Sylvan Wielki

Glicze można wykorzystać, bowiem na smoki jest jeszcze jeden patent....Ubijasz dziesięć razy tego samego i wpada. Rzecz jasna jeżeli nie masz odpowiednio rozlokowanych stanów gry, może cała zabawa pójść na marne. Dlatego przy takich molochach warto robić kilka (ja zawsze robię 4) sejwów, dodatkowo na innym nośniku zapisując przygodę co jakiś czas w razie niechcianej awarii.

http://shoryuken.com/2015/03/16/leaked-mortal-kombat-x-achievements-reveal-new-playable-characters-alternate-costumes-and-more/ http://www.xboxachievements.com/game/mortal-kombat-x-xbox-one/achievements/ Nowe postaci, nowe fatale i lista osiągnięć. Jest coraz lepiej.

Jeżeli cenisz sobie klimatyczne gry FPS powinieneś być zadowolony. Konkurencja raczej stawia na efekciarstwo i multi (BF+CoD), ewentualnie eksplorację otwartego świata przy pięknych widokach (FC4), a tutaj jest posępnie, dosadnie (kapitalny początek Last Light), czyli inaczej, bez zabaw ala rambo (czasami grający czuje się jak w Splinter Cell z widokiem z oczu). Za taki komplet w takiej cenie, należą się słuszne pochwały i tytuł reedycji roku.

A dokonujesz tego resetu w Podniebnej Twierdzy. Ja każdemu ulepszam jego główną zdolność (jest ciekawiej) + maksymalnie poznaje to w czym postać się para (w przypadku Sery jest to łucznictwo, zatem tych umiejętności się wyucza). Póki co odpuściłem tylko czerwonych templariuszy i jeden boss mnie złoił okrutnie - dodatkowo na mokradłach jedna szczelina była nie do przejścia, ale wystarczyło podbić (fabuła, żaden grind) postaci o dwa poziomy i już walka była bardziej wyrównana.

Dzban jest nieco kłopotliwy i czasochłonny. Ale jak już znajdzie się i brzęczka i samochód, należy relatywnie ostrożnie doń podlecieć i wcisnąć przycisk odpowiedzialny za egzekucję. Wymaga to niezłej koordynacji ruchowej i nieco szczęścia (by samochód się nie zatrzymał i kierowca nie wyszedł - ale raczej tego nie robi). Mnie udało się to za drugim podejściem. Próbuj.

Także chciałbym, aby Kai choć raz zgarnął statuetkę. Choć wiadomo, że bezpieczniej posadzić na tronie nieskazitelnego chłopaka z zamożnej rodziny, niż faceta, któremu tego nieszczęsnego grejpfruta będą po grób wypominać. Big Ramy też ma potencjał, ale zapewne będzie jak z w pojedynku Doriana z Nasserem w 97r. Hamburgerowe korpo nie pozwoli obcokrajowcowi by ten pokonał (nawet będąc wyraźnie lepszym) rodowitego Amerykanina. Ciekawy jest także ten cały Compton: Ludzie się nim zachwycają. Wszyscy, wszędzie.

Nie planowałem zakupu tak po prawdzie. Przechodziłem obok apteki, opakowanie przykuło moją uwagę i stwierdziłem, że spróbuję. To mój pierwszy raz z BCAA. Z suplementacji od początku przygody z żelastwem na stałe u mnie jedynie odżywki białkowe zagościły (głównie Carnivor i Syntha). Resztą nie zawracam sobie głowy, nawet kultowej kreatyny nie brałem. Nie jestem specjalnie zwolennikiem faszerowania się różnymi proszkami i tabletkami w każdy możliwy dzień. Jak każdy w Spartakusie wie (a przynajmniej powinien), podstawa to combo: trening jako bodziec i jedzenie jako budulec. Ćwiczący spełnia rolę kreatora, a suple to dodatek. Nieco bawi mnie, gdy w szatni widze marne/przeciętne jakościowo sylwetki facetów, którzy przed/po wypijają w swoich szejkerar kolorowe napoje. Abo za bardzo zawierzyli stukilowym, dociętym do kości koksom z reklam, że to przez spalacz z zielonej herbaty i mono i sądzą że ich zbuduje już na początku, albo są przekonani, że wyczerpali pokłady mocy (a jak tak, to ewidentnie się obijali) i już czas na ten etap.

Fatal kozak, tak w segmencie pomysłowości, jak i wykonania. Natomiast fakt, że na dzień dobry kompletna edycja gry (jak to kuriozalnie brzmi w przypadku premiery) wyniesie graczy niemal 400zł, to zagrywka, która niemal capcom przebija w materii pazerności.

Fakt, stąd wybór na smak pomarańczowy. Reszta jest grą słów.

Wyniki z tegorocznego Arnolda. I. Deter Jackson II. Branch Warren III. Justin Compton IV. Cedric McMillan V. Evan Centopani

Dzisiaj nabyłem w aptece. Nie było smaku ananasowego, ale przecież jak głosi stare porzekadło "aminokwas powinien być kwaśny".

