Brolin

Grałbym

Dopiero teraz zobaczyłem odpowiedź. Dzięki za info! Potrzebowałem tylko takie bardzo ogólne jak napisałeś. Szczegółów z wymienionych stron przed skończeniem gry wolałbym nie poznawać aby nie spoilować zbytnio zabawy.

Być może niedługo zacznę grać w DSa więć pytanie: czy warto coś robić od samego początku, zbierać jakieś graty czy piąć się w Covenantach, aby nie trzeba było niczego farmić w końcowej sekcji gry? Pewnie będę chciał wbić platynę a nie chciałbym wielu godzin spędzać na czymś co można było zrobić po drodze.

Z przerwami bo z przerwami ale wczoraj DS2 został zaliczony całościowo i wpadła platynka. Ogólnie gierka bardzo dobra a DLCki jeszcze lepsze. O ile po dwukrotnym przejściu podstawki miałem jej już trochę dosyć tak DLC narobiły mi smaka na więcej. Najlepsze poziomy (Shulva, w przeciwieństwie do kolegów wcześniej, podobała mi się bardzo) i większość najlepszych bossów była właśnie w nich. Następne albo DS Remastered albo Bloodborne albo może już Sekiro.

Wszystko będzie, nic nie stracisz.

@Mejm musisz rozpalić 4 Primal Bonfire, wtedy możesz iść dalej. I tak, to będzie dopiero nieco ponad połowa gry. Progresu fabuły jest niewiele przez całą grę, takie życie. Ja już po NG+, na razie odpuszczam. Za jakiś czas wrócę aby zrobić NG++, dlc i trofea. @KOMARZYSKO ten Sir Alonne to chyba z dlc? Pytam bo rozwalił mnie motyw jak dwa razy przeszedłem grę po czy pomagając komuś przy ostatnim bossie okazało się, że

Zawsze można chociaż mniej więcej próbować. Dla mnie DS3 dużo trudniejsze od DS2. Dziwi mnie ten Nioh, liczyłem, że da popalić jak swego czasu Ninja Gaiden.

Musiałeś być w Cardinal Tower, to jest pierwsza lokacja, do której idzie się po Forest of Fallen Giants, początek tej twierdzy na wybrzeżu. Jest bonfire, z lewej siedzi babka ze sklepem na plecach, z prawej jest drabina w dół.

To coś co odmienia kupiłem. Chyba u tej z gratami na plecach, w Cardinal Tower. Podobnie kupiłem pierścień od kota aby wskoczyć do dziury. Przeoczyłem zarówno gniazdo, o którym piszesz jak i wajchę prowadzącą do tunelu do Heide's Tower of Flame. Masakra, chyba ze 4 razy byłem tam jak ta wajcha zanim zdesperowany co robić dalej w końcu ją zobaczyłem. Bastylia jest fajna do zwiedzania ale na rzeźby z twarzą nie ma specjalnie co liczyć, rzadko coś odkrywają. Co do dziury w Majuli to możesz póki co grać dalej i poczekać jak pojawi się przy niej koleś, który za drobną opłatą postawi tam drabinę. Taki Soulsowy odpowiednik Joela.

Orzeł? o_0 Kurczę nie widziałem tam żadnego orła. Ja poszedłem najpierw tam co odkamienia się Rosabeth (chyba o nią Ci chodziło a nie o jakąś Rosetę) a później w tą dziurę co jest na środku Majuli.

Z gier soulsowatych jak byście poustawiali je w kolejności od najtrudniejszych do najłatwiejszych? Niedługo pewnie skończę Dark Souls 2 i rozglądam się za czymś nowym.

@Mejm Z tego co czytam poszedłeś do lokacji, od której jest najtrudniej zacząć i której ścieżka ciągnie się najdłużej. Kiedy ja tam się udałem, miałem już zamknięte dwie inne ścieżki (każda z Primal Bonfire na końcu) i ta trzecia była duża łatwiejsza. Zawsze możesz spróbować te pozostałe @messer88 Szczerze to kompletnie nie orientuję się w założeniach iframes i wielu innych "technicznych" aspektach walki i może dlatego tak mi nie przeszkadzają Z unikami jakie są jest ok, nie przysparzają trudności. Jestem właśnie po ubiciu Smelter Demona, który z tego co kojarzę, jest jednym z bardziej wymagających bossów. Poszedł za drugim podejściem. Niedługo może wrzucę fotkę ze statystykami mojej postaci, ewentualnie jakiś filmik to mi powiecie jak oceniacie.

Ja bym rzekł, leveluj co uważasz za słuszne. Sam dałem cały jeden, może 2 punkty w adaptability. Rozwijam głównie siłę i vitality (dla equipment load) i idę jak po maśle z ultra great swordem +10. Po rozpaleniu dwóch pierwotnych ognisk, od trzeciej lokacji do której uderzyłem (Heide's Tower of Flame) przeciwnicy padają na 1-2 strzały, bossowie na 5-7.

