle nie zadowala. Za to na drugie miejsce wskoczył skromny Ekwador, i to pomimo kary 3 punktów za zgłoszenie zawodnika na podstawie fałszywych dokumentów (okazało się, że Byron Castillo tak naprawdę urodził się w Kolumbii, i że całe życie fałszował swoje dane i że federacja Ekwadoru o tym wiedziała).

Nuno niedawno był herosem, i wydawało mi się, że znalazł swoje miejsce gdzie będzie znowu ceniony. Forest miało się cieszyć z utrzymania, a awansowało do Europy, po raz pierwszy od 30 lat. Ale jak widać, krytykowanie publicznie zarządu to łatwa metoda, by wylecieć. Teraz szybki powrót Angego do akcji. Ciekawe bardzo. Ange to nie jest jakiś Mourinho, że musi trenować topowego potentata w kraju, ale takiego klubu jak Nottingham to nie wiem, czy kiedykolwiek trenował. Właściwie to za Nuno, Forest stało się synonimem odwrotnego stylu do tego kojarzonego z Australijczykiem - siedzieli BARDZO głęboko na swojej połowie, zabijali mecz, starali się wygrać topornym 1-0 po golu ze stałego fragmentu. Jeśli spytacie kogoś o 3 najlepszych piłkarzy Nottingham, każdy odpowie: bramkarz i dwóch stoperów. Teraz klub ściągnął wielu młodych zawodników, ale nie takich specjalnie dobrych... Ciekawe, co z tego wymodzą.

Hollow Knight to trochę miks podejścia z Metroida i Dark Soulsów. Nawet w czasie premiery, labiryntówki już wpadły na pomysł, by wszystko na mapie jaśniej komunikować - dobry przykład to hicior Guacamelee, gdzie właściwie jasne jest patrząc na mapę, gdzie co trzeba i czy niczego co jest w grze nie ominęliśmy. Ma to wady i zalety. Tamta gra idzie gładko mimo wymagających walk i platofrmowanka, mało jest błądzenia, bezradności, ale też mniejsze uczucie wczuwy, horroru, bycia w świecie a nie tylko w gierce video, i przeciwności. Tak jak z Soulsami, tak i tu, chyba nikt się nie spodziewał, że Hollow Knight z takim podejściem stanie się masowym hitem dla każdego, a gry Drinkbox pozostaną nieco mniej popularne. Kluczem jest jakość, jak sądzę; z racji na to jak zajebiście to wygląda i brzmi i jest zrobione, nawet dobrze że człowiek łazi tam i wewtam ciągle. Choć przyznam, na początku gry mnie to nieraz męczyło... Gra jest długa i zbierasz dużo ulepszeń w trakcie, i ten sam świat pod koniec gry przelatujesz sprintem z łatwością i masz zupełnie inne uczucie. Niemniej nigdy nie będziesz miał zaznaczone na mapie "tutaj jest dłuższy skok w sam róg pokoju", "tutaj jest coś za ścianą", więc piny to jedyna metoda by to mieć zapisane.

Na typową metroidową modłę, gra ogólnie wymaga dość sporo wracania się i wręcz błądzenia, by w ogóle przejść dalej, wykorzystując nowe moce. Nawet jeśli chcesz po prostu przejść grę, zapewne co najmniej kilka razy powrócisz do prawie każdego obszaru. Co do opcjonalnych miejscówek, to trudno uogólnić. Są całe duże lokacje, które można ominąć, ale zazwyczaj jak coś ominiesz to faktycznie będzie tam pewnie jedno przejście za nim i jakaś znajdźka. Ale może to też być coś ważnego, albo zaskakujący skrót do innej lokacji czy ławeczki. Piny nieco dają, acz szczerze mówiąc, niestety/stety maksa z tej gry się wyciąga jak się naprawdę wącha ściany od lewa do prawa cały czas, niektóre rzeczy są naprawdę zmyślnie poukrywane. Powiem tyle, że grając teraz w Silksonga, to gram nieco jak maniak, obijam mieczem praktycznie wszystko i ciągle patrzę czy jakiś milimetr nie wygląda jakoś inaczej jakby za nim było przejście.

Dobra zagwozdka. Poziom easy to wymienić dwa. Potem zaczynają się lekkie schody. Dochodzą może darmowe Astro's Playroom i Silent Hill Short Message, to daje, powiedzmy, 4. Co jeszcze trzeba liczyć, żeby dojść do 15, to dobre pytanie. Odświeżone wersje starych gier się liczą? Czy takie coś to zaiste ekskluzyw? Jeśli nie, to przychodzą mi do głowy dwa mało znane typy. Destruction All-Stars (było w Plusie, wydane przez Sony), oraz Quantum Error (średnia 40 na Metacriticu). To pozwala mi dobić do 6. Reszta to muszą być albo osobne lekko zmienione wersje starszych tytułów, albo coś naprawdę małego.

Mołdawia ogólnie ma jakiś kryzys, mimo wszystko w poprzednich eliminacjach urwali punkty też Czechom, Albanii, wszystkim w grupie, i nie tracili zbyt wiele goli. W tym roku za to 0-4 z Izraelem, łącznie 1-16 w dwóch meczach z Norwegią. Dzisiaj stracili więcej goli, niż w całych poprzednich eliminacjach. Norwegia wyrasta na ludzi, o czym świadczyło proste, ale skuteczne 3-0 z Włochami. Odegaard i Haaland spełniają oczekiwania, 20-letni Nusa to kandydat na kolejną wielką gwiazdę, Sander Berge to opoka w środku, Ryerson może nie gra w Dortmundzie teraz ale nadal wygląda świetnie. No i gdzieś z boku jest też Sorloth, koleś który strzelił 20 goli dla Atletico w zeszłym sezonie... Nie ma co, w Polsce nie ma takich zawodników na krawędzi pierwszej jedenastki i ławki. Na razie Sorloth gra np. na prawym skrzydle, co jednak oznacza, że na ławce siedzi Oscar Bobb - koleś regularnie gra w jedenastce Man City, a nie w kadrze Norwegii. Nie ma co porównywać z Polską, gdzie największą nadzieją od lat jest Kamiński. Będzie to przecudowne, jak Kamiński w swojej całej karierze strzeli tyle goli w Bundeslidze, ile Haaland miał w wieku 22 lat.