6/10 dla The Order w cda niespecjalnie dziwi, ale już 8/10 za grafikę to lekka kpina, tym bardziej, że reedycja Homeworld otrzymała wyższa notę za grafikę, bo.... 4k xD Autor poleca jednak, jak już będzie za darmo w plusie.

Jakiś czas temu kupiłem tę encyklopedię postaci. Całkiem niezła, choć nie zachwyciła aż tak, jak można byłoby przypuszczać. Sporo w niej typowych dziwaków, o których mało kto słyszał. Zasadniczo jak ktoś to uniwersum sobie ceni, warto kupić.

Również i mnie zaciekawiło.

Pograłem nieco na PC. Na maksymalnych ustawieniach wygląda całkiem dobrze. Jak ukaże się reedycja na obecną generację konsol, wizualia będą zbliżone do 4. Rzecz jasna to nie poziom Unity, ale na sumienne 7/10 w pełni zasługuje. Szkoda tylko, że animacja w 60k/s i tak prezentuje się mniej okazale niż niejedna gra na poprzednią generację w trzydziestu....

Dwóch moich znajomych sprzeczało się co do formy jaką DA oferuje. Jeden stwierdził, że to straszny chłam, ponieważ od pięciu godzin - przynieś, podaj, pozamiataj, nudno i w ogóle. Drugi broni gry stwierdzeniem "po jedenastu godzinach się zaczyna właściwa akcja, poczekaj", na co ten pierwszy, że ma w nosie dawanie grze kolejnych kilku godzin by wreszcie ruszyło coś się. Jeden i drugi mają rację. Warto dać się przekonać grze. Ja tam miałem m.in. z Bayo tudzież z Tenchu (po początkowym "meh" zachwyt i ogólnie 10/10). Dlatego powstają pozycje typu The Order 1886, Vanqiush, które niemal przez cały czas zajmują gracza. Niezobowiązująco, przez czas, gdzie przy napisach końcowych nie jest tak, że początku się nie pamięta. Fakt, faktem, Inkwizycja jest toporna na Zieziemiu , a to dobre osiem godzin rozrywki. Biegamy za listami, ubijamy Bogu ducha winne barany, zamkniemy szczelinę, okazjonalna walka, et cetera. Pierwsza część miała zdecydowanie lepszy start. To wszystko dzięki motywowi zdrady, który tak bardzo przypomina zwrot fabularny w kapitalnym Suikoden II (i to na dzień dobry) oraz świetnemu prologowi, gracz już na starcie czeka co dalej, pomimo tragicznej oprawy, którą nie sposób zrzucić na ograniczenia sprzętowe - patrząc jak obłędnie na minionej generacji taki FF XIII się prezentował. Jednak gdy już przebrnie się przez ów mozolny, rozwlekły początek, gra potrafi niesłychanie przykuć uwagę przed TV. Przez monotonię Zaziemia męczę grę od listopada, zastanawiając się czy z trylogią nie będzie jak z Dead Space - świetne dwie pierwsze części i ogromne rozczarowanie trzecią. Na całe szczęście na to się nie zanosi. No i ta grafika, tak wychwalana, że to najpiękniejszy RPG (jakby jakaś sroga konkurencja istniała). Pierwszy etap zbyt zadowalający nie jest. Efekty nie zachwycają, plastyczność jest na średnim pułapie. Wszędzie jest niemal tak samo, ale już później....przykładowe zdjęcia z kilku kolejnych, następujących po sobie etapów. Brawa za różnorodność scenerii. Na tekstury, animacje, jakość obiektów tez nie sposób psioczyć.

Wg mnie Rajman jest łatwiejszy nieco od Zamaskowanego Gringo. W trybie kooperacji to już bajka.

Również polecam tego Rajmana. Znakomity, śliczny, a jeszcze jak ma się z kim go ograć....

Biorąc pod uwagę sprzedaż (ocenami nie należy się przejmować, ale te i tak mają oba sezony bardzo wysokie) zapewne tak będzie. Ale masz racje, Colin. Ekipa za dużo obowiązków na siebie bierze (co nie dziwi, Telltale to marka, która jest obecnie na chodzie, zatem chcą jak najwięcej zarobić), zamiast skupić się na danym sezonie wydają po jednym z kilku projektów, pracują nad nowymi markami. Mnie akurat TWD jak i Wilk oraz Gra o Tron niezwykle się podobają, jednak jak pomyśle, że nawet jak coś szybko zapowiedzą i to wyjdzie za powiedzmy dwa miesiące, to i tak na zwieńczenie sezonu będzie trzeba czekać do końca roku, a ta opcja już mniej mi się podoba - abstrahując od tego, że wolałbym wydać to sto zł i mieć komplet już na starcie na fizycznym nośniku danych, niż łuskać po dwadzieścia zł co kilka tygodni na dwie godziny zabawy z epizodem.