Tak, z czasem jednak coraz częściej są problemy z hit boxami choć wciąż jeszcze dość drobne, nie uprzykrzające szczególnie życia. Ból mam o co innego, myślałem, że będzie jednak trudniej :/ Początek był sporym wyzwaniem ale później, grając ostrożnie, nie ginie się prawie wcale. Bossowie też nie są jakimś wielkim wyzwaniem.

Widocznie kwestia gustu bo dwójka podoba mi się bardziej. Przynajmniej po 15-20 godzinach gry. Na razie też nie miałem problemu z hit boxami, chyba dosłownie cały jeden raz więc jest ok.

Soulsy przerabiam w odwrotnej kolejności. Najpierw była trójka, teraz dwójeczka. I... co za gra! Po kilku godzinach i dwóch bossach mam wrażenie, że jeszcze lepsza od trójki. Jest trudniej, level design ciekawszy a zmniejszona dynamika tylko podkreśla wagę pojedynczych, dobrze wymierzonych ataków i uników. No i ten brak konkretnych podpowiedzi i prowadzenia za rączkę. Do drugiego bossa doszedłem będąc w covenancie Company of Champions bo nie wiedziałem co to jest, bez Estusów bo nie pogadałem z Panią co daje Estusa, no i tym samym bez levelowania postaci. A no i bez tarczy bo chcę od początku uczyć się grać bez niej i używam w ostateczności. Świetna gra.

Nom, cierpliwość to podstawa jeśli chodzi o komiksy. Dobrze, że chociaż coś robią a i Fabok rysuje, uwielbiam styl typa. Ciekawe jak Johns sprawdzi się w scenariuszach filmowych.

Dla mnie Dark Nights był strasznie słaby. Zaczęło się momentami nawet bardzo intrygująco a później już tylko zjazd i prócz końcówki, będącej wstępem do kolejnego restartu, nie działo się praktycznie nic. Może jak jeszcze raz to przeczytam, naraz zamiast w odstępach czasu jak to wychodziło, to zobaczę tam nieco więcej sensu. Na pewno motyw z pozostawił ogromny niedosyt i był moim zdaniem zupełnie niepotrzebny, włącznie z jego występem w Dark Days. Zwłaszcza, że cały czas czekam na wyjaśnienie tajemnicy a tu nic. Nie dowiedzieliśmy się nawet dlaczego Batman Eh, komiksy. Teraz czekam na The Button i nadrabiam starsze pozycje. Po Dark Nights hype na Doomsday Clock trochę mi opadł.

Mądrala Nieważne, już wiem

Jak się nazywa ten typ z obrazka? Zobaczyłem go na zajawce na https://www.atomcomics.pl/

Rewelacyjna wiadomość. To pewnie niedługo zapodam tu jakieś foty.

Mam choćby Punishera z 2006 Mandragory i było tam z 10-15 stron reklam jakichś szajsów. Chodzi mi ogólnie o polskie wydania zbiorcze komiksów.

Panowie szybka piłka. Od jakiegoś czasu kolekcjonuję komiksy ale wszystkie w oryginalne. Jednym z powodów prócz samego języka jest brak reklam w takich wydaniach. W polskich odpowiednikach zawsze te reklamy mnie irytowały. Jak jest teraz, czy nadal one są? Zastanawiam się nad powrotem do ojczystego języka, choćby nad Kaznodzieją bo pamiętam, że przekleństwa dawały tam radę. Pomóżta.

@Rillas nie skorzystałem Racja z tych chodzeniem w prawo, tak samo w końcu wyczaiłem, że jeśli Sigrun nic nie robi to wiedz, że coś się dzieje. Wczoraj padła. Cofam jednak słowa, że ta walka była banalna. Byłaby gdyby nie to, że jest zwyczajnie zbyt długa a przez to w dalszej fazie męcząca. Spokojnie mogła by trwać połowę czasu, max 2/3.

Dzięki @Rillas Mnie udało się po 3-ech godzinach opanować strategię perfekcyjnie. Czasami zdarzają się drobne wypadki przy pracy i jeszcze ginę (zapomniałem o czymś takim jak kamień wskrzeszenia ) ale pokonanie Sigrun to kwestia czasu. Na drugi dzień po wypoczęciu i przespaniu tematu jest dużo lepiej, to nie ma wątpliwości. Teraz to mam wrażenie, że ona jest wręcz banalna. Ataki powietrzne nie są takie złe. Ten, który oślepia jest szybki ale wystarczy odwrócić się i po sprawie. Ten drugi zaś ma na tyle długą animację, że spokojnie można rzucić toporem. Mnie najbardziej irytowały szybkie nie blokowalne natarcia prawym skrzydłem znikąd - w sensie, nie poprzedzone niczym po czym można by je wyczaić - ale i na nie jest sposób.