Treść opublikowana przez Wredny
-
-
No ja po The New Colossus już na premierę się w to pchał nie będę, chyba że na ten okres przypadnie jakiś przypływ gotówki i nie będę miał w co grać. Co-opowy kierunek mnie nie jara, bo jestem graczem singlowym, plus po ostatnich fabularnych rzygowinach boję się, co tutaj odyebią, zwłaszcza jak bohaterkami są dwie dziewczyny...
-
-
Dla niezdecydowanych The Surge w kwietniowym PLUSie - liczę na to, że więcej osób doceni gierkę dzięki temu.
-
Ten Heroic bez checkpointów Toż to będzie trudniejsze niż Sekiro
-
Piękna fotka, aż mi się znów grać zachciało, choć ja dopiero na 15 levelu chyba, więc takie zdobycze jeszcze dłuuugo przede mną Przez Sekiro zupełnie olałem Waszyngton niestety i sam nie wiem, kiedy wrócę - trzeba będzie okazjonalnie odpalić raz na jakiś czas.
-
No mi też średnio widzi się ta Rambo-rozpierducha, bo kłóci się to z ogólnym feelingiem survivalu (no i to M249 w łapie - trochę przeginka), ale mam nadzieję, że wszystko ładnie będzie wyjaśnione, a takie momenty należeć będą do rzadkości. Trailera nie oglądałem, bo zaraz całą grę poznam przed premierą, więc już nic nie odpalam.
-
-
-
-
No to tylko druga opcja - budowanie bazy użytkowników i przypomnienie staruchom o co biegało
-
-
Myślę, że tak - do 30 levelu to człowiek i tak łapie, co mu w ręce wpadnie. I tak - zarówno czapki, jak i okulary parę razy mi dropnęły.
-
Odnośnie wyposażenia to jestem pod wrażeniem, jak każdy najmniejszy jego element (plecaki, holstery, klaty) jest wymodelowany. Każda marka, rodzaj, ma inny wygląd, różni się masą szczegółów i to na etapie początkowych leveli, gdzie przecież co chwila mielimy te goowienka. Masa pracy została w to włożona - niezły kontrast w stosunku do Anthem, gdzie wszystko wygląda tak samo.
-
Od wczoraj na liczniku mam około 6h i na razie muszę przyznać, że jest... interesująco Aktualnie utknąłem w Hirata Estate, bo tam jest pewien Shinobi Hunter, który mną pomiata i na razie mam z nim problem. W poprzedniej lokacji wyczyściłem wszystko, z generałami były pewne problemy ale ogólnie poszło dość sprawnie, podobnie jak z zakutym ogrem - za zepsutym mostem trafiłem na pewną gadzinę, której wbiłem kozik w oko i chyba go tylko wrukwiłem - tak czy siak spadłem w przepaść i więcej nie próbowałem z nim zadzierać Klimacik super, oprawa ascetyczna, ale ma swoje momenty, animacja super - poruszanie się, finishery... System walki fajny, rozwój postaci też ciekawy - mimo tak wielu zmian to nadal jest souls-like z "ogniskami", "estusami", laską, która nam "estusy" upgrade'uje, czy z wrogami, którzy respią się po spoczynku przy "ognisku" - wszyscy, którzy zaklinają rzeczywistość, pisząc że to nie są kolejne "soulsy" (jakby to jakaś wada była) "bo system walki i stealth", mogą już przestać, bo wystarczy w to pograć, by mimo pójścia trochę w innym kierunku, poczuć się jak w domu.
-
A pewnie, że bym zagrał, ale doskonale wiesz, że jestem jednoplatformowcem
-
No tu się akurat nie dziwię, bo ledwo kasę na S3 ciułają - remastery to zagranie po taniości i kolejny sposób, żeby wyciągnąć trochę środków na developing S3 (no i na podreperowanie bazy ewentualnych nabywców najnowszej części, bo a nuż ludzie będą mieli niedosyt i chęć poznania dalszych losów).
-
Przed chwilą obejrzałem "In the Heart of the Sea" Howarda i chyba też sobie odświeżę Black Flag - choćby dla polowań na wieloryby
-
Mam kurrrła!!! Chyba ostatnia sztuka w Gdańsku, teefoniczna rezerwacja i wycieczka na drugi koniec miasta - po trzygodzinnej przygodzie w końcu instaluję
-
Podobnie jak w Dark Souls - jest wręcz przeciwnie
-
Słaba ta nazwa, znów bez jaj i polotu...
-
SkillUp jak rozkminił... Prawie godzinna recka, a to dopiero jej pierwsza część - gra rozlożona na czynniki pierwsze:
-
Te zegarki na klacie... niczym naszyjnik z uszu u Lundgrena w Uniwersalnym Żołnierzu
-
Trochę dramatyzujesz - no chyba, że lecisz na pałę i tylko misje główne. Wystarczy obalić trochę sidequestów, podbić level o 1-2 wyżej, niż wymaga misja (sq zawsze będą jednak na tym samym, co Twój), zdobuć lepsze giwery, ubrać ożywiającą szyszunię i można grać. Oczywiście, że jest masa wymagających misji i łatwo nie ma - ba! - jest trudniej niż w jedynce, wrogowie są mobilniejsi, bardziej upierdliwi, a my nie jesteśmy takimi tankami, jak w NY - ale o frustracji nie ma mowy, bo to nadal dobrze wyważony poziom, który daje satysfakcję. Piszę z perspektywy grania solo jakby co
-