Mnie bardzo podobała się pierwsza część. Takie The Lost Vikings nowej generacji. Bajeczna oprawa, klimatyczne audio. Nawet o platynę się pokusiłem. Mam na PS4 drugą odsłonę, ale zajmuję się póki co innymi pozycjami. Widać, że twórcy chcą powiew świeżości w trójce dodać, dobrze. Miłośnicy mają na co czekać.

Pod względem szkieletu rozrywki bardziej także przypadł mi do gustu drugi sezon z racji, o której wspominasz. Płynne przejścia, ta ciągłość narracji, brak niepotrzebnych przestojów typu szukanie baterii i nauka obsługi jakiegoś przedmiotu. To juz bardziej interaktywna historia, niż przygotówka p'n'c. Z drugiej strony przedstawiona historia w pierwszej części bardziej mnie zainteresowała - szczególnie trzeci odcinek. Czekam na sezon trzeci. W międzyczasie mogliby uraczyć graczy nowymi przygodami Wilka.

He, he. Także czekam na nią. Ta Asasyna urywała głowę niczym Sub Zero, choć po kilku min. nie da się go słuchać. Może być ciekawie.

Frajda, którą te osiem godzin mi wygenerowało. I tyle powinno wystarczyć. Zgadzam się, że sztuczna inteligencja nie jest najwyższych lotów, w kilku aspektach mogłoby dużo lepiej, ale przecież tak można określić niemal wszystkie gry. Jeżeli ktoś oczekuje nader inteligentnego przeciwnika, zawsze może włączyć szachy na pro, bądź pograć z bystrym w tym aspekcie kolegą. W kwestii broni też się nie zgodzę. To co jest, spełnia swoją rolę bardzo dobrze. Klasyki w postaci strzelb, karabinów, rewolwerów, snajperki, a także interesujące novum, jak "termit". Jasne, że mogłobyć lepiej, ale tym stwierdzeniem wszytko można opisać. W kwestii osłaniana się, mój znajomy strasznie wychwala The Evil Within. Stwierdził, że jest nią oczarowany, 10/10 i w ogóle gra roku. To on stwierdził, że taki układ pasów świetnie buduje potyczki z oponentami, utrudniając je z racji widoczności. Recenzent CDA stwierdził, że to bzdura, przez którą gra jest niegrywalna, a wychwalane archaizmy przez mojego znajomego zrugał z ziemią. 5/10. Dwie osoby, dwie opinie. Przy The Order jest podobnie. To tylko gra, nie ma symulować rzeczywistości. Takie podejście jednym się spodoba, innym nie. W jedej recenzji przeczytałem, że wielkim minusem gry są misje skradankowe, ponieważ narwani rebelianci zabijają postać po wykryciu jednym strzałem.... xD Ale jakoś w TLoU mamy podobny motyw i nikt nie marudził, zresztą niemal w kazdej pozycji wykrycie w takich misjach równoznaczne jest z powtarzaniem jej. Przede wszystkim należy mieć własne zdanie. Opinię można wyrazić, jak już czegoś się skosztuje. Ocenianie filmów, książek tudzież gier nie zaznając osobiście ich treści nie jest poważne, a to, że ktoś inny tak, czy siak zaopiniował, jego sprawa. To nie ma nic wspólnego z datowaniem twórców (zgadzam się, że na dzień dobry powinni graczom proponować dopracowane pozycje). Ja wiedziałem jakie noty The Order zbiera. Kupiłem grę, niezwykle przypadła mi do gustu. Nie widze powodu, dla którego należy konstruować szafot tylko z tytułu innej opinii. Tak jak YETI słusznie zauważył "czy ciężko wam zrozumieć, że róże osoby mają róże gusta?". Najwyraźniej tak, Dave dał każdemu kto ocenił Wilka na 8/10 po minusie, natomiast nikt z Nas nie wlepił mu tego samego, tylko dlatego, że dał wyższą notę. Tym się różnimy. Fakt, faktem, robi się jałowo i monotematycznie. Najlepsze podsumowanie tematu. http://www.filmweb.pl/reviews/Bitwa+o+Angli%C4%99-17026 E-płacz, generowanie niepotrzebnej niechęci oraz złości do drugiego, obcego człowieka tylko dlatego, że redaktor Walkiewicz dał 8/10. Grał, uważa, że na to The Order 1886 zasługuje. 3/4 z tych krzykaczy nie grała, stąd zataz "sprzedawczyk (....) no jak można, przecież to szit i każdy tak mówi". Rzecz jasna jakby wystawiono 4/10 i pojawiłaby się reklama Forzy, to pewnie M$ zapłacił. Michał tyle dobrze zrobił, że nie wdaje się w ten zbędny dialog, ponieważ i tak to nastawienia nie zmieni, a on ma prawo do własnej opinii. Nie ma sensu tez celowo zaniżać oceny by uzyskać poklask na forumku, wszak branża ocenia na 6.5, a gracze na 7. Miłej zabawy z The Order 1886, a jak ktoś się zawiódł, niech grę sprzeda i nie przeszkadza w czerpaniu przyjemności z obcowaniu z tą grą innym.